Je fijnste herinnering.
 

Omdat er grote behoefte is aan positiviteit op het forum, omdat terugblikken soms best leuk kan zijn, omdat het wel eens goed is stil te zijn bij de fijne dingen in het leven. :)

Wat is jou fijnste herinnering?

Wanneer was dat, met wie was je, waar was je? Kan je beschrijven wat je zag, rook, voelde, proefde, hoorde? Wat gebeurde er precies? Wat maakte dit zo fijn?

Denk je nog wel eens terug aan deze herinnering? Wanneer gebeurt dat? Komt het zomaar in je op, of als je bijvoorbeeld hetzelfde als toen zag of hoorde? Als je je het herinnert beleef je de gebeurtenis dan ook net als toen?
Helpt het je wel eens als je je verdrietig voelt?

(Deze vragen hoef je natuurlijk niet allemaal te beantwoorden, maar kunnen aanzetten tot schrijven.)

Mijn fijnste herinnering is denk ik eentje van kort geleden. Het was september en we hadden met orkest een concert. We waren bezig de stoelen en het slagwerk klaar te zetten. Ik zat op een stoel een beetje voor me uit te staren toen er iemand naar me toe kwam. "Sonho, het is tijd voor jou eerste trompet les." Terwijl ik probeerde trompet te spelen, kwamen mensen aanlopen en kijken. Ik werd eventjes gezien, ik hoorde erbij en dat voelde fijn.
Ik denk zeker nog wel eens terug aan dit moment, zomaar uit het niets. Dan word ik een beetje warm van binnen en ga glimlachen. Gewoon omdat het zo'n fijne groep is en ik sinds lange tijd weer echt ergens bijhoorde en me gewaardeerd voelden.

Dat zal ik nooit vergeten, mijn fijnste herinnering..

Mijn broertje heeft een verstandelijke beperking, en is nu 16 jaar!

Toen ik klein was (kan de leeftijd niet herinneren) stond ik met mijn vader vallende sterren te kijken..
Ik had toen een wens gedaan dat mijn broertje kon praten ..

De diagnose bij mijn broertje was dat die nooit kon praten, en altijd in zichzelf zou blijven, en nooit contact zou maken..

Precies een jaar later na mijn wens, zei die zijn eerste woordje..
En dat was mijn naam, iig dat probeerde die harloes.. (mijn naam is marloes)

Dat is iets wat ik nooit meer vergeet, en misschien heeft het niets te maken met die vallende ster, maar het is maar waar je in gelooft.. :)

Oh, maar ik heb veelte veel fijne herinneringen om er een uit te kunnen kiezen. Maar ehm die in aanmerking komen;
-SUNDANCE
-Alle vakanties met mijn ouders naar de meest uiteenlopende plaatsen
-Toen we onze hond kregen
-Het begin van wat tussen mij en mijn vriendje is
-Alle wandelingen door het bos bij mijn ouderlijk huis
-Uren spelen op het schoolplein
-Buiten slapen met vrienden en om het half uur wakker worden en de wereld zien veranderen.


nouja ik weet het niet meer. ik heb er te veel. :cool:

Kijk aan, nog meer positiviteit. (y)

Mijn fijnste herinnering ligt me nog heel goed bij. Het was in 2000, tijdens een vakantie in Aruba samen met mijn moeder. We besloten samen met wat andere mensen een lange rit te paard te maken. Het valkkleurige dier waar ik op zat droeg de naam Prince B.
De zon scheen hoog aan de hemel en het was rond de 33 graden, een kleine wind en prachtig landschap. Samen met Patrick, 1 van de begeleiders galoppeerde ik een heel stuk de zee in... Heerlijk was dat. Het opspatten van het water tegen mijn gezicht en armen, en het luidde gehinnik van de dieren. Toen we uiteindelijk bij een grote kale vlakte aankwamen, zijn we hier in enorme rengalop overheen geraast, zo hard dat zelfs Patrick mij niet bij kon houden. Langs cactussen, dieren, de zee, het strand. Dat moment was het absolute gevoel van vrijheid, en dat heb ik sindsdien nooit meer weten te evenaren... Vandaar; Mijn fijnste herinnering. (Y)

Ik zou er een moord voor plegen om nog 1 keertje te mogen.

Mijn bedevaart naar Mekka.

