verliefd op iemand anders?
 

Hoi,

ik heb nu 7 maanden met mijn vriend en ik ben ook al 7 maanden stapelverliefd op hem.
Maar een week geleden heb ik iemand ontmoet en nu ben ik bang dat ik verliefd ben geworden op hem, maar dat weet ik dus niet zeker :s .

Het is sowieso al raar omdat ik normaal pas iets voor iemand kan voelen als ik diegene al een hele tijd ken, maar hoewel ik deze jongen net ken wil ik toch alleen maar bij hem zijn en is hij het enige waar ik aan denk.
Toch heb ik het idee dat ik me niet aangetrokken voel tot hem, maar je kunt toch niet zo veel met iemand bezig zijn waar je alleen 'genegenheid' voor voelt?
We zijn nu vaak samen, en 't voelt nooit 'seksueel' of iets dergelijks, maar hij is wel de eerste persoon die ik bijvoorbeeld af en toe wil knuffelen...(ik ben normaal absoluut niet knuffelig of aanhankelijk aangelegd)

Ik heb aan de ene kant wel het gevoel dat ik nog steeds net zo verliefd ben op mijn vriend, maar ik denk op het moment meer aan die andere jongen dan aan hem...
Hoe kom ik er achter of dit verliefdheid is of niet (het voel namelijk heel anders dan bij mijn vriend)?
En moet ik het dan uitmaken (volgens mij ben ik veel te impulsief in dat soort dingen) of afwachten?

Ik zou zeggen: Praat erover. Het liefst eerst met die nieuwe jongen en als dan blijkt, dat het meer is dan gewoon diepe vriendschap, dan met je vriend.
Ik bedoel, je vriend heb je nu toch al een tijdje, dus dan voelt het natuurlijk vertrouwder (en dus anders) dan bij iemand, waar je eventueel op verliefd wordt.

VOlg je hart - een oeroude, vreselijk afgezaagde zin, maar de beste raadslag die ik je kan geven.

Praat erover?! Dat vertel je echt niet aan je vriend. Dan gaat hij zich druk maken om niets.

Ja, ik was indedaad niet van plan iets te zeggen tegen mijn vriend.
Als ik er echt uit was dat ik niet meer verliefd was op hem maar op iemand anders dan zou ik het uitmaken, maar zolang ik het niet zeker weet moet hij zich niet druk gaan maken.

En wat dan als hij iets aan je merkt en vraagt wat er is? Liegen? Wel zeggen dat er iets is, maar niet wat?

Ik denk dat je verder het gevoel voor die andere jongen gewoon voorbij moet laten vliegen. Je bent blij met je vriend, bent verliefd op hem en tot voor kort had je nog niet eens het idee in je hoofd om het uit te maken. Die gevoelens voor die ander zijn misschien vervelend of lastig, maar probeer je er niet te veel van aan te trekken. Ga iig niet op zoek naar situaties waarin je hem veel tegen zou komen en ga niet zoeken naar dingen die er misschien helemaal niet zijn. En als het gevoel dan op gegeven moment echt niet weg gaat of sterker wordt, kun je altijd nog overwegen om daar wat mee te doen. Maar nu overhaaste beslissingen nemen, lijkt me niet heel handig.

En dan later toch met die ander gaan om hem een extra klap in z'n bek te geven (y)

Inderdaad... Tuurlijk is het moeilijk om aan je partner te vertellen dat je merkt dat je gevoelens hebt voor een ander. En als jij voor jezelf kunt bepalen dat je dat ook zo weer van je af kunt zetten en dat je partner er helemaal niks van zou merken, dan kun je het wel voor jezelf houden ja. Want anders maak je het onnodig moeilijk voor jezelf en je partner.

Maar als hij aan jou merkt dat er iets is (en dat lijkt me wel, aangezien je zegt dat je alleen maar aan die ander kunt denken en bij die ander wil zijn), dan is het misschien toch maar beter om daar eerlijk over te zijn. Dan weet jouw vriend iig wat er in je omgaat.

Dat ja.
Waarom een goede en fijn relatie weggooien als het dus inderdaad een goede en fijne relatie is? Verliefdheid overkomt je, het belangrijkste is wat je ermee doet. Als je hem dus inderdaad gaat opzoeken, knuffelen, blijft zwijmelen dan voed je het. Besteed je er echter zo weinig mogelijk aandacht aan, dan trek je de vleugeltjes uit de vlindertjes en kunnen ze dus ook niet meer fladderen.

