Bad trip
 

Hoi,

Ik voel me erg rot. Afgelopen donderdag heb ik namelijk iets heel stoms gedaan. Ik was met vrienden van een vage kennis van me en we dronken en rookten, alleen ik dronk alleen. Toen ik aangeschoten was, heb ik (uit nieuwsgierigheid) een joint geprobeerd. Dat ging helemaal fout.
Ik had een gigantische bad trip. Nou was die trip na vier uur over, maar ik voel me nog steeds rot. Tijdens die trip was ik ontzettend down, paranoïde en cynisch. Ik had het gevoel alsof er niets in mijn leven was dat wat waard was en dat iedereen tegen me was. Achteraf ben ik erg geschrokken van die ontzettend negatieve gedachtes en helaas 'blijf ik er een beetje in'. :rolleyes: :(
Het enige wat me erdoorheen heeft gesleepd, is een intense overlevingsdrang, maar dan op een negatieve manier. Ik gedroeg me ontzettend lelijk en ging ervanuit dat alle aanwezigen zich met mij moesten bezighouden en mij moesten helpen.
Bovendien schaam ik me vreselijk. Dit was niets voor mij en ik wil niet tegenover mezelf toegeven dat ik zo zwak ben geweest het toch te doen. Ik ben echt teleurgesteld in mezelf.
Tenslotte heb ik het gevoel dat ik het er met niemand over kan hebben. Dit past namelijk helemaal niet bij mij. Ik ben juist 'de verantwoordelijke', die altijd op anderen past en dergelijke. Ik wil bij mijn net nieuwe kennissen mijn reputatie niet verkrachten (vooral omdat dit een eenmalige ervaring was) en mijn oude vrienden zouden niet weten hoe ze hierop zouden moeten reageren. Mijn ouders zijn al helemaal geen optie, want zij zijn erg streng en bovendien hebben zij het druk met de problemen van mijn broertje. Hierdoor voel ik me ook nog eens eenzaam.
Ik weet het even niet meer. Ik heb nu het gevoel alsof deze gebeurtenis het begin is van een slechte periode in mijn leven. Ik heb hier geen zin in en wil dit ook niet denken. Help!

*Heb de helft gelezen*
Past dit niet beter op Drugs en Alcohol?

Waarom? Ze hoeft toch niks over Drugs te weten, maar ze wil gewoon hulp om van het gevoel af te komen dat ze nu heeft (toch?).

Ik weet het niet, maar het gaat me inderdaad niet om de drugs maar om het rotgevoel. Maar misschien weten ze er bij Drugs&Alcohol er meer van, dat zou kunnen.

Omdat het wel komt door de drugs. Denk dat de mensen daar meer ervaring hebben met dit soort dingen. En dat ze daar meer herkenning kan vinden bij mensen die ook na een bad trip zich nog rot voelde en wat die mensen toen gedaan hebben.

dacht ook in eerste instantie aan D&A, mja..

ik denk dat je het best voor jezelf kan relativeren wat er gebeurd is.. je was dronken, hebt geblowt, dat ging niet goed en je kreeg er een kutgevoel over.. nou kan je vast blijven zitten in dat kutgevoel, of tegen jezelf zeggen dat het een eenmalige domme actie was.. iedereen doet dingen die ie achteraf neit had willen doen, ook mensen die heel verantwoordelijk en alles overkomen..
maar probeer het te zien als iets waar je van kan leren.. of helemaal niet meer blowen, of niet blowen als je gedronken hebt..
hoe harder je tegen jezelf zegt hoe dom je was en hoe kut het was, des te kutter ga je je uiteindelijk voelen.. als je het voor jezelf kan maken tot een domme actie en je hebt er van geleerd geeft je misschien een minder kut gevoel..

zelf ben k nu een half jaar gestopt met blowen, en heb nog wel 2 keer een paar hijsen genomen (was allebei de keren dronken).. kan er een heel groot probleem van maken omdat het ontzettend stom was, maar daar heb k mezelf alleen mee.. k zeg tegen mezelf dat het dom was, maar dat het verder niet het einde van de wereld is, omdat k verder gewoon wel gestopt ben..

conseclusie: maak er voor jezelf een leermoment van en sta er niet langer bij stil hoe dom en stom je wel niet bezig was, misschien ga je je dan minder kut voelen..

Je kunt het voor jezelf ontzettend beladen maken, of het als een eenmalig niet geslaagd experiment zien.
Ikzelf heb ook wel eens een badtrip gehad, voelde me dan ook vreselijk paranoïde (elke 10 seconden achter me kijken omdat ik dacht door de politie achtervolgd te worden et cetera).
Eén slechte ervaring houdt niet in dat de rest van je leven gedoemd te mislukken is.

Ga eens bij jezelf na waarom je zoveel cognities labelt aan die badtrip.

