chronisch vage klachten, maar geen onderzoek laten doen
 

Een vriendin van mij loopt al maanden met rare klachten rond. Ze heeft voortdurend hoofdpijn en sinds enige tijd is ze vaak duizelig en ziet ze daarbij dubbel. Soms is ze ook misselijk. Dit lijkt me niet normaal voor een meid van 17. Inmiddels is ze op aanraden van de moeder van het vriendje naar een alternatief iets gestapt. Het komt er geloof ik op neer dat ze bepaalde 'drukpunten' behandelt, waar ze dan gekleurde stickers op plakt. Op die manier moeten afvalstoffen verwijderd worden. Haar duizeligheid wordt verklaard door de veronderstelling dat haar bloedvaten wat wijder worden.
Nou wil ik niet gelijk zeggen dat de alternatieve behandeling niet werkt, maar ik maak me wel heel kwaad als je daarmee de reguliere methode afwijst. Die vriendin is een half jaar terug ofzo naar de huisarts geweest. Die zei op dat moment niets te kunnen met 'hoofdpijn'. Dan ga je nu toch nog eens langs? Of je laat een second opinion doen. Ik vind in elk geval dat ze grondig onderzoek moet laten uitvoeren; er is nog niet eens bloed geprikt of iets dergelijks. Het is in mijn familie al 2 keer voorgevallen dat dubbel zien een symptoom was van een afwijking in de hersenen. Daar moet je toch vooral niet te lang mee rondlopen lijkt me. Het meisje zelf heeft geloof ik niet zo'n uitgesproken mening over haar methode. Ze lijkt gewoon een beetje te willen afwachten wat er gebeurt. Ik vind eigenlijk dat ze wat meer actie moet ondernemen.

Dus twee vragen:
Heeft iemand na deze (enigszins vage) symptomen een idee wat het zou kunnen zijn?
Hoe kijken jullie aan tegen haar keuze voor het alternatieve in plaats van de reguliere methode?

Het kan inderdaad wijzen op 'iets' in je hersenen, wat jij al noemt, of een tumor, maar volgens mij zou het ook met iets als migraine of stress te maken kunnen hebben.
Of ze heeft gewoon een bril nodig.
(Met deze symptomen kun je veel kanten op...)

Zelf zou ik toch in het reguliere circuit beginnen en als die niets kunnen vinden het in de alternatieve hoek zoeken.

Ik vind dat eerlijk gezegd klachten waarmee je beter direct naar de huisarts of naar het ziekenhuis kan gaan. Hoofdpijn, duizeligheid, misselijk en dubbel zien vind ik nou niet iets om maar te laten zitten. en maar te hopen dat alternatieve methodes werken. Nu heb ik daar ook niet zoveel vertrouwen in, maar het lijkt me gewoon veel verstandiger om eens een second opinion te laten doen.

( ik ken iemand die ook dat soort klachten had en dat bleek toch een tumor te zijn)

ik zou het niet weten waar het op kan lijken bij mij zijn ze maar even gestopt met onderzoeken en moet over 6 maanden weer terug komen en dan kunnen ze pas weer verder kijken. maar kijk anders even op www.gezondheidsplein.nl misschien dat je daar wat aan hebt.

Lijkt op iets neurologisch, maar het kan ook door bloedarmoede komen of hoge bloeddruk. Alles kan!! Maar gewoon naar het ziekenhuis dus (reguliere geneeskunde)

Shit, jullie zeggen precies wat ik al dacht :(
Hoe breng ik het haar aan dr verstand?

Moeilijk denk ik. Ze zal zelf de behoefte moeten hebben om er meer mee te doen dan ze nu doet. Of haar zo ver zien te krijgen dat ze het 'voor jullie' doet, maar het werkt natuurlijk het beste als ze dat zelf ook wil en daar de noodzaak van inziet. Je kunt haar vertellen dat je je zorgen maakt en het fijn zou vinden als ze bij de huisarts langs zou gaan (al denk ik dat je dat al wel gedaan hebt), maar als ze dat echt niet wil, moet je dat ook accepteren denk ik. Het gaat tenslotte om haar.

En probeer duidelijk te krijgen waarom ze niet naar de (huis)arts wil. Misschien is ze wel bang voor wat er dan gaat komen of voor wat het misschien zou kunnen zijn. Als je de reden weet waarom ze niet wil, is het misschien makkelijk om haar daar bij te helpen en zo ver te krijgen dat ze wél wil.