Gewoon de beste kiezen. Een keer wat nieuws is ook leuk toch.

Misschien is het iets dat overwaait, laat het dan ook maar lekker overwaaien en wacht tot het over is.
Gaat het níet over, dan moet je kiezen en eerlijk zijn tov je vriend.

Ik zou niet bij het eerste sprankje verliedheid naar m'n vriend rennen en het vertellen.
Wel moet je voor jezelf de keuze maken: wil je bij je vriend blijven of niet? Zo ja, dan moet je er ook voor kiezen om niét met die andere jongen om te gaan, hoe leuk je hem ook vindt.

Mijn vriend had in ieder geval liever gehad dat ik het hem had verteld...

Maar ik dacht ook... zoveel pijn kan ik hem toch niet doen als ik zelf niet eens weet wat ik wil?
Dus ik had het uit gemaakt (zelfs zonder dat als reden te geven... domdomdom!). In die tijd dat het uit was ben ik er wel achter gekomen dat dat de verkeerde keus was. Nu heb ik alles verteld en gelukkig kan hij het me vergeven, maar het zal nooit meer het zelfde zijn.

Ik zou dus toch zeggen dat je erover moet praten. Zeg dat je twijfelt omdat je ook nog steeds graag bij hem bent en dat je het dus eigenlijk niet weet. Misschien kom je er tijdens dat gesprek achter wat je wilt (en hoe hij erover denkt, ook niet onbelangrijk). Anders kan je misschien het beste een tijdje voor jezelf nemen en ook beide jongens dan niet opzoeken ofzo, zodat je erachter komt voor wie je wat nou echt voelt. Ik weet van mezelf wel dat ik er niet achter was gekomen als ik niets had gedaan en bleef doen alsof er niks aan de hand was...

Anderszijds ben ik nou ook weer niet voor een break in de relatie... vind het zo lullig als je eerst "moet nadenken" en het aan laat, en daarna bedenkt dat uitmaken toch beter is... dan doe je hem ook weer meer pijn...

Mja dat is wat ik denk... de situatie zal in jou geval natuurlijk ook niet hetzelfde zijn. Jullie zijn twee andere mensen, dat kan ik dan weer niet inschatten.

je hoeft het niet uit jezelf te zeggen, zolang je niet zeker bent op wie je nou echt verliefd bent, zou ik het voor jezelf houden.
maar wanneer je vriend ernaar vraagt is het domste en debielste wat je kunt doen er over liegen of verzwijgen..maar ga hem niet onnodig zorgen laten maken, en weeg het in je hoofd af wie leuker is.

is het wel echt verliefdeheid naar die andere jongen toe, of zitten jullie gewoon helemaal op een lijn, en voel je een soort verbondenheid? omdat je ook zegt dat het niet seksueel is, en wel met knuffelen enzo.,. dat je je heel veilig bij hem voelt?

Neem eerst eens rustig de tijd om voor jezelf duidelijk te stellen wat nou precies je gevoelens zijn ten opzichte van die andere jongen. Maar blijf wel altijd eerlijk tegenover je vriend.

Zoals CoolJessy al zegt, mocht je ervoor kiezen het hem te vertellen, ook al wordt het niets, dan maakt het toch iets kapot, het breekt het vertrouwen een beetje af.

Soms is het verstandiger niet al je gevoelens te uiten, en dit soort situaties zijn van die momenten. Je moet eerst voor jezelf duidelijk stellen wat je wilt, wil je met je huidige vriend verder of wil je iets beginnen met die andere jongen? Het verstandigste is om deze gevoelens voor je te houden totdat je zeker weet wat je wilt en dan kun je beslissen of je het verteld of niet. Het beste kun je het gewoon over laten waaien want als je het je vriend verteld he will not be amused.

Dag mensen,

Mijn naam is Wouter, en ik ben de vriend van Crystal Girl. Ik stuitte op dit topic op puur toeval: ik googlede haar naam en kwam op scholieren.com uit. Ze vermoordt me als ze merkt dat ik in dit topic post, maar ach, dat overleef ik wel. (Heerlijk, zo'n paradoxale woordgrap.)

