Trouwen is goed, maar niet trouwen beter?
 

De topictitel is ongeveer de samenvatting van wat Paulus heeft geschreven in hoofdstuk 7 van zijn eerste brief aan de Korintiërs. Volgens hem kun je beter niet trouwen, maar als je het niet kunt laten moet je het maar doen.

Kritische nieuwtestamentici hebben deze ogenschijnlijk vreemde raad altijd gezien in het licht van de Apocalyps (eind der tijden), waarvan Paulus dacht dat die elk moment kon komen.

Ik ben erg benieuwd hoe de wat conservatievere christen dit zien. Zij hechten veel waarde aan het huwelijk, ofschoon Paulus hier blijkbaar heel anders over dacht.

Niet neuken > binnen een huwelijk neuken > zonder huwelijk neuken.

Doordat dat laatste vanzelfsprekend is, heeft Paulus dat buiten beschouwing gelaten.

33 Een getrouwde man draagt zorg voor aardse zaken en wil zijn vrouw behagen, 34 dus zijn aandacht is verdeeld. Een ongetrouwde vrouw en een meisje dat nog niet getrouwd is, dragen zorg voor de zaak van de Heer, en wel zo dat ze God met heel hun lichaam en geest zijn toegewijd. Maar een getrouwde vrouw draagt zorg voor aardse zaken en wil haar man behagen. 35 Ik zeg dit in uw eigen belang, niet om u aan banden te leggen, maar om u tot onberispelijk gedrag en onverminderde toewijding aan de Heer te brengen. (NBV)

Ik denk dat de kern van deze perikoop in dit gedeelte ligt. Mijns inziens is de gedachte die Paulus hier bij heeft dat hij ziet dat mensen zodra ze trouwen hun aandacht verdelen. Er komen andere dingen bij, die veel tijd kosten.

Trouwen brengt je in die zin dus verder van God af. Want je kan minder tijd aan hem besteden.

Bij mij gaat nu ergens het belletje uit Genesis 2 rinkelen: Het is niet goed dat de mens alleen zij. Toch heb ik niet het idee dat het tegenstrijdig is. Paulus maakt zijn punt duidelijk: als je trouwt, vergeet dan niet dat God ook een plaats heeft in je leven. De eerste plaats, namelijk dat Hij je levensdoel moet zijn.

Alleen gaat dat blijkbaar makkelijker dan samen. Hoewel ik me kan voorstellen dat als je in je eentje een huishouden runt dat ook niet even makkelijk is.

ik denk dat paulus de onthouding als een gave van god ziet, een manier waarop hij zich op andere dingen kan richten. veel mensen hebben die gave niet, of willen niet in die gave bezig zijn. "Een iegelijk, waarin hij geroepen is, broeders, die blijve in hetzelve bij God". ik meen dat paulus hier een ieder geheel vrij laat, maar mensen ook wil wijzen op de mogelijkheid dat het anders kan en mag (geen verplichting om te trouwen (denk aan voortplanting ed)).

Ik snap niet wat je hier probeert uit te leggen. Iets duidelijker graag.

Ik denk inderdaad ook dat dat de kern is. Maar dat doet niets af aan mijn vraag: als Paulus aanraadt niet te trouwen, waarom hechten christenen dan zoveel waarde aan het huwelijk? Kunnen ze niet beter vrijgezel blijven om al hun aandacht op God te richten?

'het is beter te trouwen dan van begeerte te branden' (sorry, de exacte plaats waar dat staat weet ik niet, maar het is een bijbels citaat).

Paulus zegt eigenlijk dat vrouwen afleiden van God - en dat is denk ik ook wel zo. Hij stelt - als ik de tekst in dit forum lees - niet dat trouwen op zich verkeerd is, of dat niet trouwen beter is, alleen het advies / de waarschuwing dat een huwelijk je verder bij God weg zou kunnen halen.

