Laat me met rust!
 

Wie van jullie heeft wel eens een relatie gehad met iemand die je een overkill aan aandacht gaf? Hiermee bedoel ik echt dagelijks sms'en/bellen/e-mailen met nagenoeg dezelfde retorische vragen: Hoe is het? Waar ben je? Wat ga doe je vanavond doen? En dan boos worden als er niks wordt teruggestuurd:S

Ik heb het 1 keer meegemaakt en werd er echt strontziek van. Het was waarschijnlijk wel goedbedoeld, maar het was echt benauwend. En als ik vertelde dat ze me wat meer met rust moest laten (op een vriendelijke manier dan:)), dan was het ineens van:"Vind je me niet meer leuk ofzo?" Aargh! Je kan ook van iemand houden zonder diegene plat te bellen/smsen.

En ik vermoed dat mannen hier ook meer moeite mee hebben dan vrouwen. Aangezien die over het algemeen hier toch wat meer behoefte hebben aan naar mijn idee. En als er toch vrouwen zijn die hetzelfde ervaren, geef me je nummer (zodat we er niet mee kunnen smsen:P).

Ik heb iets met een jongen gehad en ik beloofde hem te smsen toen ik een keertje met vriendinnen uit was. Dit deed ik niet, hij boos, maar achteraf gezien vond ik hem ook niet meer leuk.
Als ik een jongen echt super leuk vind, kan hij me niet genoeg smsen. Ik vind het alleen zonde van een smsje als hij bijv. alleen schrijf hey hoe gaat het? Kan 'ie net zo goed het berichtje voltypen denk ik dan..

Herkenbaar. Als iemand me constant op m'n nek zit heb ik er snel genoeg van.

Herkenbaar voor een halve dag, daarna was ik kwaad en al snel had hij door dat ik het vervelend vond. :) :o

En op "Vind je me niet leuk meer?!?! ?! :(P:*("
zei ik dat ik hem inderdaad niet zo leuk meer vond omdat ik het gevoel kreeg dat hij nogal gefixeert was op mij. -_-'

Dat had ik even terug met een jongen. Ik werd echt stapelgek van hem en ik was het dan ook snel zat. Hij slijmde ook veel te veel waardoor het absoluut niet meer gemeend over kwam.

nou... eerlijk gezegd hebben m'n vriend en ik ook elke dag wel eventjes contact. Dat is niet om elkaar te controleren of op de huid te zitten, maar gewoon... contact houden :p
Ach... maar als ik niks hoor word ik ook niet boos. Dus tsja.

Ik vraag elke dag retorisch vanalles aan mijn vriend en hij is vooralsnog niet weggerend. Dus misschien moet je ook naar jezelf kijken. Er zijn zat mensen die dagelijks contact met elkaar willen hebben, niks vreemds aan volgens mij.

Hangt er denk ik vanaf hoevaak je elkaar ziet per week.
Mijn vriend en ik wonen best nog een stukje uit elkaar en zien mekaar daarom ook niet zo vaak (als ik zou willen). Dus dan neemt de belfrequentie wel toe. En ja, als ik 's ochtends een smsje heb gestuurd, en 's avonds om 6 uur heb ik nog niks terug, dan vraag ik wel waarom ik niks terug kreeg.

Verder ken ik ook een stelletje dat 10 minuutjes fietsen van mekaar afwoont, en die bellen verder nooit met elkaar (ja.. of af te spreken), maar niet de 1.5 uur durende gesprekken die ik heb.

Van mij hoeft t ook niet zo, constant smsen zonder goede reden.
Kost alleen maar geld:p

Hmmm ik moet eerlijk toegeven dat ik dat soms best kan hebben, steeds smsen en bellen. Het zit waarschijnlijk gewoon in me, vind het in een relatie gewoon fijn om even de stem te horen of te laten weten hoe het gaat. En dan verwacht i kstiekem ook dati k wat terug krijg, het liefste zo snel mogelijk. En zou ik niets terugkrijgen dan na verloop van tijd onderhand pissig worden dat ik niets terug krijg. Daar moet ik dus wel mee oppassen dat het niet overdreven wordt :P.

