Vreemd gevoel in keel
 

De laatste tijd heb ik zo nu en dan last van een raar gevoel in mijn keel. Het voelt alsof er iets zit wat er niet hoort te zitten, alsof er een stukje vast zit. Dit gevoel is echt alleen aan de rechterkant van mijn keel, links heb ik het niet.

Een paar weken terug keek ik in de spiegel om te zien of er misschien iets opgezwollen was achterin mijn keel, een ontsteking oid. Ik schrok toen heel erg omdat er op mijn rechteramandel (denk ik) iets wits zat. Ik heb toen meteen de dokter gebeld, om er dezelfde middag, vlak voordat ik zou gaan, achter te komen dat het witte weg was. Ik ben toch naar de dokter gegaan, die zei dat ik me geen zorgen moest maken. Dat witte was inderdaad het gevolg van een ontsteking, maar het was niets ernstigs, misschien kwam het door het weer. Ik moest mezelf in ieder geval geen zorgen maken.

Dat doe ik ook niet (echt). Maar nu heb ik datzelfde vreemde gevoel weer. Het is niet constant aanwezig, het steekt zo nu en dan de kop op en dan voel ik het een paar dagen. Net keek ik weer in de spiegel, en ik weet niet wat ik ervan moet denken. Mijn linkeramandel is duidelijk te zien, maar de rechter niet. En vlak onder waar de rechter amandel (zou moeten) zit(ten) zit weer een beetje van dat witte spul.

Ik maak me niet teveel zorgen, dat heeft de dokter zelf gezegd. Maar als dit steeds terug blijft komen is er toch iets niet goed, of ligt dat aan mij? En waarom is mijn rechteramandel niet zo goed zichbaar als de linker?

Ik maak me soms te snel zorgen over dingen, maar als ik niet begrijp waarom iets zo is, kan ik toch niet gerust zijn.

Heb er de laatste tijd ook veel last van, in mijn geval denk ik gewoon een lichte ontsteking :)
Ik maak me overigens vaak te weinig zorgen volgens veel mensen :p

Hypochonder?

Nee maar, echt niets om je druk over te maken. Als je er last van blijft hebben bestaat de kans -is vrij groot- dat je amandelen eruit moeten. Is niets ernstigs, groot deel van de nederlanders heeft hier last van (gehad).

Nou ja, niet als ze geregeld witte stukjes heeft. Dan moet ze toch echt wel geregeld zware keelontsteking hebben. Dus dat je echt niet meer kan slikken van de pijn. Naar ik weet gaat dat niet zomaar als je alleen maar wat wits op je amandelen had (of de dokter vergat mij wat te vertellen :o)

En het klinkt heel herkenbaar hoor, @TS. Geen zorgen om maken.

Ik heb geen zware ontsteking. Ik kan perfect slikken, ademen en eten. Ik voel geen rare bobbels als ik aan mijn keel voel, er is verder niets aan de hand. Alleen vind ik het niet normaal dat er ineens iets wits in je keel zit en dat je je rechteramandel niet meer kunt zien. Het voelt gewoon ook erg vervelend/raar/vreemd.

Maar als ik jullie reacties lees dan is er niets aan de hand en heeft iedereen dat wel eens... Heeft één van jullie zomaar wel eens iets wits in z'n keel gehad? Het zit trouwens niet zozeer op m'n amandel dan meer eronder.

Ik denk niet dat je jezelf in kunt beelden dat er iets wits in je keel zit. Het is geen vreemd gevoel dat ik niet kan plaatsen en wat me bang maakt, het is iets wat ik echt kan ZIEN en ook voelen.

Ik heb het wel eens ja, maar ik ben ook vrij gevoelig voor keelontstekingen.

De eerste keer dat ik zoiets wits had, maakte ik me ook zorgen. Ben toen bij de dokter geweest en die vertelde me dat het niets was om je zorgen over te maken.

Ja, het is een bekend probleem, en medici staan nog steeds voor een raadsel - huisartsen vooral, die zullen het vaker weg wuiven dan het echt als een aandoening erkennen. Het kan iig ook slechte adem veroorzaken.

