Vijf jaar later (even terug, forumbezinning ofzo)
 

tweeduizend een, twee

We waren jong,
naïef, alleen.
We sloegen hard
met woorden
om ons heen.
We leefden niet,
of koud, en kil.
We waren samen
maar we bleven stil.

Het is een kort gedichtje, maar ik vind het wel wat hebben!
Vooral de laatste zin.