Dat snap ik wel. Maar er zijn ook mensen die elkaar dagelijks zien (bijvoorbeeld na het werk), en dan toch nog een sms sturen als je aan het werken bent. Dan denk ik: wacht dan tot je thuis bent, dat communiceert ook wat lekkerder. En dan de vraag: hoe is het? terwijl je elkaar misschien s'ochtends nog gezien hebt. Naar mijn mening een beetje nutteloos en irritant.

Ja. Eerst leek het leuk maar op n gegeven moment werd ik echt gestoord. Hij belde ook als ik op verjaardagsfeestjes was enzo, of uit met vriendinnen :s

hear hear.

En wat dacht je van je ouders? Die zien en spreken elkaar ook iedere dag, en dat al een jaar of twintig, vijfentwintig. Je grootouders doen het zelfs al veertig of vijftig jaar!

Ik denk dat mensen die zonodig veel "vrijheid" willen, eigenlijk geen behoefte hebben aan een serieuze relatie. Die hebben het als individu veel te goed naar hun zin, die willen dat niet opgeven.

Kan hoor, niks mis mee, als je iemand treft die ook zo is. Dan heb je samen een verkering voor af en toe als het zo uitkomt en je allebei zin hebt en je elkaar nog niet zat bent.

Maar voor mij is het niks.

Even contact is wat anders dan platgebeld/geSMSt worden. Een SMSje als "Denk aan je, X" ofzo is leuk, tien SMSjes met "Waar ben je nu?" daarentegen worden snel vervelend.

Een meisje die in het begin wel leuk en aardig, maar die steeds plakkeriger werd (als in, knuffelen midden op school, keer, na keer, na keer, na keer en dan kwaad worden als je der wegduwt). Ze begon ook steeds vager te doen. Verwachtte dat ik serieus een uur door de regen naar haar toe zou fietsen omdat ze zich niet zo lekker voelde. En ik had dan geen relatie met haar. Obsessief wijf.
Maar toen zat ik in de 3e en nu in de 6e dus dat gebeurd me niet meer :)

Ik denk dat het er maar net aan ligt wat je verstaat onder lastig vallen. Om sms'en maar als voorbeeld te nemen: Waar de een het ziet als lieve sms'jes en intresse, ziet de ander het als opdringerige controlerende sms'jes.

Ik ga het irritant vinden als er een toontje in gaat doorklinken die verwijten maakt. Zo krijgt een vriendin van mij vaak sms'jes van haar vriend waarin hij haar een schuldgevoel aanpraat als we lekker met de meiden aan het stappen zijn. Ik krijg sms'jes waarin mijn vriend me veel plezier wenst en de groeten doet aan mijn vriendinnen, zij krijgt sms'jes van haar vriend waarin hij zegt dat hij zich zo verveelt als ze niet bij hem is en dat hij hoopt dat ze snel terug komt.
Stuur dan niets....

Dat kan. Ik mail mijn vriend ook zeker eens per dag (en als ik niet mail, mailt hij wel) terwijl we aan het werk zijn (mail kan hij lezen als hij tijd heeft, en dan "stoor" ik hem tenminste niet), en lang niet altijd zijn dat levensgrote mededelingen.

Maar wij vinden dat fijn, het werkt natuurlijk niet als de ander dat gruwelijk irritant vindt.

Mijn ouders bellen elkaar al, hmm, 30+ jaar, elke dag op dezelfde tijd. <3 hele nuttige gesprekken; "met mij" "oke ja hier ook" "rij voorzichtig, tot vanavond". :)

Okee, okee. Een keer op een dag, daar heb ik het ook over. Meer kan wel als er wat is wat besproken moet worden.

Maar dat ziet TS ook al niet zitten.

Ah, wat schattig :D

Ik vind het ook zwaar irritant als iemand elke dag een smsje stuurt en daarin vraagt of alles goed gaat.

