Palliatieve afdeling
 

Palliatieve afdeling

Je ziet hem sterven. “Toch nog een oplossing
gevonden,” is wat meewaait met zijn laatste
ademhaling. Geen herhaling. Je staart hem aan
en zijn ogen staren onbewogen terug.

Dat doet het raam ook, als het donker is.
Je zoekt het antwoord op de vraag
maar wanneer je dan naar buiten kijkt
zie je nog geen overkant, geen ster,
niet eens iets dat op ruimte lijkt
want de diepomrande nacht,
die poel gespiegeld in je pupillen
duwt je spottend terug naar
binnen.

(Gistermorgen viel een bord
in duizend gele scherven. Je zag hem
breken, hoe de splinters sneden
in de theedoek die het kadaver
naar de glasbak veegde. Wees niet
getreurd. Dit is al zo vaak gebeurd.)

De vergelijking oog/raam vind ik mooi uiteengezet, maar ik hou het gevoel over dat er meer in had gezeten. Ik denk dat het voor mij aan je woordkeuze ligt - het blijft iets te vlak naar mijn mening. Verder een mooi gedicht.

Voor mijn gevoel kan "getreurd zijn" (c.q. wezen) niet.

Wees niet getreurd is toch gewoon een uitdrukking?

Alluman: dankjewel voor je reactie. Bedoel je dat er meer had gezeten in die tweede strofe waar je het over hebt, of bedoel je in het geheel?

Reynaert: ik had eigenlijk hetzelfde als Eva: het is toch gewoon een 'uitdrukking'? Zou je kunnen uitleggen wat je hiermee bedoelt?

Ik vind het op zich een sterk gedicht met mooie vergelijkingen in. Heel pakkend, het doet me denken aan mijn grootvader die ook op een palliatieve afdeling lag. Is dus erg herkenbaar wat je schrijft. Naar mijn inziens is het gewoon 'niet getreurd'. Het zou je einde nog versterken vind ik, moest je gewoon die 'wees' weglaten (heb het iig nog niet gehoord 'wees niet' getreurd)

Bijzonder gedicht, met veel bewondering gelezen.
Mijn complimenten!!!! (y)

Ja hoor. Volgens mij is treuren iets wat je doet, en niet iets wat je bent (dat is treurig). Oh en verder nog over je gedicht want daar had ik nog niets over gezegd:

Ik vind de tweede strofe het beste, o.a. door de vergelijking oog/raam zoals alluman ook al aanhaalde. De eerste strofe vind ik wat flauw omdat het de sfeer naar mijn mening niet goed pakt, het blijft wat oppervlakkig daar. En ja, de derde strofe kan je naar mijn mening best weglaten omdat het niets toevoegt, misschien heb je hem daarom al tussen haakjes gezet? Het komt ook wat raar over, alsof het eigenlijk niets te maken heeft met de strofes daarvoor.

Bedankt voor jullie reacties. :)
Fijn ook dat je het nog even hebt willen uitleggen, Reynaert. De suggestie van *nerwen elensar zal ik zeker overwegen, dat is dan inderdaad misschien beter.

Over die derde strofe: ik heb juist geprobeerd om daarin de essentie van het gedicht te leggen. :o Ik heb 'm niet tussen haakjes gezet omdat het eigenlijk niets toevoegt, maar vanwege de onverschilligheid van het kapotvallen van een bord. Wat ik bedoel te zeggen met dit gedicht, is dat iets heus nog wel erg kan zijn, ook al gebeurt het vaak. Een gebroken bord kan ook erg zijn als je veel waarde hechtte aan dat bord. Als je op een palliatieve afdeling werkt, zie je vaak mensen sterven. Dat blijft erg, dat blijft ook vragen oproepen - waarop geen antwoord te krijgen is.

Ik ben het met de meesten eens hier, dat ik de laatste strofe overtollig vind. Ik vind het prachtig hoe je ''herhaling'' aanhaalt in verband met "laatste ademhaling''. De tweede strofe vind ik overigens heel goed lopen.

Het geheel vind ik tof, ik zou het nog mooier vinden als je de derde strofe weg zou halen :).

ik zou de derde strofe absoluut niet weghalen. misschien dat het zonder 'wees' mooier zou klinken, maar in het eerste opzicht vond ik er niets vreemd aan. ik dacht ook dat het gewoon een uitdrukking was.

<3
Heel mooi geschreven. Er is maar één zin die naar mijn gevoel niet lekker loopt; 'die poel gespiegeld in je pupillen'. Ik struikel er op een of andere manier over. Verder echt geweldig.

Bedankt voor de (uiteenlopende) reacties. De derde strofe haal ik niet weg, dat verandert de hele betekenis van dit gedicht. Over 'Wees' ben ik ook nog niet zeker, als ik het weg denk, heb ik het gevoel dat het gedicht niet meer goed loopt (maar dat komt misschien ook omdat ik het met 'Wees' gewend ben). Hm.