Ik ken het gevoel... niet fijn inderdaad, en je voelt je verschrikkelijk schuldig tegenover je vrienden (of kennissen)

Wat ik NU zou doen, nu ik weet wat ik nu weet, is er zéker over praten met je vrienden. Op die manier ga je het allemaaal beter kunnen relativeren, want op zich is het niet zo'n drama maar je moet wel opletten dat je niet in een negatieve spiraal van schuldgevoelens geraakt en het zo vervolgens nog eens doet...

laat dat gevoel gewoon gaan. Bad trip kwam waarschijnlijk omdat je je al minder goed voelde dan. En maak je niet druk om wie je normaal bent enzo. Jammer dat je je jointje verkeerd ervaren hebt, soms kan het je juist heel erg openen voor alles. En idd wat doet dit op psychologie?

Ik snap op zich wel wat dit op Psych doet. Mijn vriend heeft een bad trip gehad met paddo's toen ik op vakantie was. Direct daarna had hij me willen bellen, maar met de gedachte "laat haar lekker vakantie vieren en ik moet haar vooral niet lastigvallen met dit soort dingen" heeft hij dat niet gedaan. Vervolgens heeft hij het er heel veel over gehad met vrienden etc en ik heb een week later via via moeten horen wat er allemaal gebeurd is. Ik heb het maar gewoon ter sprake gebracht, en daarna kwam er een waterval aan emotie en verhalen op me af waardoor ik echt geschrokken ben. (Ik was al geen voorstander van drugs, en nu al helemáál niet meer.) We hebben het er lang over gehad en ik heb vooral veel naar hem geluisterd. Doe jij dat alsjeblieft ook, anders blijf je er alleen maar in. Je oude vrienden, de nieuwe vrienden. Wat je gedaan hebt zullen ze niet leuk vinden, maar een beetje vriend is er dan wel voor je. Mijn vriend dacht ook dat ik heel boos zou reageren, is niet gebeurd. Ik was toen vooral geschrokken. Niet dat het snel nog een keer gebeurt, maar ik zou dan een stuk kwader zijn. Ik haat die zooi. (maar wel progressief enzo op het drugsbeleid; ik wil gewoon niet dat mijn omgeving dat spul gebruikt)

Ik denk dat die nasleep die je zogenaamd ervaart niet zoveel met het gebruik van drugs zelf te maken heeft, eerder met de zaken waarover je achteraf nadacht.
Je lijkt je nogal druk te maken over het onverantwoordelijke gedrag dat je liet zien terwijl je eigenlijk heel verantwoordelijk bent. Je vindt het erg dat je reputatie naar de maan zou kunnen gaan. Dat je jezelf zwak vond om je te laten leiden door nieuwsgierigheid. Dat je het er met niemand over kunt hebben omdat je bang bent dat dit "vreemde" gedrag niet getolereerd zal worden.
Durf jij jezelf eigenlijk wel te zijn?

Bedankt voor jullie reacties. Ik ga eens gezellig met mezelf om de tafel zitten en erover nadenken ;)

Dit heb ik precies 2 jaar geleden ervaren, ik heb er zeker 1.5 jaar last van gehad. Het is een bad trip en je denkt dat alles en iedereen tegen je is. En je word er natuurlijk wle para van. Maar ik heb geleerd dat het maar een les is en je groeit wel over dit 'vervelende' incident heen. Bij mij is het overgegaan door juist veel informatie te lezen over de bijwerkingen etc. Je moet het gewoon niet meer doen, blijkbaar is eht niet voor jou bestemd :p

tering kheb nog nooit gehoord die zon slechte high kreeg van een joint (n)


ik denk dat het gewoon tijd nodig is meer niet

Ik voel me al een stuk beter. Om bepaalde gedachtes die ik toen had kan ik nu ook wel weer lachen.
Op dit topic kan dus volgens mij wel een slotje, of er moeten mensen zijn die hier het laatste woord nog niet over hebben gesproken :p

ben blij dat je niet bad gegaan bent op paddos

of lsd (n)

naar spul

bad trip van een joint :\

Welke reputatie? Ik snap dit niet helemaal.
Verder zou ik het niet nog eens herhalen, laat dit een wijze les voor je zijn. En als het je spijt kun je dat toch wel toegeven aan je vrienden? Je ouders dat is een stuk moeilijker, dat snap ik, maar vrienden zijn juist toch voor problemen die te privé zijn voor je ouders? Erover praten zal echt helpen. Ik heb ook een vriendin gehad die iets soortgelijks had meegemaakt, en ik was er wel verbaasd van, maar begreep haar wel en heb het haar ook nooit kwalijk genomen of iets. Het is geen reden om iemand minder leuk te vinden toch.
Het is misschien zwak van je, maar ach, iedereen heeft zwakke momenten en dat is ook helemaal niet erg als de gevolgen niet te rigoreus zijn. Waarom precies wil je dit niet aan jezelf toegeven?

En uiteindelijk, van teleurstellingen word je sterker.
Het komt vast goed, het moet ook een beetje bezinken. Sterkte!