Om nou daarmee te zeggen dat de bijbel aanraadt niet te trouwen gaat mij wat ver. Er zijn zoveel plekken in de bijbel waar de liefde tussen man en vrouw geprezen wordt, en het huwelijk is een logische plek voor die liefde. Immers, het is bijbels om je liefde voor slechts een (1) vrouw te houden (of man), en dan is het logisch om te trouwen.

Dat de man en de vrouw geschapen zijn om samen te zijn moge duidelijk zijn uit genesis, waarin God ziet dat het niet goed is dat de mens (=de man, want Adam) alleen is, en God schept Eva (kennelijk uit een rib van Adam) om de mens (adam) te behagen.


Kijk, Paulus denkt dat ongehuwden betere dienaars van God zouden zijn, omdat ze meer tijd hebben en minder afleiding. Maar de bijbel geeft liefde een prominente plaats in een mensenleven - en ongehuwden moet je hier wel opvatten als celibataire vrijgezellen.

Dan krijg je toestanden zoals monnikken en nonnen. Op zich niks mis mee - behalve dat ze zich vaak terugtrekken uit de maatschappij, terwijl God's bedoeling is dat je - zeker als christen - actief betrokken bent bij de maatschappij teneinde een positieve invloed te hebben. (jeweetwel, licht, korenmaat, niet onder houden). Als een monnik of priester echt actief christen is, dan kan het inderdaad een voordeel zijn dat hij celibatair is. (zolang ze geen kleine jongetjes aanranden, that is.)

1 Kor. 7:9

Hij stelt wel degelijk dat alleen zijn beter is dan trouwen, op meerdere plaatsen zelfs.

” Wat de weduwen en weduwnaars betreft, zeg ik dat het goed voor hen zou zijn alleen te blijven, zoals ik.” (v. 8)

”[…] bent u niet gebonden aan een vrouw, zoek er dan ook geen. (v. 27)

”[…] maar het huwelijk wordt een zware belasting die ik u graag zou besparen.” (v. 28)

” Dus iemand die met haar trouwt handelt goed, maar iemand die niet met haar trouwt handelt beter.” (v. 38)

” Maar ze is gelukkiger wanneer ze ongetrouwd blijft.” (v. 40)

Ik meen ook niet dat de bijbel aanraadt niet te trouwen, maar Paulus. De bijbel is niet consistent, ook hierover niet.

Waarom houden zo weinig christenen zich aan de raad van Paulus?

Stukje persoonlijke visie van Paulus wellicht.

Misschien branden ze allemaal wel erg van verlangen. :o Maar vooral in de reformatorische hoek is trouwen en een dozijn kinderen krijgen inderdaad een must.

Ik denk dat naast wat er in de bijbel staat, er ook een grote rol cultuurgebondenheid inzit. Je kan een tekst immers nooit uit zijn context lezen (waarmee ik niet pleit voor het wegmoffelen van de boodschap alleen vanwege de context). Die cultuurgebondenheid zit er hier ook diep in. Net als met elke religie I suppose.

misschien had paulus slechte ervaringen met vrouwen?

Verkapte homosexualiteit.. (Y)

"Dat is althans mijn mening, en ik meen dat ook ik de Geest van God bezit." (v. 40). Wie gelooft dat Paulus geïnspireerd is door de Heilige Geest, zal zich toch ook hieraan moeten conformeren.

Dan is natuurlijk de grote vraag: wat is cultuurgebonden en wat niet? Wie bepaalt dat?

Of de Heilige Geest, die inspireerde hem immers.

Er zijn inderdaad een aantal probleempassages waarvan de (schijnbare) tegenstrijdigheden de voornaamste zijn. Hoewel dit er, gezien de omvang van de bijbel, relatief weinig zijn. De oorspronkelijke evangelische leiders kenden deze teksten ook, maar ze hebben het desondanks nooit nodig geacht om de leer over de onfeilbaarheid van de Schrift daarvoor op te geven of aan te passen. Bij nadere bestudering blijken vele tegenstrijdigheden schijn te zijn. Voor vele is een verklaring mogelijk. Anderen zijn wellicht het gevolg van fouten in de tekstoverlevering.