Maargoed, er is niets aan de hand. Beetje offtopic, maar heb je vaker dat je je druk maakt om dit soort dingen? Als het aan blijft houden moet je er misschien eens aan gaan denken om eens met een psycholoog te gaan praten. Ik weet natuurlijk niet in welke mate jij het hebt maar als ik zo lees dat als een dokter zegt dat er niets aan de hand is, je het even van je af kunt zetten, en je er daarna weer zorgen over begint te maken... tja

Conclusie; er is echt niets mis met je keel, ik zou mezelf eerder zorgen maken over die "negatieve" gedachtengang van je, want dat kan je leven gaan beheersen, en dat wil je echt niet.

Je zegt zelf dat je je vaker te snel druk maakt om dat soort dingen. Als de dokter zegt dat er niets is, is er niets. En dan moet je het gewoon van je afzetten. Punt.

Op dit moment zoek je gewoon bevestiging, via een forum nog wel en dat kun je beter niet doen. Praat er gewoon met een (vertrouwens) persoon over, ga eventueel nog een keer terug naar een dokter maar zet het dan ook echt van je af.

Wat nou als ik hier nou neerzet "Nou, ik denk toch echt dat het kanker is..."?

Trouwens niet vervelend bedoeld.

Dat wil ik helemaal niet horen. Wat ik me vooral afvroeg is of deze klachten mensen bekend voorkomen. Als je denkt dat ik hier eigenlijk een antwoord zocht in de zin van: "Dat is iets heel ernstigs en ik zou gauw nóg maar eens naar de dokter gaan" dan heb je dat mis.

Ook niet vervelend bedoeld trouwens

Dat bedoelt hij helemaal niet. Hij bedoelt dat jij hier bevestiging zoekt, terwijl je al bevestiging hebt van je dokter. Waarom dan nog hier navraag doen?

Oke, dit is even offtopic want hier is het waarschijnlijk niks ernstigs, maar het gebeurt wel dagelijks dat doktoren (soms gigantische) fouten maken, en dan ook in analyse, dus als je zelf het idee hebt dat er iets niet goed zit zou ik niet zomaar een doktor geloven.

Maar dat is in dit geval niet nodig, ik heb het zelf ook wel eens gehad, bij mij ging het na een tijdje gewoon weer weg..

Die witte dingen zijn voedselresten (gemengd met nog wat dingen) die blijven steken op je amandelen. Moest je er ooit 1tje eruit kunnen halen en eraan ruiken dan zul je zien dat het echt verschrikkelijk stinkt.

Ik had er vroeger geen last van (toch niet dat ik weet), maar het is 2 jaar geleden komen opzetten. Nu heb ik er af en toe last van...Nix aan te doen. Je kunt altijd proberen gorgelen met wat water om het weg te proberen krijgen...

't Heeft trouwens ook een naam...Tonsil stones. Geen idee wat de nederlandse naam is.

Omdat de dokter niet helemaal duidelijk was over wat het precies is, hij zei eigenlijk alleen dat het niets ernstigs was. En ik vraag me wél af wat het is, en of anderen hier misschien ook last van hebben (gehad).

Dus als ik je goed begrijp heeft het verder niets met een ontsteking te maken?

Hmm ik had een paar maanden geleden last van m'n rechteramandel, op een gegeven moment begonnen er witte stipjes te verschijnen op beide amandelen. Toen de pijn ongeveer een maand duurde ben ik naar de dokter gegaan, maar die zei dat het om een kleine ontsteking ging die meestal vanzelf over gaat en in uitzonderlijke gevallen overgaat in een flinke amandelontsteking. Ik had net weer de pech dat ik een week later op een ochtend wakker werd en m'n mond nauwelijks kon sluiten, niet kon praten en slikken en m'n amandelen enorm rood en opgezet waren. Toen heb ik antibiotica gekregen en na een week niet eten ging het beter en na twee weken was het ongeveer weg.
Ik wil je niet bang maken verder hoor :p
Het is dus meestal zo dat zo'n kleine ontsteking vanzelf weggaat.

Zou goed kunnen, ik kijk nooit in m'n keel :confused:

Dit moet een grap zijn, toch?

Is dat zo raar dan? Ik kijk ook amper in mijn keel, alleen als ik er last van heb ofzo en dat is niet vaak. En er zullen vast mensen zijn die al heel lang geen last van hun keel gehad hebben, dus waarom zou je er dan in kijken?

