Paradijs
 

Ik moest voor Nederlands een poeziëverslag maken, en kreeg daarbij ineens de aandrang om zelf wat te gaan dichten. Surfend door dit forum dacht ik: 'Ach, waarom niet'. Dus bij deze het resultaat:

-----------------------------------------------------------------------------------

Paradijs

Daar is geen leed, geen haat, geen nijd
Daar vloeit geen traan, klinkt geen verwijt
Daar heeft geld of goed geen prijs,
het Paradijs.

Daar woedt geen oorlog en geen strijd
Daar heerst alleen verdraagzaamheid
Daar klinkt geen schot of doodsgekrijs,
het Paradijs.

Daar vindt men liefde, vreugd, jolijt
Daar kent gezelligheid geen tijd
Daar eet men louter godenspijs,
het Paradijs.

Daar woedt de kwaal der eeuwigheid
Daar regeert passiviteit
Lamlendigheid kleurt leven grijs,
in ’t Paradijs.

----------------------------------------------------------------------------------

Critici, slijp uw messen! ;)

Done ;).

Ik vind de mate van herhaling enigszinds ehm... overmatig. Het gedicht bestaat bijna alleen maar uit herhaling van inhoud, vorm en woordenkeus. Als er geen haat is dan is het vrij logisch dat er ook geen oorlog is, waarbij het onnodig is om te zeggen dat er geen schoten klinken... als je dat toch om de regel leest klinkt dat behoorlijk saai, snap je? :)
Ik wil je gedicht niet afkraken maar ik vind het eigenlijk maar niks. Probeer het is opnieuw en dan op een andere manier en misschien een ander onderwerp. Een valkuil voor veel mensen is om letterlijk te schrijven wat je wil zeggen, probeer is de lezer zelf te laten voelen wat jij voelt en hem aan het nadenken te zetten over wat jij bedenkt.
Lees is wat rond hier, dan begrijp je me misschien wat beter (want volgens mij kom ik wat vaag over, omdat het niet zo makkelijk te beschrijven valt).

Keep trying (Y).

Ik ben een fan. :)

Ik vind de herhaling tof, het geeft een tikje gevoel van 19e eeuwse stoffige calvinisten-gedichten. Saaie stijl -> saai paradijs. (y)

Juist dat vind ik heel goed. Respect als je dat 3X4 regels in dezelfde goede stijl door kunt laten gaan.

Niet naar luisteren. (sorry DoD ;) ) Als jouw stijl droog-humoristisch zonder emotionele toevoeging is, is dat jouw stijl, en dat doe je goed.

Het draagt ook lekker voor. (y)

Er zit inderdaad een grote overeenkomst in met bepaalde psalmen, en bepaalde stukken uit Prediker. En het is inderdaad een saaie stijl, dat hoeft niet per definitie negatief te zijn maar hier vind ik het niet positief :).
Ik vind dat, in dit geval, juist (te) simpel.

Als hij niet naar mij mag luisteren mag hij ook niet naar jou luisteren. Juist als beginnent dichter is het bijzonder belangrijk om wel naar iedereen te luisteren.

Stijl... tja, ik weet niet of je na een gedicht al je eigen stijl kan hebben. Het gedicht heeft wel zijn eigen stijl, maar de dichter heeft dan niet gelijk zijn eigen stijl; dat is trouwens helemaal niet negatief ofzo.

Achja, we hebben gewoon een verschillende mening.

Niet zo serieus nemen allemaal ;)

Verschillende mening en smaak (y)

Misschien ben ik nu echt aan het zeuren, maar ik neem gedichten juist wel bijzonder serieus en commentaar erop evengoed. Tenzij het commentaar niet serieus is bedoeld, maar dat neem ik (in principe) wel aan.

[/zeurmode]

Verschillende mening en smaak (Y).

Dat hij niet naar je moest luisteren was niet zo serieus.

[/doorzaagmodus]
Verschillende mening en smaak (n)
Sovjetuniformisme! (y)

;)