Het is niet mijn bedoeling om het hier over de bijbelse tegenstrijdigheden (die zijn er echt wel) te hebben, maar puur over dit punt van het huwelijk.

Nu ben ik nog benieuwd naar je antwoord op mijn vraag: wat doet de huwelijksgezinde christen met deze raad van Paulus?

ik zeg ook niet dat ze er niet zijn, maar gezien de omvang van de bijbel, zijn dit er relatief weinig.

Ik ben niet de doelgroep waaraan je het vraagt trouwens, ben niet zo conservatief.

Verder over het hoofdstuk. Hoewel Paulus het ongehuwd zijn heel waardevol vindt, omdat het huwelijksleven veel aandacht opeist die niet meer aan God besteed kan worden, verzoekt hij de mensen die de gave van het ongehuwd zijn niet hebben vooral om te trouwen. Dit staat ook een stuk verderop;

"In het algemeen: laat ieder in de positie blijven die de Heer hem heeft gegeven [=de gaven die de Heer hem heeft gegeven], blijven wat hij was toen God hem riep." (vers 17)

Ik geloof daarom ook dat het een gave is om te trouwen. En volgens de bijbel kan hier niet aan gesleuteld worden, omdat de Geest zijn gaven deelt zoals Hij het wil. Dit is in hoofdstuk 12 te lezen.

wat is een reden om wel te trouwen? 1. je vind het leuk 2. het is verstandig in jouw geval 3. je denkt dat het moet.
in 1 wordt je vrij gelaten, in 2 wordt je aangeraden te trouwen, in 3 wordt je onderuit gehaald en ten vierde wordt er je een andere mogelijkheid voorgehouden (ivm context; ik denk dat het in die tijd meer een wel trouwen was - tradities onder de joden, wellicht andere ideeen over voortplanting ed).

Zal ik het voor de grap eens vragen aan mijn hoogleraar Nieuwe Testament?

Ja, doe dat eens. Voor de grap.

Ik dacht vroeger dat trouwen puur iets was voor vrouwen, leuke jurk, dag van d'r leven (daarna is 't alleen maar downhill ;) ), wat (inkomens-)zekerheid maar met de komst van een baby zie ik eerder de "noodzaak" voor de man.
Zonder "contract" kan de vader elke kerel zijn waar vrouwlief naar gekeken heeft. Dat kan natuurlijk ook met contract maar toch; de kans is wat kleiner. Wil de man recht hebben op vaderschap is het huwelijk de uitgesproken mogelijkheid. Tegenwoordig hebben we daar inmiddels een administratief surrogaat voor verzonnen, het wordt echter nog niet wereldwijd geaccepteerd.
En ja, sorry Paulus, maar ik moet naast de Heer ook aandacht aan m'n kinderen geven en niet alleen op zondag het vlees komen snijden.
Ik vermoed dan ook dat de tekst alleen bedoeld was voor de zeer toegewijden. Zonder vrouw geen kinderen (van God)

Ik snap niet waarom je ongehuwd zijn ziet als een gave. Een gave is iets wat je gegeven is, een talent. Wel of niet trouwen daarentegen is een keuze.

Hier heeft hij het over posities, zoals besneden/onbesneden, slaaf/vrij. Ook hier snap ik niet wat je bedoelt met gave.

Iedereen kan kiezen om te trouwen, daarom geeft Paulus ook (afwijzende) raad aan degenen die die keuze moeten maken

Ik zie niet in hoe dit een antwoord geeft op mijn vraag.

Die zegt waarschijnlijk hetzelfde als ik in mijn openingspost schreef: Paulus dacht dat het eind der tijden nabij was (o.a. v. 29) en dan kun je je tijd beter aan andere dingen besteden.

Dude, wacht gewoon eerst eens af wat de man te zeggen ipv het voor hem in te vullen?

