Verlopen Ode
 

I have a dream
van basisbehoeftes en misschien wel meer,
als je hard genoeg werkt:
een bonus, bolus, donut.
Zolang je maar gezond blijft,
kan er niets gebeuren.

Toen we uit varen gingen,
wisten we niet dat de zee schuin zou zijn,
schuim zou hebben.
We hadden enkel die droom
van alle dagen kerstmis
en alle nachten kermis.

Het nieuwe land bleek niet
aan ons beloofd te zijn.
Hoewel,
geef nooit te vlug op.
Dit is de eerste regel.

Nog even voor we zinken:
zijn naam was Berend Botje.

<3 En de rest eigenlijk ook. Wat nou niet goed zijn, ik vind elk gedicht een stukje beter worden. Je boekt juist echt vooruitgang vind ik (y)

Waarom begin je in het engels? Ik vind dat er leuke dingen inzitten, zoals schuin zou zijn / schuim zou hebben. Ja, dat maakt hem leuk. :)

Mooi gedicht!
De laatste twee regels vind ik erg leuk, en de tweede strofe vind ik ook erg goed!
De derde strofe vind ik niet zo mooi. Ik vind hem niet zo passen bij de rest. Hij lijkt minder doordacht, alhoewel ik niet weet of dat ook zo is.

Even omdat mijn woordenschat (nog) niet zo groot is: Kan iemand mij vertellen wat een bolus is?

Allebei bedankt:)

@TF: I have a dream-> uitspraak van Martin Luther King, vandaar.
@Ekleor: Ik vind de derde strofe wel passen bij de rest, qua inhoud dan, maar ik snap wat je bedoelt en je hebt waarschijnlijk ook wel gelijk:)
Een bolus is een of ander brooddeegachtigietsje:)

Hier wilde ik nog op reageren: Er zitten echt hele sterke dingen in, zoals de beginregel en het ker(st)mis, maar ik mis samenhang. Ik krijg eigenlijk een beetje het idee dat bij iedere strofe een nieuw gedicht begint. "We hadden enkel die droom / van alle dagen kerstmis / en alle nachten kermis." had ik bijvoorbeeld een ijzersterk einde gevonden, maar daarna ga je nog verder, begin je wat mij betreft dus eigenlijk opnieuw. Dat vind ik jammer. Ik ben er echt wel positief over, het is naar mijn mening één van je beste gedichten ooit, maar volgens mij zou je er drie van je beste gedichten ooit van kunnen maken.

Aw, prachtig sterk einde!

Je verliest jezelf wel even wanneer je te duidelijk maatschappijkritisch wordt, en een rare soort woordspelingen begint te hanteren: "bonus, bolut, donut". Eigenlijk zou ik de volledige eerste strofe schrappen, en het gedicht laten beginnen bij de tweede.

Dan moet je, volgens mij, enkel nog iets doen aan kerstmis-kermis. Gek genoeg vind ik het beeld van kermis niet echt passen in dit zeevaarders/escapismegedicht. En de rijm zelf is een beetje... mja, slechts 'een beetje'. :)
Iets doen met "Dit is de eerste regel", is misschien ook een goed idee.

Zoiets dan (hoewel nog onvolledig):

Geef nooit te vlug op.
Zolang je maar gezond blijft,
kan er niets gebeuren.
Toen we uit varen gingen,
wisten we niet dat de zee schuin zou zijn,
schuim zou hebben.

Het nieuwe land bleek niet
aan ons beloofd te zijn.
Hoewel,
geef nooit te vlug op.
Dit is de eerste regel.

Nog even voor we zinken:
zijn naam was Berend Botje.