![]() |
Veertien, zwanger en verslaafd
Veertien, zwanger en verslaafd.
Ze keek me aan en sprak, en reikte mij de hand. Ik keek terug en brak, door meelij overmand. Een dag later kwam ik weer, ze was nog maar veertien. Maar ze was er niet meer, en nooit heb ik haar terug gezien. Ik ben niet zo tevreden over de tweede strofe, suggesties zijn (meer dan) welkom. |
Omdat de eerste strofe zo lekker loopt, verwacht je dat bij de tweede ook en dat gebeurt niet. Dat komt omdat de klemtoon daar op andere woorden wordt gelegd. In dit geval lijkt het me een kwestie van puzzelen met woorden zodat je hetzelfde zegt, maar het (net iets) anders opschrijft. Ik kan hem ombuigen, maar dan zit ik je gedicht te veranderen... moet je maar net op prijs stellen..
|
De titel vind ik zonde.. die had wat.. mysterieuzer gekund.
|
Roos, als hij al af was had ik niet om suggesties gevraagd. Ik zal dit dan ook maar opvatten als een suggestie :)
Wilookmeepraten, prut maar met woorden wat je wilt. Als ik het mooi vind komt het erin, zo niet; dan niet :) |
Citaat:
hier mijn geprut met woorden: Ze keek me aan en sprak, en reikte mij de hand. Ik keek terug en brak, door meelij overmand. Één dag later kwam ik weer, het meisje was pas veertien. Ik zag dat zij er niet meer was, en nooit zou ik haar terug zien. |
Citaat:
'was' rijmt niet op 'weer'. |
Citaat:
Zure gast ben jij :p. |
Citaat:
Citaat:
Ze keek me aan en sprak, en reikte mij de hand. Ik keek terug en brak, door meelij overmand. Één dag later kwam ik weer, het meisje was pas veertien. Maar ze was er al niet meer en nooit zou ik haar terug zien. Als je van 'terug zien' nog 'weer zien' maakt, loopt het nog lekkerder, maar 'weer zien' vind ik zelf niet zo'n mooi woord |
Citaat:
Één dag later kwam ik weer, naar het meisje van veertien. Maar ze was er al niet meer, en nooit zou ik haar meer zien. Dan liggen de klemtonen op de 3e en de laatste lettergreep. Probleem is dan wel dat de klemtoon in 'veertien' op 'veer' hoort te liggen, en niet op 'tien'. Nog een poging: Één dag later kwam ik weer, haar te redden uit de scene. Maar ze was er al niet meer, en nooit zou ik haar meer zien. Maar dat zet het misschien de verkeerde toon, door het woord 'redden'. En daarnaast heeft iedere regel uit de tweede strofe zeven lettergrepen, terwijl in de eerste elke maar zes heeft. Maar als ik een derde strofe schrijf met in iedere regel ook zes lettergrepen (of een invoeg voor de eerste met iedere regel zeven), dan is dat stijlprobleempje opgelost... Nou ja, schijn hier eerst je licht maar op ;) |
Je dochter was pas veertien maar al zwanger en verslaafd
een grote schok want zelf ben je hardwerkend en beschaafd de manier van met haar omgaan heeft dus blijkbaar niet gedeugd maar haar dood verschaft je inzicht in de sores van de jeugd Dat dan weer wel van Hans Teeuwen. Deed me verdacht veel aan denken (vooral de titel)? |
Citaat:
Eigenlijk ben ik niet zo blij met het woord verdacht. Het zou wel wat minder insinuerend mogen. |
Treife hoor. ;)
Het doet me verder niets, véél te simpel zonder dat die simpelheid het gedicht goed doet. Heel sinterklaasachtig ook. |
Wat ben je toch een constructieve jongen ;)
|
iemand 'niet meer' zien vind ik niet mooi klinken, dan zou ik er toch 'niet weer' zien van maken. Verder zou ik zeggen, wacht op de heldere ingeving en sla hem voor jezelf op met een datum. En als je hem dan over een half jaar nog steeds mooi vind, dan issie dus goed en zo niet dan zeg je: ach.. leuk.. wat was ik toen nog jong ;)
|
Citaat:
En erg jong ben ik al een paar jaar niet meer :( |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 03:10. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.