Als ik zoiets had, had ik meestal keelontsteking.

sar·cas·me (het ~)
1 bittere, bijtende spot

Dan moet je de volgende keer toch iets beter je best doen ;)

Nah eigenlijk ook weer niet. Want jij vond me antwoord apart. Het zou niet goed zijn als je het met me eens was toch :P

Nee, dat is ook wel weer waar. Maar apart komt nog niet helemaal in de richting van sarcastisch natuurlijk ;)

Oh, en meestal ben je alleen maar serieus. Tenminste, de dingen die ik van jou lees.

Haha dat is zo. Nou dan ga ik toch maar beter me best doen:( :D

Je keelamandelen vormen een belangrijk deel van je afweersysteem. Ze vangen binnendringende ziekteverwekkers op en maken ze onschadelijk. Wanneer je dus ziek aan het worden bent of wanneer je ergens in je lichaam een ontsteking hebt dan draait je afweersysteem op volle toeren.

Over de witte plekken of brokjes zijn nogal wat uiteenlopende meningsverschillen. Volgens sommigen zijn het dode witte bloedcellen die samen met de ziekteverwekkers zijn gestorven. Anderen zeggen weer dat het voedselresten zijn, die zich hebben genesteld in je 'gangentjes' van je amandelen.

Zijn je amandelen af en toe ontstoken dan is er niks aan de hand, maar zijn ze op een gegeven moment chronisch ontstoken dan moeten ze er toch echt uit. Je kunt namelijk niet bezig blijven met antibiotica-kuren. Ontstoken amandelen zijn meestal niet ernstig, maar vooral lastig.

Zelf heb ik ruim anderhalf jaar rondgelopen met in eerste instantie 1 chonisch onstoken amandel, maar later dus met 2 chronisch ontstoken amandelen. Ik kreeg steeds weer antibiotica voorgeschreven, dit verminderde de pijn wel maar het gewenste resultaat bleef uit. Uiteindelijk heeft de huisarts mij doorverwezen naar de KNO-arts. Volgens hem was het zo duidelijk als wat, en 3 weken later lag ik op de operatietafel. De eerste weken na de operatie is zeker geen pretje, maar het resultaat mag er zijn; geen voortdurende pijntjes en kwaaltjes meer. :)

Als het ontstoken amandelen of tonsil stones zijn vraag ik me alleen nog af of dat pijn zou moeten doen? Ik heb namelijk geen pijn. Alleen een vervelend gevoel, alsof er dus iets in de weg zit. En mijn linker amandel kan ik goed zien zitten, maar de rechter niet.

Het hoeft ook niet percé pijn te doen. Op het moment dat ik werd doorverwezen naar de KNO-arts had ik geen pijn, maar een lastig zeurderig gevoel; je weet dat het niet helemaal zit zoals het zou moeten zitten, maar je hebt er ook weer niet écht last van.

Volgens mijn dokter moest je bij meer dan 3x per jaar een zware keelontsteking toch wel over een operatie nadenken. Maar dan heb je het dus over niet meer kunnen praten en eten van de pijn; dus niet over wat de TS nu heeft en ook niet over alleen maar een 'zeurderige pijn'.

Tonsil stones voel je trouwens wel, maar zijn niet pijnlijk. Ik heb dan altijd het idee dat er iets van een haartje in m'n mond zit ofzo. Je wil het voortdurend weghalen want het hoort niet in je keel, maar het is niet pijnlijk.

Bij mij zijn de keelamandelen eruit gehaald omdat ze chronisch ontstoken waren. Dat wil niet zeggen dat ik continue last had van zware keelontstekingen. Ik heb nooit zo'n last gehad dat ik niet meer kon eten of praten, dit had ik enkel de eerste weken na de operatie. :rolleyes:
Ik liep er natuurlijk ook al anderhalf jaar mee rond, dat is nogal een verschil met: "De laatste tijd .... "

Dan komt het daar eerder bij in de buurt, al voelt het meer als een stukje/brokje dan als een haartje.

Gisteren zag ik nog iets wits zitten, een tonsil stone dus blijkbaar. Nu voel ik nog steeds iets zitten, eigenlijk groter en op een andere plek dan gisteren. Ik neem aan dat tonsil stones ook zo diep in de keel kunnen zitten dat je ze niet ziet als je voor de spiegel staat en in je keel kijkt?

Als je eens naar je amandelen kijkt; zie je dan ook een soort van putjes of gangetjes ?! Waarschijnlijk komen daar de 'witte brokjes' uit ...

