Woensdag
 

In het gevang van de bus
omringt door niemand
voel ik mij
door flitsende dagdromen
en schreeuwende gedachten
meer iemand dan ik ooit
zou willen zijn

"Kan ik hier zitten?"

psst tis omringd, niet omringt.

ik vind em wel dope, maar ik denk dat een gedicht met een thema als dit meer diepgang verdient? ik mis iets. maar geen idee wat.

Jeetje, wat erg! Je hebt gelijk! Ik mag het alleen niet meer veranderen, omdat het tijdslimiet is overschreden...

Mij zegt dit gedicht te weinig. Het voel ik mij vind ik al veel te expliciet, net zoals de twee regels daaronder. Ik had het interessanter gevonden als je je gevoel op een specialere manier had omschreven en als je wat creatiever was geweest met woord- en klankspel.