Ik heb een paar redelijk leuke, maar ik weet niet welke het leukste is. En ook niet of een ervan ook maar echt fantastisch is.
- Vorig jaar in april was er een soort van talentenjacht op school. Wat vrienden en ik gingen kijken. En een van de acts was een jongen uit mijn klas die ik al leuk begon te vinden. Hij speelde zo geweldig, hij speelde gitaar en zong en het was zo mooi. Ik was echt mesmerized, kun je zeggen. Toen ik die avond thuis kwam bedacht ik me dat ik hem miste. Dat voelde zo ontzettend raar.. Ik was vreselijk verliefd. Die dag was zo fantastisch waarschijnlijk omdat de periode daarna een stuk minder fijn was.

- Ook vorig jaar, ik ging bij een vriendin van me logeren. Ik vertelde haar alles, over mijn familie en dat ik mijn opa nooit gekend had en een tante die op haar 15e overleed die volgens mijn vader heel erg op mij leek. En zij vertelde over de hare. Toen kon ik huilen. Toen besefte ik me dat ik zo'n fantastische vriendin heb.

- Afgelopen zomer..
Samen met een vriendin naar een feest geweest.
Het was harstikke gezellig, en we waren lekker gek aan het doen, maar dat kon ons niks schelen. Dat was echt een tof weekend met mijn vriendin :)

- Oud&nieuw 1999 -> 2000. Dat was het enige oud&nieuw dat ik helemaal te gek vond. Ik als 9-jarig meisje, die keek naar het vuurwerk, dat veel groter en meer was dan de voorgaande jaren. En na twaalfen gezellig drinken met de buurt. Ik voelde me groot, en hoorde er helemaal bij.

Ik up, omdat positieve topics geupt mogen worden of niet? ;)

Vorig jaar zomervakantie, ik sliep 4 weken bij de mooiste vrouw van de hele wereld en we hebben zoveel mooie, leuke en ... dingen gedaan en meegemaakt. Ik denk er nog vaak aan terug als ik bij haar ben. We hebben besloten alles rustiger aan te doen omdat het niet kan en alles . Als ik er aan denk krijg ik weer kriebels en een glimlach. Dat was zo mooi.

De dag dat ik voor het eerst op een trompet blies en meteen verliefd was, en nu 7 jaar later ik nog steeds speel. Ik hou van dat ding.

En ook de dag dat ik mijn eigen piano had gekocht. Ik was zo trots op mezelf!!

De eerste keer Parijs, was met mijn franse lerares, zij was toen erg bijzonder voor mij. Dat gevoel dat ik daar had is eigenlijk onbeschrijfelijk.

Mijn reis naar Chicago met mijn vader.

Ja. Althans; ik vind van wel, en niet alleen omdat ik het topic geopend heb.:p

Weetje, ik heb zin om verder te typen over mijn fijnste herrinnering. Of hoe je het ook schrijft herrinering, herinnering.
Ik denk dat ik later, of eigenlijk ook nu, terug kijk op mijn leven als een grote fijne herinnering, als een groot warm bad, een heerlijke zomer. Puur omdat ik de laatste jaren de kracht heb gevonden om positiviteit 100000^^111111419851938 x zoveel kracht heb kunnen geven als negativiteit. Fuck die mislukte vriendschappen, ruzies met ouders, huilbuien om niks. Mensen die ik heb verloren, allemaal pijnlijk, maar ik kan de kracht vestigen op de heerlijkheid die ik met hen heb doormaak, en die ik nog steeds doormaak. Het leven is niet om pijn te hebben, om wel of niet te eten, om jezelf pijn te doen, in liefdesverdriet blijven steken. Waar het dan wel voor is? Dat is een zeer open vraag, maar mijn invullig is toch die van geluk en liefde. Waarom zou ik in godsenaam negatieve gevoelens laten botvieren? Of mezelf meeslepen in die 5kg meer of minder? Daar is het leven veelte kort voor.

En tja, misschien heeft het niks met dit onderwerp te maken;
Maar mijn fijnste herrinnering is toch deze, oftewel het moment dat ik inzag dat het geen zin heeft om ongelukkig te zijn. Ik weet uberhaupt niet of dit een moment was, of dat dit altijd al in mij leefde en de laatste jaren extra hard naar voren komt. Misschien had ik het als kind ook wel. Misschien ben ik er mee geboren. Misschien heb ik het sinds gisteren, en raak ik het morgen weer kwijt. Maar op het moment dat ik dit typ weet ik dat het meer zin heeft om gelukkig te zijn, dan om ongelukkig te zijn. Misschien vind ik dit morgen onzin. Maar op dit moment niet. En zei mijn moeder niet altijd; "Je leeft in het hier, én in het nu".

Leuk topic. Ook leuk dat er geen standaard antwoorden gegeven worden als rijbewijs, eerste vriend(innet)je, etc.

