Niet met en zonder
 

Ik zie je niet meer
je ligt daar maar, doorzichtig
Het gaat niet meer het kan niet meer
we willen ook echt niet anders
Maar toch

Het mag niet meer we durven niet meer en gaan ons niet bedenken
Maar ergens

Daar loop je maar
je stappen maken geen geluid
Ik kan het niet ik mag het niet en jij wilt het niet leren
je kunt mij ook niet zeggen hoe het moet
Maar toen

Ik durf het niet
Jij zit daar oh zo dapper te zijn
We willen wel we mogen wel we kunnen wel
Maar nee

Het is al zo lang voorbij
Echt stoppen zal het nooit

edit: het verhaaltje erbij vergeten:

mijn 2e poging tot gedicht, nog maar een soort 'schetsje' in korte tijd gemaakt. en, waar het om gaat: graag tips, positiviteiten en opbouwend afkraken.