| Gyzytdebrood |
30-09-2006 22:37 |
Kakkers
Deze tekst schreef ik twee jaar geleden voor Nederlands. Aangezien ik op een zeer kakkerige school zit, staat deze tekst sindsdien bekend als misschien wel de meest gewaagde en gehate van de hele school.
Voor mensen van onze leeftijd is er weinig belangrijker dan de indruk die je maakt op anderen: je moet voldoen aan een bepaalde ‘style’, zoveel mogelijk zuipen en roken, dat is stoer: meisjes tellen niet meer mee als ze niet voldoen aan de laatste trends: zo moet ieder meisje - wil ze een ‘babe’ zijn - het nieuwste mobieltje in d’r broekzak, een lolly in d’r bek en een bepaald soort bontachtige felgekleurde sloffen om d’r voeten hebben. Waarom? Omdat wij jongens dat wel ‘lekker’ vinden.....
Helaas gaat dit niet altijd op: sommige ‘jongedames’ in de buitengewoon kakkerige dampen van het SGA Arnhem lopen nog altijd in rokjes met keurige lakschoentjes die je ook op een 17e eeuws schilderij van Frans Hals of Rembrandt had kunnen vinden, terwijl anderen van top tot teen zijn ondergedompeld in de arrogante sfeer die er hangt rondom een Mc Gregor of Tommy Hilfiger kledingsetje.
Ouders willen immers natuurlijk niet dat hun keurige gymnasiastjes en advocaten in spe met in de vorige alinea genoemde gevaarlijke invloeden vanuit de VMBO-wereld in aanraking komen, ‘voort wordt mijn dochter nog een hoer’.....
Ditzelfde wordt geïllustreerd door bijvoorbeeld het feit dat jongeren uit de ‘bovenlaag’ van de bevolking die op een ‘aristocrath’-school als het SGA zitten, gemiddeld drie jaar later voor het eerst seks hebben dan ‘gewone’ kinderen. Ook wed ik dat er geen Malburger of Klarendaller in de happyfew sferen van de golfclub, waarin Velpse gympies nu al worden ingeleid in het maken van zakenconnecties, te vinden zijn. Terwijl de jongens van zowel het gymnasium in Arnhem-zuid als het VMBO in Zuid ’s nachts na het feest wiet staan te roken, vertoeven wij Stedelijk Gymnasiasten hoofdzakelijk op Hockey- en Golfparty’s.
Het zijn dus de ouders die ervoor zorgen dat jongerencultuur, zoals mij is gevraagd om over te schrijven, praktisch niet bestaat onder de leerlingen uit Velp, Rosendael en andere wouldbe delen van de regio Arnhem. Door het bekrompen wereldbeeld en de verwenning die deze kinderen in de opvoeding wordt meegegeven, wordt het kind (als alles zoals het gepland was gebeurt), tot een exacte kopie van de ouders, met dezelfde rattigheid, truttigheid, benepenheid en met name dezelfde arrogantie ingebakken. (Voor nadere toelichting verwijs ik u graag naar het fascinerende boek van mijn vader ‘Hoe wordt ik een rat?’ geschreven door Joep Schrijvers, een boek dat een prima illustratie vormt bij mijn mening.)
|