Voor mij was het het in ontvangst nemen van m'n vwo diploma. Het laatste jaar ging bij mij helemaal kut op de middelbare school. Iemand had m'n reputatie om zeep geholpen, gezegd dat ik een agressief monster ben. Ironisch genoeg had deze persoon last van waanbeelden en was ze een heel stuk.... destructiever.... dan ik. Ik zag m'n vwo diploma als een enkeltje weg uit de ellende. Verder was het een mooie prestatie omdat ik er altijd keihard voor heb moeten werken. Nog mooier was dat ik in die kutperiode 4 tekorten heb weggewerkt, van 4 tekorten naar 0. En het vinden van nieuwe uitdagingen. Ik kan wel dingen blijven verzinnen. Jep, definately het in ontvangst nemen van m'n vwo-diploma.

ik kan zo veel bedenken maaar ik denk dat t mooiste moment het moment was na mijn kutste moment..
het klinkt mss heel raar

ik stond te huilen en voelde me kutter dan ooit, zag er wrsch ook zo uit, en toen was er iemand die ik toen niet kende en die heeft me toen gewoon getroost .. geknuffelt mee naar huis genomen en gezorgd dat t allemaal een stuk minder erg voelde..

dat was een heel fijn moment..
ik kan het niet goed uitleggen zonder dat het een kilometers lang verhaal wordt maar dat is wel het fijnste moment

De momenten toen ik nog op Curaçao woonde toen ik nog jong was zonder problemen. Alles wordt voor me geregeld.

De dag dat iedereen boos was dat iedereen maar veel wc-papier gebruikte en omdat er toen daar op het eiland wat met de containervoer was was er een tekort aan wc-papier. En toen besloten ze bij mij thuis dat iedereen een wc-papier voor zich zelf gebruikte en bij wie het op was was het op :D
Het was zo geinig om iedereen met een wcpapier-rol de wc in te gaan. (in huis dan hé)

Voor de meeste zal dit wel vreemd vinden maar ik vond dat zo leuk :D

trompetspelen is altijd een mooie herinnering... :cool: ( En dat ik dit nog eens mag horen uit de mond van een violiste....:P )



OT: jezes, mijn fijnste herinnering....
Het is eigenlijk te vroeg voor deze vragen, maar ik denk toch wel toen ik werd aangenomen op het cons.

-idd alle vakanties met mn familie
-op de top van de eiffeltoren staan..hoe stom t ook klinkt ik moest huilen van geluk
-gisteren toen ik bij mn vriend in bed lag en t zelfde gevoel kreeg dus als op de eiffetoren..HECK i'm happy
-t uitzoeken van onze katten...de kleinste kwam naar mij toegerend alsof t zo hoorde!
-op het vwo in de coolste klas zitten en me eindelijk geacepteerd voelen
-lifehouse concert 2002
-wende snijders concerten
-hanging by a moment horen op mn werk op mn verjaardag...radio hader zetten..en iedereen kijkt van WTF
-goede gesprekken met mn mam
-fijn gesprek met n klasgenoot..ik ken haar nog maar 2 maand,maar ik hou van haar!
-zomaar een dag in de sneeuw lopen in t bos
-fotograferen voor school
-de eerste nacht dat ik bij mn vriendje sliep..opblijven tot half 5 en college missen...whaha

oh enzoooooooooooooooooooooooooovoort...er zxijn echt wel 10000 dingen die ik op kan noemen!

de onverwachte dingen vind ik altijd het bijzonderst...dat er even iemand iets heel liefs doet,opf dat je plotseling iets heel moois ziet en denkt WOW,dit moment is voor altijd in mijn hoofd

Het ging niet zozeer om het trompetspelen, meer het gevoel hebben erbij te horen, één van hen te zijn. Maar trompet is best grappig hoor.;) (Hoe weet je btw dat ik viool speel?)

mijn mooiste herrinneringen: die van mama.

Mijn fijnste herinneringen heb ik met mijn ex.
De zomeravonden dat we samen kletsten en lagen te staren naar de lucht in het gras.

Tot 1 fijnste herinnering kan ik me niet beperken..

