Staande ovatie
 

Naar aanleiding van deze post, kwam ik op de volgende vraag: gaan jullie altijd staan bij het applaus na afloop van een voorstelling?

Mijn ervaring is namelijk dat bij vrijwel elke voorstelling mensen op den duur gaan staan tijdens het klappen en dat een staande ovatie dus niet erg zeldzaam meer is. Met een volle zaal die staat, kan je ook bijna niet achterblijven. Toch was ik laatst bij een voorstelling die ik het staan echt niet waard von. Ik bleef zitten, maar veel mensen gingen met de meute mee en hoorde ik nadien toch vertellen dat ze de voorstelling slecht vonden.

Dus wat doe jij: ga je altijd staan of alleen als je het een goede / uitermate goede voorstelling vond? En wat nou als heel het publiek al gaat staan en jij vond de voorstelling maar niks?

Hey, dat vind ik wel een goed topic, en dan ook nog naar aanleiding van mijn post (Y)

Ik persoonlijk ga echt alleen staan als ik het dat ook waard vind, als de voorstelling me echt iets doet of als de spelers gewoon echt een goede prestatie hebben neergezet (en dan hoeft de voorstelling misschien niet geweldig te zijn, maar misschien was dan één speler formidabel).
Ik erger me dan ook dood aan mensen in de schouwburg die standaard gaan staan tijdens het applaus. Het betekent er helemaal niets meer. In de kleinere zaaltjes, zoals De Vorst in Tilburg, waar ik bijna iedere week wel te vinden ben, gebeurt het gelukkig minder. Daar betekent de staande ovatie dus wel echt iets, dan vond het publiek dat staat het dus écht goed. Is voor de spelers en de regisseur toch ook veel fijner als ze kunnen zien wat het publiek er écht van vond.

Sommige voorstelling vind ik zó slecht, dat ik er zelfs niet voor zou willen klappen. Maar goed, ik ben dan weer niet brutaal genoeg om het hele klappen dan ook maar te laten.
Als het hele publiek in een schouwburg staat en ik als enige blijf zitten, vind ik dat opzich niet zo'n probleem. Daar ben ik echt principieel in. :)

Ik vind klappen sowieso nogal awkward. Een staande ovatie zit er bij dan ook niet in, vrees ik.

Maar je klapt wel?

Het hangt er ook een beetje vanaf hoe. Toen ik de recentste uitvoering van 'Het temmen van de feeks' zag ging iedereen meteen staan toen het afgelopen was, waardoor het wel weer betekenis krijgt.

Meestal is het inderdaad gewoon een conventie, en zelfs lullig voor de artiest als je niet gaat staan. Maar als je wilt laten merken dat je het extra goed vond, kun je nog altijd 'bravo' roepen, zoals ik laatst iemand hoorde doen. <3

schijnbaar verliezen dingen op den duur hun waarde.
dat is met alles zo, dus ook met applaudiseren.

ik kan me er niet over opwinden, en in de praktijk zie ik het nog niet eens zo heel erg veel gebeuren eigenlijk, maar ik let er dan ook niet echt op.

als je er echt last van hebt, dan blijf je lekker zitten, maar ach, levensbedreigend is het niet denk ik zo...

Het lijkt inderdaan een trend geworden te zijn in de theaters. Het probleem is dat je vaak meegaat met de meute en er vreemd op wordt aangekeken als je niet gaat staan.

Bij de echt slechte voorstellingen ga ik niet staan, alleen komt het vaak voor dat dit tijdens voorstellingen gebeurt, waarbij bijvoorbeeld meerdere cabaretiers optreden, waarvan er 1 of 2 slecht zijn en de andere(n) wel goed zijn. Bij deze situaties besluit ik altijd wel te gaan staan.

Ik zal er het komende seizoen eens goed op gaan letten hoe het precies gaat met de staande ovaties en hoe ik erop reageer :)

Niet dat ik zo vaak naar het theater ga, maar de keren dat ik ben gegaan, waren eigenlijk alleen nog maar keren dat ik het wel de moeite waard vond. Dus ja, dan ga ik staan.

Afgelopen week heb ik twee voorstellingen gezien en heb een beetje op het gedrag van het publiek gelet na afloop van de voorstelling.
Het was beide keren zo dat niet iedereen ging staan, een aantal mensen bleven na afloop van de voorstelling zitten. Of ze zijn blijven zitten omdat ze het niet goed/leuk vonden weet ik natuurlijk niet, maar het is iig zo dat er mensen zijn die niet mer de massa meegaan.
Beide keren ben ik zelf wel gaan staan, maar bij beide voorstellingen was het niet de eerste keer dat ik naar de uitvoerenden ging, dus wist ik wat ik kon verwachten én ben ik teruggekomen omdat de vorige keer goed was :o

Meestal begint een groep mensen ter hoogte van rij 5-9, en al snel kijkt iedereen elkaar aan begint ook maar te staan :o

Klappen doe ik wel, maar zolang als ik het waard vind. Als het dus maar matig was, dan ga ik geen minuten lang klappen, maar gewoon eventjes. Staan doe ik alleen als het héél goed was, en dan blijf ik ook klappen. Mijn ervaring is inderdaad dat mensen heel snel met de meute mee gaan en dus maar blijven klappen en ook gaan staan. Maar ik trek me daar niets van aan :P
Meestal verspreidt het niet klappen of niet staan zich ook wel snel, als ik zit, zit mijn man meestal ook nog, en dan zie je snel dat onze buren ook blijven zitten of sneller weer gaan zitten. Ik vraag me af of het wel eens is voorgekomen dat mensen maar bleven klappen omdat niemand ophield :D

Ik ben eigenlijk gewoon zo'n meeloper met het klappen :D
Hoewel ik woensdag bij een toneelstuk was dat ik indrukwekkend vond, en vorige week vrijdag bij een cabaret dat ik echt goed vond, en beide keren vroeg ik me ook wel af waarom ik niet gewoon metéén ging staan. Dus voortaan ga ik meteen staan als ik het heel erg goed vond, en blijf ik zitten als ik het gewoon goed vond. Mocht het eens voorkomen dat ik iets niet goed vind dan zal ik ook eens niet klappen, maar eigenlijk ben ik heel makkelijk dus dat komt nooit voor :o

Ik heb wel eens zo'n mooi stuk gezien dat het even dood stil was en dat de staande ovatie op zich liet wachten. Echt kippenvel als een publiek bijna gezamenlijk een gevoel deelt.