Ik zou willen dat je hier was
 

Ik zou willen dat je hier was
Liggen in mijn armen
Ik zou willen dat je hier was
Jouw lichaam dicht bij dat van mij

Een hand aait je hoofd
De ander heb je vast
Ik zou willen dan je hier was
Dat je bij me past

Een kusje in je nek
Je draait je hoofd wat bij
Ik zou willen dat je hier was
Jou lippen tegen die van mij

Maar ik lig helaas te dromen
Een droom nog niet ontwaakt
Ik zou willen dat je hier was
En me zachtjes wakker maakt

Hmm, vooral de herhaling stoort me. Zoiets als dit is misschien leuk om aan je vriend(in) te geven, maar het is voor mij weinig interessant.

heej... een gedichtje in dezelfde stijl als ik meestal gebruik. Dat zie ik niet vaak. Ik hou wel van simpele woorden, lekker lopende zinnen en rijm. Wat ik nog wel een beetje mis is een soort van dubbele bodem, metafoor of pakkend einde. Zo is het allemaal wat voorspelbaar. Maar ik denk idd ook wel dat als je het aan iemand geeft, dat die het wel zal kunnen waarderen

Ik hou niet echt van ditsoort dingen, maar ik vind het naar het einde wel leuker worden. De eerste strofe zou ik schrappen en vervangen, de derde strofe vind ik ook niet echt, en van de tweede strofe vind ik de tweede zin gedwongen. Maar het loopt best wel lekker en het is gewoon schattig:).