Tijdreizen.
 

Je haakt je met je vingers vast aan de tijd
met je blik op oneindig. De weg volgend van je neus
doch hoe hard je ook rijdt (en een tak onder je wiel kraakt)
een amoureus maar nu geëindigd verhaal

Gezien dat feit moeten je ogen de andere kant uit,
je trapt maar wat op het pedaal en verwijt
deze frisse wind die fluit rond je oren
maar niet in je hoofd waait.

Weet je, het is jouw schuld
dat wat je niet horen wil aan je bagagedrager bindt.
Dat je mijn aanwezigheid niet duldt en een afscheid paait

hou daarom maar bitter je handen aan het stuur geklemd
snel of trager zul je toch wel stranden,
ik weet nu wel al dat je te laat bent afgeremd.

Ik vind vooral het beeld dat je meteen in de eerste strofe schetst en dat vasthoud tot aan het eind erg goed gedaan en orgineel.

Amoureus, in de eerste strofe vind ik een mooi woord, maar niet passen bij de rest van het gedicht. Ook snap ik je interpunctie niet helemaal / mis ik soms en zou ik 'al' in de laatste zin voor wel zetten.
Verder erg leuk! :)

Ik heb bewust gekozen voor 'amoureus'. Het 'verhaal' waar ik het over heb past immers ook niet voor me, en dat is het meest treffende woord voor wat ik zou willen beschrijven. Maar ik begrijp dat het misschien niet zo goed in de context past.

Maar bedankt!

Mooi, ik dacht eerst dat het over een auto ging, maar hij zit op een fiets. Het stoorde me meteen al dat je twee keer "met je" gebruikt in twee zinnen achter elkaar. Weliswaar is de ene figuurlijk bedoeld maar het stoort me echt :bloos:. Ik vind verder dat je het goed op hebt gebouwd :).