Een foto posten is misschien wat luguber, maar wel handig ;)

Ik heb geen idee. Maar ik denk dat je je er niet zo druk om moet maken. Kijk er een paar dagen niet naar en kijk dan of het intussen weg is gegaan. En vooral heel veel drinken.

Die bolletjes zijn een beetje wit gelig en ze stinken heel erg. Ik dacht altijd dat het een soort pus was, maar nu lees ik dat het ook voedselresten kunnen zijn. Je amandelen zijn lymfeklieren, dus zo gek is het niet dat zich daar pus opeenhoopt wat er dan uitkomt als vieze bolletjes. (hoe dat met die etensresten zit, keine anhnung)
Anyway, als je er in ergere mate last van hebt, kan je je amandelen laten spoelen enzo, en dan halen ze alle witte spul weg (ook wat binnen zit). Dan heb je er voor een langere periode geen last meer van. Die persoon die ik ken had dat niet in Nederland laten doen, en toen hier in Nederland wisten ze er niet eens van. DAt je het kon laten spoelen enzo. Dat feest ging dus niet door. Ik geef je dus weinig kans dat je hier in Nederland je amandelen kan laten opschonen, maar het gebeurt wel in het buitenland.

Dit is dus het hele eieren eten; wanneer je amandelen ontstoken zijn geraakt ontstaat er littekenweefsel, op en in je amandelen. Hierdoor worden de soort van gangetjes gevormd. Nu zijn je amandelen sneller vatbaar voor ontstekingen en een maand later loop je weer met dezelfde klachten rond. Je blijft gewoon in een vicieuze cirkel zitten. Ben wel benieuwd naar de methode van het amandel-spoelen, hier heb ik nog nooit van gehoord :bloos:

Ik heb er niet zóveel last van dat mijn amandelen gespoeld zouden moeten worden in het buitenland, of zelfs geknipt denk ik. Zo ontzettend lang heb ik hier nog geen last van, maar als ik de reacties hier mag geloven zal dat in de toekomst wel zo blijven.

Mocht ik er last van blijven houden (wat ik wel denk) zou ik liever willen dat ze wel geknipt worden, maar ik heb gehoord dat huisartsen je tegenwoordig alleen doorverwijzen naar een KNO arts wanneer de klachten onhoudbaar zijn. Dat zijn ze bij mij niet. Ik heb geen pijn, alleen een vervelend gevoel. En als dat voortaan zo blijft dan wijst het zich vanzelf wel of een operatie nodig is (waarvan ik trouwens ook gehoord heb dat het érg pijnlijk kan zijn op volwassen leeftijd...).

In ieder geval bedankt voor alle reacties. :)

Net als iedereen hierboven kan ik alleen maar zeggen dat het veel lijkt om een ontsteking. Ik heb er zelf ook zo nu en dan last van. Soms voor langere tijd, en soms maar enkele dagen. Maar het is niet iets waar ik me daadwerkelijk zorgen over maak.

Mocht je er last van blijven houden dan zou ik eerst een antibiotica proberen en eventuele andere opties omdat deze een stuk minder ingrijpend zijn dan een operatie. Een operatie is zeker op latere leeftijd pijnlijkere dan op jonge leeftijd. Daarbij heb ik niet het idee dat jij er heel vaak last van hebt.

Eigenlijk ben ik het hier niet mee eens. Natuurlijk is een operatie ingrijpender dan een antibiotica-kuur, maar het resultaat mag er zijn. Zoals ik al eerder heb genoemd heb ik nooit écht pijn gehad, het was vooral een zeurend gevoel. Zover ik weet is het zo, dat als je eenmaal een keer last van je amandelen hebt gehad, dan blijft dat in de toekomst steeds weer terugkomen.
Na zo'n operatie die echt wel meevalt heb je nergens last meer van. Tuurlijk is de operatie bij een volwassene pijnlijker, maar wat is pijn?! Ik vond het vergelijkbaar met een keelontsteking, moeite met slikken en praten, that's it.

Wanneer je van de huisarts de mogelijkheid krijgt tussen een dooverwijzing naar de KNO-arts en een nieuwe antibiotica kuur, kies dan voor de KNO-arts! Dan ben je er maar meteen van af, beter nú eruit dan over 10 jaar ;)

Heb ik ook wel eens, het gaat altijd vanzelf weer over en ik leef nog steeds.

ehrr dus niet

Hoi, zou je geen oude topics willen uppen? Bedankt.