Heb je het al gevraagd?

op jouw vraag
probeer ik inzicht te geven in datgene wat ik in de raad van paulus zie en wat ik er dus mee doe, persoonlijk weinig.

een huwelijksgezinde zal er niets mee doen, omdat paulus simpelweg een raad geeft. het is een idee, er zit wellicht iets voor je in, maar hij dwingt niet. hij geeft wel stof tot nadenken. wat is voor jou de achtergrond van huwen? branden? vooral trouwen. of het als een plicht zien? niet nodig.

paulus bezit een gave en wil die graag delen. een gave ja, namelijk van het geen seksueel contact hebben, de gave van de onthouding (en dat krijgt niet iedereen voor elkaar) en het is een gave die binnen het christendom en voor god wat kan betekenen.

er waren in die tijd inderdaad gemeenten die op de apocalyps leefden. paulus gaat daar echter niet in mee. zie 2 thessalonicenzen als reactie op de bewering in de eerste brief dat christus komt als een dief in de nacht en de daarbij voor deze mensen behorende gevolgen.

Het is natuurlijk niet de eerste de beste die die raad geeft, hij meent zelfs de Geest van God te bezitten wanneer hij hierover spreekt. Indirect is het dus de raad van God. Mag een christen die zomaar naast zich neerleggen?

Die tweede brief wordt onder nieuwtestamentici zo goed als unaniem beschouwd als een pseudepigraaf (geschreven onder een valse naam). Paulus was wel degelijk een apocalypticus, hetgeen ook blijkt uit andere brieven. Hetzelfde geldt overigens voor Jezus, dat heb ik in eerder topic al eens uitgebreid laten zien.

nee, een christen moet hier over nadenken en daar zijn weg in zoeken.

heb je daar misschien nog voorbeelden van?

Hier wil ik graag enkele bronnen voor zien.

De eerste brief aan Tessalonica laat heet duidelijk een apocalyptische visie zien, maar ook in de andere brieven komen we die tegen. Een paar voorbeelden:

Wat ik bedoel, broeders en zusters, is dat er maar weinig tijd rest. (1 Kor. 7:29)

11 U kent de huidige tijd: het moment is gekomen waarop u uit de slaap moet ontwaken, want de redding is ons meer nabij dan toen we tot geloof kwamen. 12 De nacht loopt ten einde, de dag nadert al. Laten we ons daarom ontdoen van de praktijken van de duisternis en ons omgorden met de wapens van het licht. (Rom. 13)

1 Op velerlei wijzen en langs velerlei wegen heeft God in het verleden tot de voorouders gesproken door de profeten, 2 maar nu de tijd ten einde loopt heeft hij tot ons gesproken door zijn Zoon, die hij heeft aangewezen als enig erfgenaam en door wie hij de wereld heeft geschapen. (Heb. 1)

Lees dit topic er eens op na. Ik ga het hele verhaal niet nog een keer herhalen.

ja oke.
2 thessalonicenzen lees ik er makkelijk bij, paulus ontkent of ontkracht hier niets, hij beweert alleen de tijden ook niet te weten. als je dat eraf haalt kun je beweren dat paulus het heel snel zag gebeuren, maar daar heb je geen daadwerkelijke aanwijzingen voor.

Uit de passages die ik eerder heb aangehaald blijkt dat Paulus dacht dat het einde nabij was. In 1 Tess. schrijft hij zelfs dat de brieflezers het nog mee zullen maken.

"wij, die in leven blijven tot de komst van de Heer" (1 Tess. 4:15)

"en daarna zullen wij, die nog in leven zijn, samen met hen worden weggevoerd op de wolken en gaan we de Heer in de lucht tegemoet." (v. 17)

"want u weet zelf maar al te goed dat de dag van de Heer komt als een dief in de nacht." (5:2, maar ook verder).

Ik heb daar dus wel degelijk aanwijzingen voor.

die eerste 2 zijn idd twijfelachtig.

Omdat?

Paulus bevéélt hier niets, maar raad aan om niet te trouwen. Gezien samenwonen buiten de boot valt, en alleen blijven een verschrikkelijk, dan wel onmenselijke opgave is (wat Paulus ook weet en schreef), is trouwen 'niet onverstandig'.