relatie met ander geloof/geen geloof
 

Mensen hoe kijken jullie tegen het feit aan als je een verkering hebt met een meisje die niet gelooft en jij gelooft wel kan dat? Ook andersom ben ik heel benieuwd .. zou je een relatie willen met een christen/moslim/hindoe of boedhist? en hoe zou je er tegenover staan?

Tuurlijk kan dat, het zou wel erg bekrompen zijn als dat niet zo zou zijn...we hebben geen zuilen meer tegenwoordig hoor. :o

Dat jullie denkbeelden over geloof verschillen betekent toch niet gelijk dat jullie niet van elkaar kunnen houden? Het enigste argument dat ik nog zou kunnen verzinnen is dat je vriendin bijv. joods is en dat alles kosjer moet, en dat zaterdag sabbat is enzo.

ik ben niet gelovig maar ik zou wel een relatie kunnen hebben met iemand die wel gelovig is zolang die mij maar niet dwingt om ook aanhanger te worden van dat geloof. ik zou geen vriend willen die in een sekte zit ofzoo dat zie ik dus echt niet zitten.

maar als je een vriend hebt maakt het toch neit zoveel uit waarin die geloofd enzo, oké het kan wel invloeden uitgeven op je leven maar je moet ook wat over hebben voor elkaar toch??

Waarom niet? Ik ben moslim en hij vindt geloof '' opium voor het volk''

Waarom dan?

Ik ben christen, maar absoluut niet kieskeurig.

Mutual non-aggression pact (y)

Zij doet niet opdringerig met haar geloof, en ik hou mijn atheisme op de achtergrond. Werkt prima.

Ik zou niet kunnen samenleven met iemand die gelooft, en idd religie is opium voor het volk zoals Karl Marx het zei :)

Liever niet.

Nee. De 'denk'wijze van gelovigen is op zo'n fundamentele wijze verschillend van die van mij dat ik dat niet kan en wil accepteren.

Hier ben ik het mee eens, alleen dan in omgekeerde volgorde: ik moet niet denken aan een relatie met een 'ongelovige'.

Tja, er zitten gradaties in. Laatst zat er in het café een meisje aan de tafel die het gesprek onderbrak toen het opeens over geesten ging. 'dat mocht niet van het geloof', op de vraag waarom dat zo was viel ze stil. Ja... maar ja, knap ik dan af op het geloof zelf of op de domheid die het daar voortbracht?

Sowieso wil ik aan de stelling dat er een negatief verband bestaat tussen hoe fundamentalistisch iemand is en hoe compatible ze zijn in relaties met mensen van een andere levensovertuiging.

Ja mij zou het niet uitmaken. maar als ze maar niet denkt dat ik met haar naar de kerk ga ofzo of mij probeert te bekeren dan ben ik heel snel weg.

doe lekker praktisch en richt je leven hetzelfde in. dezelfde weg met hetzelfde doel lopen lijkt me namelijk wel zo makkelijk, afgezien van de talloze praktische zaken.

er is natuurlijk wel een verschil tussen een relatie en een relatie.

Hoeft niet per se ik had eens een keer met een meisje waarvan ik niet wist dat ze gelovig was heel aardig leuk meisje alleen ze bad tijdens het eten en ging zondags naar de kerk...

verder hadden we het nooit over geloven of zo dat was ook nergens voor nodig

Ik heb een fundamentele minachting voor het geloof. Ik denk dat het niet goed zou gaan.

Er is ook verschil tussen iemand die gelovig is, en iemand die zich houdt aan christelijke gewoonten.

Ik denk dat ik nog beter een relatie aan kan gaan met iemand die in vliegende wasmachines gelooft, dan iemand die beweert dat er een god is.

Ik respecteer vrijwel alles wat iemand gelooft...

Ikzelf heb een Christelijke vriendin, terwijl ik zelf Joods ben...

Niets aan de hand

Zo denk ik er ook over.
Weet alleen niet hoe ik het zou vinden om kinderen te krijgen, omdat ik ze ook niet gelovig op zou willen voeden.

Lal wat een stomme vergelijking :nono:

Als het bestaan van God maar erkent wordt en er niet extremistisch (lees: overdreven) gehandeld wordt, is er wat mij betreft geen probleem.

hoe kan je dat erkennen als je er niet in gelooft?

Vraag het alle vrouwelijke getrouwde islamitische bekeerlinges in Nederland zou ik zeggen.

Ja, dan is een liefdesrelatie met mij onmogelijk. Daar gaat het hier toch om? Hoe je er zelf naar kijkt? ;)

En ik ben niet getrouwd hoor, mijn vriend is een agnost. Hij erkent Zijn bestaan, en meer ook niet (helaasch).

Dan is hij geen agnost, maar ietsist.

zou je als het een leuk meisje was ook met een moslim nemen? :p

Ok, moeilijkdoenerij. Een ietsist dan. ;)

Het verschil is toch behoorlijk groot. Een ietsist denkt dat er "iets" van een godheid is, terwijl de agnost het volkomen irrelevant/onkenbaar vindt. Dat is nogal een onderscheid.