- Op m'n 11de ben ik alleen naar Brazillie, Fortaleza gevlogen. Dat gaf me een mega stoer gevoel. (Daar woonde familie die me op het vliegveld opvingen.. Maar toch, ik voelde me prinses van de lucht ;))
- Het telefoontje "Je kunt per september in dienst treden van Zwolse Poort" Wat was ik blij!
- Het bericht "in juni kun je na je dilpomering in dienst blijven" woeeei een boost voor mijn zelfvertrouwen.
- Verder laten uitspraken als "ik waardeer je" en fijn gevoel na :)

staat in je profiel ;)

trompet is het mooiste wat er is.

altviolisten pijnigen :p

Kerst van iets van 10 jaar geleden; bij mijn oom en tante in hun grote huis. Ik zat met mijn oma, tantes en moeder in de woonkamer, mijn opa, vader en ooms zaten in de eetkamer, ik lag op de bank met een kat op mijn buik te luisteren naar de volwassenen die met elkaar praatten en lag te mijmeren over hoe goed ik het toch had met zo'n fijne familie.
In retrospect is dat een van de gelukkigste momenten van mijn leven, helemaal omdat mijn opa een jaar later dood was en mijn oom een paar jaar later ook en alles nu anders en stuk is. Maar op dat moment was er een heerlijk gevoel van rust en vrede en geborgenheid...

Twee jaar terug, kamperen met een groepje vriendinnen. 's Nachts door de duinen en het water rennen en met natte kleren in je slaapzak kruipen. Was gewoon supergezellig en het voelde zo goed en 'veilig' op de een of andere manier. Als ik eraan terugdenk moet ik meteen lachen. Oja en het concert van Doro van een paar weken terug, dat was echt.. geweldig :) .
leuk topic (y)

Mijn fantasie is heel levendig, mijn persoonlijkheid eigenlijk net zo ga dan maar eens de straat op dan maak je genoeg levendige leuke, gekke aparte dingen mee. Gaat eigenlijk bijna geen dag voorbij dat ik niet iets geks, leuks aparts meemaak maar goed dat siert het leven ook wel weer :-)

6 posts hierboven.

de mama of de ex?

Das op zich bij de meeste mensen zo. Gevraagd werd naar je fijnste herinnering, of zijn alle dagen even fijn en speciaal?

de ex.

is het de zelfde persoon als die het schrijft of dat nog net niet? :P

mijn fijnste herinnering heb ik opgeschreven denk ik..

wwat s het fijnste?

het is wel de mooiste maar niet het gelukkigste..

De fijnste is het moment dat ik besefte dat ik er meer aan had om gelukkig te worden dan om maar te blijven piepen en moeilijk te doen en me niet goed te voelen. Want toen kreeg ik door dat ik hier nou eenmaal was en dat ik het dan ook maar leuk moest maken. Twee maanden geleden ongeveer, misschien meer al, ik weet het niet meer.

De mooiste is toen ik anderhalf jaar geleden met een vriendinnetje en mijn papamama op weg was naar Corsica en we met de nachtboot vanaf Marseille naar Ajaccio gingen. En toen gingen dat vriendinnetje en ik 's nachts naar buiten en op het dek liggen en sterren kijken en er waren er zooooveel en ik was heel gelukkig op dat moment met de sterren boven mijn hoofd en Corsica onderweg en gewoon, het was zo intens.

De gelukkigste is toen mijn vriendje net twee weken of zo mijn vriendje was en we 's nachts samen in bed lagen en ik in zijn armen lag en bijna begon te huilen van geluk en dat had geen reden maar het was zo fijn. (:

En ik denk aan alles nog wel eens terug ja. <3

Ik vergeet de gelukkige momenten, die hoef ik niet te herleven. Ik herinner me voornamelijk stommiteiten.

Absoluut, elk jaar weer, die ene week kamp. Je moet mee zijn geweest om zoiets te begrijpen, maar na één week ben je zo'n hechte groep dat iedereen huilt bij het afscheid. Mensen nemen je zoals je bent, je doet gekke spelletjes, serieuze gesprekken lieve mensen heel veel lieve mensen. Ik zie naar het kamp uit, daarna heb ik een kampkater en vervolgens komt er geen dag waarop ik niet aan kamp denk, mensen ervan opbel, spreek over msn, brieven schrijf. Het is een bijzonder iets. :)

Goh, ik heb wel een aantal fijne herinneringen.