Ik vind het wel heel erg irritant als ik ene smsjes stuur naar iemand met en vraag erin en ik krijg niks terug... Echt heel irritant

Dan zou je ook kunnen bellen. Maar het kan idd wel irritant zijn ja.

Herkenbaar wel ja, eerlijk gezegd zou ik ook niet weten wat ik elke dag zou moeten smsen...
Ik krijg zelf echt zelden smsjes van mijn vriend, maar áls ik een smsje krijg, dan voelt dat wel heel erg speciaal! Dat vind ik mooier dan elke dag een smsje, dat zou toch meer als gewoonte voelen dan als iets dat gemeend is (ook al hoeft dat natuurlijk helemaal niet zo te zijn!).

Ja en ze maken zich ook druk als de ander niet belt. DUS ZO ABSURD IS DAT HEUS NIET. :P

ach ja, dat had k vroeger wel.

nu alweer iets van 2,5 jaar elke dag meerdere keren, en dat vinden we allebei fijn,duss:)

Ik heb er een hekel aan, als dit mij overkomt is het snel klaar. Laat wel duidelijk zijn dat als het gebeurt ik het wel duidelijk maak dat het minder mag, luistert ze dan niet dan is het snel klaar.

dat dussss

Ik denk dat het wel steeds gelijk op gaat. Alleen toen hij op vakantie was, stuurde hij op een dag wel 20 smsjes. :D Ja, dan ben je zelf aan het studeren en dan ga je niet op elk smsje meteen reageren.
Maar goed in een normale week, sms'en we ook best veel, denk ik. Vragen hoe het gaat, dat je aan de ander denkt en dat soort dingen. Maar nooit om elkaar te controleren.

Ik vind het niet raar om elke dag even wat van je te laten horen. Gewoon even laten weten dat je nog leeft of zo. :p Ik vind het eerder niet normaal als je dagen niks van je laat horen.

*tevreden*

zo absurd ben ik dus heus niet. :D
(nou ja, we bellen ook wel eens niet, als we het te druk hebben, maar we wonen samen, dus dan zie je elkaar toch iedere dag)

Het is ook niet abnormaal om elke dag iets te horen van je vriendje. Maar ik denk niet dat de TS dit zo bedoelt. Ik ken iemand die zo'n obsessieve vriendin heeft. Ze moet constant weten waar hij is, achter alles zoekt ze iets, ze wordt boos en panikeert als ze na een half uur nog geen bericht van hem heeft teruggehad. DAT is irritant

Verder stuur ik elke dag zeker een paar smsjes. Ik ben gewoon niet zo'n beller.

ÉCHT dagelijks joh? :rolleyes: wat is er nou raar aan dagelijks contact? het lijkt me niet zo raar dat je gewoon wil weten wat je vriend(in) die dag allemaal heeft gedaan en hoe het gaat enzo, gewoon, betrokken in elkaars leven zijn enzo? maar goed doe wat je wilt he (Y)

Shit, dat deden mijn ouders ook altijd! Mijn vader belde vanuit zijn werk altijd om half 1 ofzoiets. Het was dan ook vreemd als hij dan een keer niet belde. :)

En zo ging het dan ook elke dag. :)

Oei, dat zijn de leuksten! Zo ken ik er ook nog wel eentje: Mijn broertje was bij mij toen zijn vriendinnetje belde. Ze vroeg waar hij was, hij zegt: bij mijn zus. Zegt zei: Ik geloof je niet, mag ik haar even aan de telefoon?

Ja dahag missy, daar leen ik me dus niet voor hè? :nono:

Zo'n eentje heb ik dus ook gehad. Laten we het erop houden dat 't een leerervaring was, zo iets nooit meer :)

Hier ook half een inderdaad. :cool:

Deden?

Dus als jij je vriend een dag niet belt denkt hij dat je dood bent?:P

Ik begrijp jou niet. :o Als je niets van je laat horen, ben je per definitie dood? Je moet dagelijks contact houden om je relatie continu te bevestigen of in stand te houden?

