Hoe moet ik mij voelen ?
 

Dag Forumleden,

In het verleden heb ik heleboel boeken gelezen over Psychologie en voornamelijk over NLP. Ik heb nu alleen het gevoel dat ik de controle over mijn gevoelens helemaal kwijt ben.
Soms vraag ik mezelf af of ik me gelukkig wil voelen of juist klote wil voelen ? Dit is toch niet normaal ??? Het klinkt misschien heel raar maar soms voel ik me lekker door me klote te voelen. Dus met andere woorden aan ervaringen te denken die mij een klote gevoel bezorgen. Bewust kies ik er dus voor om klote ervaringen naar boven te halen en er terug aan te denken. Ik ben beniewd of ik de enige ben die dit heeft of dat meerdere dit ook ervaren.

Bedoel je dat je na het lezen van die boeken een krampachtige manier van denken hebt gekregen?(even voor de duidelijkheid)

Hm, ik herken het gevoel wel een beetje.
Maar: je moet niks. In principe. Ik bedoel, je moet eten en slapen en zo, maar je hoeft niet op een specifieke manier te denken... laat het eens los (het is moeilijk denk ik, maar het kan) en denk eens niet aan of je je gelukkig voelt of niet, of je je gelukkig wilt voelen of niet. Zoek er niet naar. :)

Ja, luister eens naar je diepste gevoelens.
Stel jezelf de vraag:
Wat wil ik nú? Waar heb ik nú behoefte aan?

Probeer iets heel materieels te bedenken, het liefst het geen waar je dan het eerst aan denkt.
Wat mij betreft is dat pepernoten eten, of muziek maken, tekenen, trampoline springen. Zo kun je je puurheid trainen. Zo leer je te luisteren naar wat je wil, en niet wat je zou wíllen willen. Of zou móeten willen.

Ik hoop dat je 't probeert, want ik denk dat je er wel wat aan zou hebben.

Sorry, maar waarom zou je je in vredesnaam klote willen voelen. Ik snap er helemaal niets van. Ik zie het verband niet met die boeken die je gelezen hebt.

@ passionforme: Uh ja, door aan materialistische dingen te denken, leer je te luisteren naar wat je wilt? Kun je dit ook onderbouwen of heb je het leuk zelf bedacht?

Als je zijn probleem niet begrijpt, hoe kun je dan mijn advies aan hem begrijpen?

Het komt ook een beetje lullig over, wat je zegt. Als je het al niet begrijpt, hoef je het nog niet zo af te kraken.

Noem je dit al afkraken? :eek:

Kom, geef eens antwoord op de vraag. :)

Het was überhaupt aan 'rincon' gericht. Of hij er wat aan heeft is aan hem.

En hoe weet jij of 't wel of niet werkt? Al 's geprobeerd dan?

Waarschijnlijk ga je nu anders denken doordat je veel boeken over psychologie gelezen hebt, dit moet je niet doen! Luister naar je zelf, en denk wat is goed voor mij of niet. En zo denken is niet heel raar, dat heeft iedereen wel eens ..
succes

Ik wil anders nog steeds antwoord. Blijkbaar kun je het niet onderbouwen?

Als je depressief bent, is dat misschien wel te begrijpen. Soms is het makkelijker om 'in de put' te blijven zitten en je dus kut te voelen, dan om al je energie erin te steken om weer positief tegen alles aan te kijken. Het is als het ware makkelijk om down te zijn; je weet wat het is, je kan niet lager, en je hebt de energie niet om eruit te stappen.
Uit je verhaal wordt me niet helemaal duidelijk of je nou depressief bent, of wat dan ook. Ook de link met die boeken is wat moeizaam. Wel heb ik gemerkt dat je, als je in een omgeving van depressieve / psychisch labiele personen bent, je hierdoor beïnvloed kan worden. Misschien is dat ook wel zo als je je teveel in de materie verdiept. Probeer er wat minder mee bezig te zijn en ga gewoon lekker leven.

@Chloe Siere: volgens mij probeert passionforme alleen maar duidelijk te maken hoe je je meer kan richten op wat je echt wil. Een begin daarvan kan zijn om je af te vragen waar je zin in hebt, qua eten ofzo. Dan moet je bij je zelf nagaan wat je wil en vindt. Ik weet ook niet of dat de bedoeling was hoor, maar dat maak ik er uit op. Lijkt me iig een beetje flauw om iemands advies af te kraken zonder zelf enige bijdrage te leveren aan de TS.

OMG, echt, waar zeik ik haar af dan? Ik vraag haar of ze het kan onderbouwen.

volgens mij is daar een woord voor, waar k niet op kan komen.. ga nog es hard nadenken en als k em weet post k em..

ken t gevoel wel..

OMG, echt, relax
Afzeiken is overdreven, maar een béétje sarcastische toon viel toch niet te missen ('heb je het leuk zelf bedacht?'). Bedenkingen zijn prima hoor, maar als je verder toch niets van de TS begrijpt, wat heeft het dan voor zin? :)
Maar ach, terug ontopic. Ik hoop dat Rincon een beetje reactie/uitleg bij zijn post kan geven :o

Ja sorry ik snap het ook niet.

Wanneer ben je depressief ? Een paar maanden geleden is het wel uit gegaan met mijn vriendin. Het gaat hier om een realtie met een duur van vier jaar .Ben toen heel verdrietig geweest. Ik denk wel dat het ook gedeeltelijk daar mee te maken heeft. Ik heb gelijk een andere vriendin genomen om de leegte in mijn leven te vullen.

Thnx. dat is inderdaad wat ik bedoel.

Het is een tussenstap.

De bedoeling is dat je dit op grotere schaal straks ook makkelijker afgaat.

(Als dat tenminste is wat je wilt bereiken; dat je doet wat je echt wilt. En niet een soort van verdraaide manier van doen krijgt; dat je voldoening vindt bij negatieve dingen.)

Zo duidelijk?

Dat heb ik ook nooit precies geweten ;). Als iemand me dat kan vertellen... Het maakt ook eigenlijk niet zo uit. Feit is dat je je wat beter moet gaan voelen.
Ik heb er verder niet zoveel verstand van, maar maak gewoon een paar goede voornemens. Je teveel verdiepen in psychologie, depressie of whatever lijkt me niet heel bevorderlijk: daar ga je blijkbaar alleen maar van malen. Blijf niet teveel denken over 'wat je wil/moet voelen', maar ga gewoon dingen doen. Sporten werkt erg goed moet ik zeggen(Y). Richtlijn is je weer goed voelen, ofzo:) En trek het je niet aan als je het in vlagen even niet meer weet.

Wat ook heel gek en onverklaarbaar is dat er soms maar iets kleins hoeft te gebeuren een gewonnen wedstrijd bijvoorbeeld of ik ben super happy. En soms gebeurd er iets kleins een kleine ruzie bijvoorbeeld en daardoor ga ik me super ongelukkig voelen. Ik heb niet het gevoel dat er een balans bij mij zit.