rare gevoelens
 

liggen
de zon komt op tussen de bomen
het geeft een schaduw effect
ik ben alleen
maar voel me niet alleen
hier in dit bos
voel ik me veilig


dag
ik voel het
de warmte
de vreugde door de zon
ik dans
maar voel de kou
dan opeens het besef
een verkeerde illusie
en ik zei dag

Je schept zo'n mooi beeld in de 1e strofe, en opeens houdt het op... beetje raar gevoel, dat is wel gelukt... kweet niet, vind het jammer van de 1e strofe...

Beetje prozaisch, maar wel mooi!

Ik vind het jammer dat regel 4 en 5 zo veel op elkaar lijken, want ik vind het verder wel mooi klinken.
Het woord 'dag' vind ik ook niet zo mooi, weet niet waarom. Het lijkt wel of het de eesrte keer anders gebruikt wordt dan de eerste keer?