Toen zomerde het nog niet eens.
 

Het is winter
en ik vergeet steeds weer
hoe zij kijkt.
Zij want zo heet ze
en is vast een aardig kind
met vroeger kuiltjes in haar wangen
maar die vervagen met de tijd,
in mijn haren blaast de wind
snijdt guur langs mijn gezicht,
ja die tijd is toch belangrijk
staat steeds op nieuw te prangen
een smerige kwestie.
Elke avond dooft het licht
uit als ogen met die eeuwige doodse blik
van kilte en haar zwarte kijk
je hebt gelijk, de zomer is een oud verlangen.
Laat me, toe laat me huilen
zout water bevriest echt niet snel
en seizoenen met garantie kan ik heus wel ruilen.

hey,

leuk gedicht. bij de laatste regel begreep ik pas waar je het eigenlijk over had. die laatste regel is wel sjiek btw, (y)

je schrijft ''Zij want zo heet ze'', dat is een beetje wazig.
''dat is een smerige kwestie'', na die mooie dichtregels klinkt dat wat grof
't geheel zie t er beter uit als je wat regels witmaakt; zet er alineas in. verder, leuk geschreven