Niets
 

Bewustzijn

Lopend langs de kust
of liggend in een bed.
Zijn wij ons nog bewust
is er iemand die ons redt?

Moet ik geloven in de zonden
waarvan Hij ons verlost.
Of moet ik kijken naar de gewonden
die Hij ons heeft gekost.

Antwoorden zijn er gegeven
niet één is algemeen
Van binnen doet het me beven
want onze harten lijken wel
van steen...

Sorry.

Ik houd niet zo van de rijm in dit gedicht, het komt iets te gedwongen op me over, niet creatief genoeg. Ook verder spreekt het gedicht me niet echt aan, het is me allemaal te expliciet: je zegt gewoon iets, laat het rijmen, klaar. Ik zou het mooier vinden als je wat meer in beelden zou verwoorden.

In de tweede strofe stel je twee vragen. Ik zou die punten dan ook in vraagtekens veranderen, hoewel ik twee vragen achter elkaar in een gedicht eigenlijk ook niet echt geweldig vind.

Bedankt voor je kritische blik :) (y)

Verder...er zit natuurlijk wel degelijk een boodschap in dit gedicht en ik ben er van overtuigd dat je die hebt gevonden. Dus ik vind het jammer dat je hier niets over vermeld. Dat de stijl van dit gedicht je niet aanspreekt is echter iets waar ik mee in kom. Ik was zelf ook niet geheel tevreden over de stijl waarin ik het geschreven had. Ik moet weer even inkomen, heb al in geen tijden een gedicht geschreven. Toch bedankt dat je de moeite nam om naar mijn gedicht te kijken, en er zullen er waarschijnlijk nog velen volgen..Ik zal wat met je kritiek doen.