Een agnost is juist iemand die het niet weet. Hij kan niet bewijzen dat er een God bestaat en ook niet bewijzen dat er géén God bestaat.
Daarnaast heb je ook weer een onderscheid tussen een sterke en zwakke agnost.
Een zwakke agnost beweert niet te weten of God bestaat en een sterke agnost beweert dat je niet kàn weten of God bestaat.
Een agnost is zeer verschillend in opvatting dan een atheïst. Dat is nogal een onderscheid.

Met als verschil tussen de ietsjist en de agnost dat de agnost van mening is dat we niet kunnen weten of weten (of dat het relevant is) of er een god bestaat. De ietsjist denkt dat er wel iets van een opperwezen is, maar dat we dat wezen niet kunnen definiëren omdat we het niet kennen.

Een beetje alsof je een zak hebt waarvan je niet weet of er iets in zit, of een zak waarvan je weet dat er iets in zit, maar je weet niet wat dat is.

Het klopt wat je zegt.
Je doelt hier op de sterke agnost, die echt van mening is dat het niet KAN weten i.p.v. het gewoon niet weten (zwakke agnost).

In termen van een 'zak', weet de atheïst dat er niets in de zak zit. De zwakke agnost weet niet wat in de zak zit en de sterke agnost weet dat hij dat niet kàn weten wat in de zak zit. De ietsjist weet dat er iets in de zak zit, maar weet niet wat. De theïst weet dat er iets in de zak zit en weet wat.

Offtopic: Nog gefeliciteerd!

Oh, daar kan ik me wel in vinden. Volgens die definitie zou ik dan een 'sterke' agnost zijn.

Ik een 'zwakke' agnost.

Ik ook. Het is immers niet uit te sluiten dat men de zak een keer opent.

Zullen we het even houden op een relatie met een ander geloof

Het wordt wel moeilijker, wanneer je moet samenleven met iemand die de wereld anders bekijkt dan jij.

Aan de andere kant kun je het ook als een uitdaging zien. Of een interessant meningsverschil waar je eeuwig over kunt discussieren, en zo een sleur voorkomt/verzacht. Ik zag is een keer op tv een docu over hoe slecht bejaarden worden verzorgd in bejaardetehuizen, en daarbij viel mij op dat de enige mensen die nog straalden, een Christelijke man en zijn twee Atheistische vrienden waren, die verklaarden nog al eens leuke discussies over het onderwerp te houden. Alle andere bejaarden leken zo in de war, dat je je afvroeg waarom ze nog verder leefden.

omg :cool:.
(agnosten verzekerd korter leven?)

(heb niet het hele topic gelezen)

Als je echt van elkaar zou houden doe je daar niks aan, maar echt handig is het niet, lijkt me.

Dat is ook waar. Google maar eens op 'gelovigen leven langer', vele verschillende onderzoeken wijzen hetzelfde uit.

Mensen die de spirituele tak van het leven negeren, zijn aangewezen op lichamelijke geneugten. Maar het lichaam brokkelt bij ieder mens (langzaam maar zeker) af. En dat houd je als ongelovige niets meer over.

Alsof al die anderen dan automatisch agnosten zijn.

Dat is geen verdienste van de religie.

Of weet je wat, laat ik het in dezelfde argumentatiestijl weerleggen:

(1)Er zijn nergens zoveel atheïsten als in de Westerse wereld.
(2)Nergens is de levensverwachting zo hoog als in de Westerse wereld.
(3)Atheïsme is dus gezond!

Ik ervaar als ongelovige regelmatig het spirituele, als ik hard aan de psychidelische drugs ga.

Ja anders ontaard er weer een topic in het nut van geloven vs niet geloven blablabla.

Volgens mijn ervaring zijn er best wel verschillen maar niet perse onoverkomelijke, misschien dat nog komt in de toekomst want ik wil wel leven naar de regels van de Islam en met sommigen heeft hij al aangegeven moeite te hebben.

Ik heb nooit gezegd dat het een verdienste van de religie was. (Waarom schiet je eigenlijk in de verdediging?)

Evenmin kan ik ontkennen dat het een verdienste van de religie is. Iets wat jij wel doet, zonder onderbouwing...


Mephisto:
In feite bevestig je mijn stelling alleen maar. Lees het stukje dat je quotte eens goed door, laat het tot je doordringen, en kom dan met een verstandige reactie.

Het is trouwens 'psychedelische'.

Gewoon bekeren.

Maar om dan een beetje terug te gaan naar dit onderwerp, zouden geloven stelletjes ook een fijner leven hebben en langer bij elkaar blijven.

Bij dat soort onderzoeken zijn er zoveel 'verontreinigende' factoren, dat zoiets onmogelijk alleen op geloven is terug te voeren.

Ontopic: Lijkt me een te fundamenteel denkverschil (in negatieve zin) om te overbruggen, dus niet erg waarschijnlijk.