Ik vind het krijgen van een smsje een bevestiging dat degene net zoveel aan jou denkt als jij aan hem. Daarom zijn onverwachte smsjes ook zo leuk. Je moet het gewoon niet overdrijven.

+
Haha :D

Ik heb dat gehad met mijn ex.
Opzich nog niet eens zozeer dat we vaak smsten, want dat vond ik niet erg maar hij was heeeeeeeeeel erg plakkerig en op den duur té aanhankelijk :s Ik kreeg het spaansbenauwd van m want ik kreeg het gevoel alsof een inktvis me probeerde te bespringen elke keer, en dat ik dan daardoor met mn rug tegen de muur zat en geen kant opkon!

Hij hing tegen me aan, zat continue aan me te friemelen, wilde knuffelen, wilde me op een overdreven manier zoenen (lees: zn tong hing al een halve kilometer naar buiten en dan moest zn hoofd nog naar de mijne komen dus ik zag dat ding al aankomen in de verte!!:eek: En nee, dat is niet grappig maar alleen maar genant)

aaaaaaaaaaaaaaarrrrrrrrrrrrrggggggggghhhhhhhhhh!!
GÉK werd ik van m!
Zn volgende vriendin, ook een vriendin van mij, had precies hetzelfde en had het daarom ook uitgemaakt. Ze werd net zo gek van hem als ik destijds :D

Inktvis? :D Klinkt niet echt gezellig. :D

Dat vind ik ook vrij loos, ja. Ik zit er een beetje tussenin, geloof ik - ik vind het best leuk om dagelijks van hem te horen, maar ik kom mijn dag echt ook door zonder hem en ik heb een hekel aan dat afgedwongene. Het moet niet elke dag verplicht een smsje zijn, en ook niet "Hee hoe gaat het?" als hij me die morgen net gekust heeft en we van elkaar wéten dat we op dat moment college hebben of straks gaan sporten.

Smsjes tussendoor vind ik prima, en dat mogen er ook wel meerdere op een dag zijn, mocht dat zo uitkomen. Maar ze moeten wel zijn omdat een van de twee echt iets mee te delen heeft, niet alleen maar om ... tja, waarom stuur je smsjes als "Waar ben je nu?", behalve als je dat moet weten omdat je er zelf nog langs wilt gaan? Ik snap het niet eens...

Hm, ik weet niet in hoeverre dat klopt... vriendlief en ik zagen en spraken elkaar voorheen veel vaker, tot we tot de conclusie kwamen dat we daar eigenlijk allebei niet goed mee om konden gaan. We zijn allebei nogal individualistisch ingesteld.

Dat wil echter niet zeggen dat we verkering hebben voor als we allebei zin hebben, of dat we geen serieuze relatie hebben, nu we elkaar niet elke dag per se zien of spreken. We houden niet de boot af om maar vooral vrijheid te bewaren ofzo, het loopt gewoon heel natuurlijk.

Een ex van mij ws idd. ook zo, hij elde me tig ker per dag en wilde precies weten wat ik deed een waarom en met wie ... daar werd ik wel behoorlijk gek van ja.
Normaal gesproken vind ik het absoluut niet erg als mijn vriend me tig keer smst (al komt dat niet vaak voor); als ik er geen zin meer in heb reageer ik gewoon niet meer op een gegeven moment :o Vind ie niet erg.

Als de vraag er toe doet wel, en als het niet elke dag is.

Nee, niet meer inderdaad...

...mijn moeder is er niet meer.

:(

Ja, daar heb ik nu ook last van. Alleen bij mij merk ik het heel snel, als ik het smsen en bellen irritant vind, vind ik hem niet leuk :o
Hoe stom het ook is, want ik wil hem echt leuk vinden! Maar, als ik hem echt leuk zou vinden zou ik elke dag helemaal vrolijk zijn van een smsje.
En ik denk dat een overkill daaraan altijd irritant is. Juist het smsje waar je al dagen op wacht is zo fijn :o

Meerdere keren contact op een dag vind ik niet zo erg, zolang het maar leuk en spontaan blijft. En dat is bij ons zo ;)