| 
 Moet jouw gedicht worden begrepen?
 Naar aanleiding van een eerdere post, leek het mij aardig om over het onderstaande van gedachten te wisselen.
 Gedichten zijn zeer divers. Van zeer simpel tot volstrekt ombegrijpelijk en alles wat daar tussin zit. Vaststaat dat poëzie zich van proza onderscheidt in grafische en stilistische kenmerken. Vorm en inhoud maken een veelheid aan betekenissen mogelijk. De vraag rijst dus: is dat laatste voor jou als dichter belangrijk?
 
 De topicstarter begint natuurlijk. Voor mij is dat ten dele belangrijk. Ik schrijf voor dat deel van het publiek dat gedichten uitpluist. Dat wil zeggen, meer dan oppervlakkig leest, op de hoogte is van (op zijn minst een deel van de) dichterlijke grafische en stilistische kenmerken, en dus voorbij de platte tekst alleen gaat. Dat is (meestal) ook de opzet van mijn gedichten.
 
 Dat betekent niet dat ik erop uit ben om volstrekt onleesbare gedichten te schrijven, waarvan je alleen de betekenis kunt achterhalen als je, wel..., mij bent. Dat is het andere uiterste en zeker niet mijn bedoeling.
 
 Toch vind ik het niet erg als iemand mijn betekenissen er niet volledig uit haalt. Ik ben al tevreden als ze de diverse stilistische en grafische elementen eruit weten te halen. Een lezer mag best zijn eigen interpretatie geven. Dat is ook onvermijdelijk, gezien mijn stijl. Ik werk bijvoorbeeld graag met intertextualiteit, waardoor nu eenmaal een vrije ruimte ontstaat.
 
 Woorden zijn ook niet van mij. Ze zijn van iedereen. Als ik iemand met mijn woorden kan inspireren, ook is het niet op een manier zoals ik die in mijn hoofd had, dan vind ik dat al prachtig.
 
 Kortom: ja en nee. Ja, het is voor mij belangrijk dat lezers er betekenissen uit halen. Nee, het is niet belangrijk dat ze mijn betekenissen eruit halen. Stilistische en grafische waardering is voor mij voldoende.
 
 Wat vind jij?
 |