Op weg
 

Ik heb een gedichtje gemaakt om mijn therapeute te bedanken...wat vinden jullie ervan?
Ik ben een jaar bij haar geweest en wil haar nu bedanken omdat ik bij haar ga stoppen en opgenomen word.


De eerste stappen zijn gezet
De eerste puzzelstukjes zijn gelegd
De eerste draadjes zijn ontpopt

Nu is het tijd,
Tijd om verder te gaan
Tijd om

De laatste stappen te zetten,
De laatste puzzelstukjes neer te leggen
De laatste draadjes te ontpoppen

Om zo uiteindelijk

De reis te beiendigen
Alle puzzelstukjes op hun plek te krijgen
En de gelukkig-dansende vlinder te zijn.

Ik denk dat je de laatste zin beter weg kunt laten :). En als je het niet erg vind, ik neem het geheel even over:

De eerste stappen zijn gezet,
de eerste puzzelstukjes zijn gelegd
de eerste draadjes zijn ontpopt

Nu is het tijd,
tijd om verder te gaan
tijd om

De laatste stappen te zetten,
de laatste puzzelstukjes neer te leggen
de laatste draadjes te ontpoppen

Om zo uiteindelijk

de reis te beëindigen
en alle puzzelstukjes op hun plek te krijgen.

Ik vind hem zo iets mooier. En het is geen hoogstaand gedicht, maar ik denk dat je therapeute er blij mee zal zijn :).

Dank je voor het verbeteren ;)
Idd geen hoogstaand gedicht, maja dat had ik ook niet verwacht :p
Zou het anders beter zijn om telkens de derde zin weg te laten? Dus alleen over de stappen en puzzelstukjes?