Gisternacht ging de kogel dan daadwerkelijk door de kerk: ze vertelde me dat ze verliefd begon te worden op een andere kerel, en dat ze het gevoel had dat haar gevoelens voor mij afnamen. Mijn wereld stortte in. Maar ik heb haar vaker gezegd dat ik haar niet zonder slag of stoot zou laten gaan. En ik kon het niet verkroppen dat ze in de tijdspan van een paar uur (om 18.00 was er nog geen vuiltje aan de lucht, om 24.00 waren de donderwolken opengebarsten) besloten had dat haar gevoelens voor mij ontoereikend waren om er verder mee te gaan: wat ik zie als een dipje of een lichte twijfel zag zij als de nekslag voor onze verkering.

Ze had er heel veel spijt van, oprecht ook volgens mij. En ik zal wel naïef genoemd worden door jullie, of zelfs hopeloos idealistisch, maar ik heb haar teruggenomen in het volste vertrouwen dat dit akkefietje een vrij groot obstakel in onze relatie is, maar geen onoverkoombaar obstakel.

Het gaat nu wel goed. Mijn smart is nog niet verholpen, en mijn vertrouwen is nog niet wederopgebouwd, maar ook al heb ik nu even niet het onverdeelde vertrouwen in mijn vriendin, ik heb wel het onverdeelde vertrouwen in dat haar redelijk langdurige liefde niet zomaar binnen een paar uur kan verdwijnen. Ik heb het volste vertrouwen dat haar vlam voor mij niet zomaar uitgedoofd is, want zo werkt het in mijn (droom?-) wereld niet.

Ik heb van haar verlangd voor mij te kiezen, en dat heeft ze gedaan. Daarbij gold ook mijn eis dat ze het contact met die andere kerel zo beperkt mogelijk wilde houden, en ik vertrouw erop dat ze die belofte nakomt. Misschien is het niet aan mij om te eisen dat ze de schepen van een goede vriendschap te verbranden, maar ik vind dat ik dat recht verworven heb door haar keus voor mij te gaan. Misschien ben ik daar de mist in gegaan. Dat merken we later wel weer.

Het gaat nu wel weer goedkomen. Dat weet ik zeker.




Ik hoop dat ze mij deze post kan vergeven.

Je googlede haar naam...heet ze in het echt ook Crystal Girl ofzo? Is het niet een beetje extreem dat je je vriendin gaat nazoeken op het internet?

Khoop dat t goed komt

Ze heeft haar echte naam op dit forum gepost.
En nazoeken is imo niet extreem nee. Als je niet wil dat bekenden iets van je lezen, moet je het maar niet posten.

Deed mijn vriend ook... toen ik het net uit gemaakt had... Heb daardoor zo ineens een oude penvriendin teruggevonden waarmee het contact verloren was omdat zij op een of ander forum gezegt had dat ze wel weer contact met me wou :p


OT: Mijn vriend zei me vrijdag dat hij liever had gehad dat ik vreemd gegaan was :eek: en dat ik de dag erna met spijt bij hem was gekomen... dan zoals het nu ging, het heb uitgemaakt en pas later verteld heb wat er precies was.

Tja... ik wou het ook niet vertellen voor ik zekerheid had omdat ik hem niet onnodig pijn wou doen, hij was er altijd zo bang voor dat het zou gebeuren... maar ik had geen zekerheid tot een tijdje nadat het uit was :( Nu is het te laat en kan ik niet terug... Wel weer samen met hem maar zijn vertrouwen is nog erger beschadigd dan dat van Wouter, waarschijnlijk.... Het weekend verliep opzich goed maar toch merk ik heel goed dat het anders is.... :(

If I could turn back time...

Waarom ik het überhaupt zo heb laten gaan dat weet ik nu niet eens meer... sinds toen (nu ongeveer een maand geleden) lopen mijn gedachten zo door elkaar en spreken ze elkaar tegen... Als ik denk "Je gaat die twee super jaren met hem toch niet zomaar weggooien, je houd toch van hem?" kwam er een tegengedachte "maar je hebt wel gevoelens voor een ander, en op dit moment lieg je gewoon tegen hem en doe je hem steeds pijn... " Zo ging het de hele tijd door... Ik wist gewoon echt niet meer wat ik moest doen...

Tja nu weet ik het wel... dat dit niet de manier was, dat ik dit niet had moeten doen :(

Maar Wouter, ik hoop dat het goed komt tussen jou en Crystall Girl!