Als het echt iets ernstigs is worden haar klachten trouwens waarschijnlijk vanzelf wel erger. (Om even van het allerergste geval uit te gaan, bij een hersentumor krijgen mensen op een gegeven moment vaak epileptische aanvallen, of verlammingsverschijnselen aan een lichaamsdeel) Niet dat je daar nu iets mee opschiet, maar het lijkt me dat als haar klachten erger worden ze vanzelf wel andere hulp gaat zoeken.

Het is te bergijpen dat de arts toen de klachten net waren begonnen er inderdaad niet zo veel mee kon. Hoofdpijn is geen ernstige klacht in de zin van allemaal enge ziektes. (wil niet zeggen dat het ook heel erg stom kan zijn)
Maar aangezien de klachten zijn aangehouden zou de huisarts er op dit moment veel meer mee kunnen, en omdat ze ook allemaal andere klachten heeft. Maar het belangerijkste is dat het meisje het zelf wilt. Zolang je vriendin niet even langs de huisarts wilt wippen, zal er niks veranderen.

Zeg tegen je vriendin dat ze gewoon naar de huisarts moet, dan kan ze doorverwezen worden om bloed te laten prikken en eventueel naar een specialist.

Het kan echt ongelooflijk veel oorzaken hebben, dus om er achter te komen wat het precies is en hoe het op te lossen is door naar de huisarts te gaan en te laten doorverwijzen.

Ehm, misschien een stomme vraag, maar hoe "leeft" je vriendin?
Eet ze genoeg en gevarieerd, drinkt ze genoeg water, beweegt ze genoeg, gaat ze op tijd slapen (en slaapt ze genoeg), rookt of drinkt (alcohol) ze veel?
Hoofdpijn, buikpijn en duizeligheid kunnen hierdoor veroorzaakt worden...
Veel mensen van 17 hebben een levenspatroon dat niet echt gezond is voor zichzelf, en daardoor ontstaan vaak vage klachten. Als je daar iets aan doet, gaat het wellicht al een stuk beter?

Overigens zou ik geen drukplakkertjes gaan plakken, maar linea recta naar de huisarts gaan. Wat de oorzaak ook is, het is niet goed als je daar al zo lang mee bezig bent. Het zou inderdaad iets neurologisch kunnen zijn (of in het ergste geval een tumor), en daarvoor geldt: hoe eerder je erbij bent, hoe beter het is. Misschien is het wel "niks", maar je kunt het beter weten dan negeren en een beetje in het alternatieve circuit rondhangen.

Vraag aan je vriendin: "ik moet naar de huisarts maar ik durf niet, wil je meegaan?" En dan ter plekke vertellen dat je de afspraak voor haar hebt gemaakt. ;)

Resultaat: ze vertrouwt je niet meer en zal ook niet meer met je meegaan naar afspraken bij medici. :rolleyes:

:D zal ze leuk vinden

Ze heeft volgens mij geen bijzonder slechte leefstijl. Ze rookt en drinkt nooit en ze sport af en toe. Of ze echt gevarieerd eet weet ik niet precies, maar het valt best mee geloof ik.
Eigenlijk is ze zelf helemaal niet zo overtuigd van die alternatieve methode, maar ze heeft ook geen behoefte om er verder achteraan te gaan. Heel erg afwachtend dus. Er kwam ook nog zo'n reactie van: ja, je moet ook niet meerdere behandelingen tegelijk doen... *grr*

Ik had bedacht dat ik het met een klein groepje vriendinnen met haar wil bespreken. Dan is het wat duidelijker dat we het echt menen en dat ze echt even langs moet gaan. Bovendien is ze nou niet mijn beste vriendin, dus van anderen neemt ze het misschien makkelijker aan.

Nooit alleen van de pessimistische kant uitgaan he;)

Ik zou er niet met tien mensen bovenop gaan zitten. Dan voelt ze zich bedreigd en zal ze zich nog verder terugtrekken. Een of twee mensen is al bedreigend genoeg.

Inderdaad, dan lijkt het echt alsof je haar dwingt. Je kunt wel aan haar beste vriendin vragen of die er niet eens over wil praten met haar, als je denkt dat ze van haar sneller iets aanneemt.