Vorig jaar had ik bijvoorbeeld een klassenfeest, met onze klas. Het was echt enorm gezellig; want de klas was heel hecht en iedereen kon 't goed met elkaar vinden.
Dat jaar hadden we ook een gewéldige mentrix, die ook bijdroeg aan de goede sfeer van de klas.
Het was m'n laatste dag in die klas, want ik moest naar een andere toe. Maar het was echt een geweldig feest.
't avonds zaten we met z'n allen druipnat van een watergevecht rond het kampvuur; en op zo 'n momenten voel je je de gelukkigste persoon van de wereld (:

Het eindexamengala van de havo. Heb toen een meisje ontmoet die al jaren als mijn ex door het leven gaat. Kwamen heel spontaan met elkaar aan het dansen etc. En het voelde gewoon zo heerlijk op dat moment.

ik heb niet 1 fijnste herinnering, wel 1 mooiste maar dat is niet direct het fijnse

ik weet nog goed dat ik vroeger een jaar of 9 was en dat het een hele mooie zomer was, elke avond gingen mijn broer, mijn buurmeisje en ik.. wat leuks doen (buitenspelen?!)

dat was zo leuk altijd..

weet wel dat ik me vroeger uren kon vermaken met een boek...
dan sloot ik me op op mijn kamer, terwijl ik op de achtergrond nog de geluiden van de echte wereld hoorde. mijn zus die basgitaar speelde. flarden van de smashing pumpkins. met mijn rug tegen de verwarming aan, bestond enkel die wereld nog. ik was keshna, ik was reza, ik was phileine. ik was papaver, ik was ayla. ik vergat te eten, ik vergat te drinken, ik vergat alles. de wereld bestond niet meer en ik was gelukkig..

14 februari woensdag, ik ging met een groepje mensen naar de opname van avond van het handboek van de moderne vrouw omdat Sara Kroos daar zou komen, we gingen er gewoon heen voor de leuk, een keertje wat anders dan zoetgevooisd. Na de opnames kwam ze nog even hoi zeggen en foto's maken, dat was super omdat we dat helemaal niet hadden verwacht. Daarna ben ik bij een goede vriendin die ik via dat forum heb leren kennen wezen slapen, ik vind haar iets leuker dan leuk dus dat was helemaal een mooie dag voor mij.

18 februari (gisteren) De fandag van Sara Kroos. Mensen van het forum ontmoeten en in januari kregen we te horen dat Sara zelf er ook bij zou zijn. Naast Sara waren er ook wat mensen van de crew wat helemaal leuk was. Toen ze binnenkwam in het zaaltje waar iedereen was, gaf ze iedereen heel sociaal een hand, later gingen de mensen die zich opgegeven hadden voor het lama-spel dit spelen, waar uiteindelijk een finale ingespeeld werd waar ze zelf ook in meespeelde. Daarna was het tijd voor foto's met Sara (en Pernel) De odes aan Sara kwamen er ook nog, waarbij een meisje me echt wist te raken en waardoor ik moest huilen (net als de helft van de mensen die er waren overigens). Toen alle 'activiteiten' afgelopen waren, besloot Sara zelf nog een liedje te zingen. Dat werd de huiskamerversie van Wend je niet af. Laten we gaan werd het tweede nummer, maar omdat ze ooit de droom had een vrouwenkoor achter zich te hebben staan, wilde ze alle vrouwen achter haar hebben staan. Het was zo spetterend, zingen met haar, met alle fans! Toen ze weg ging gaf ze de mensen die er waren nog even een knuffel.

Het lijkt helemaal niets, maar als je zo'n fan bent van iemand, dan voelt dat zo ontzettend goed en mooi.

Afgelopen zomer ben ik met nog 49 anderen van mijn school (4, 5 en 6 gym) en 4 geweldige docenten naar Griekenland geweest. Die hele reis van 3 weken was geweldig, prachtige herinneringen heb ik daaraan. Zoals met de hele groep staan bij de Poseidon tempel op kaap sounion, dat was het mooiste wat ik ooit heb gezien. Blauwe lucht, prachtige zee, die mooie witte tempel...helemaal perfect.
O, ja ook nog die camping in Epidauros...waar we onder de sinaasappels sliepen, 's ochtends lekker een sinaasappel plukken en opeten.
Helemaal fantastisch... o, ja ook nog dat mijn vader, moeder en broers weer herenigd werden na de oorlog..een moment dat ik nooit meer zal vergeten.
Heel veel prachtige herinneringen dus. :)

Zoveel: schoolreizen naar Trier en Rome, de keer dat ik thuiskwam en mijn vrienden allemaal paaseitjes hadden verstopt in mijn achtertuin, gesprekken met vrienden, heel veel momenten op de middelbare school... Het gelukkigste moment kan ik me nog wel heel goed herinneren, dat was toen ik voor het eerst met de jongen danste die nu mijn vriendje is. Ik kan nog steeds heel erg blij worden als ik denk aan de manier waarop hij me toen vasthield, me écht vasthield, en wat er toen door me heen ging en hoe ik toen verliefd op hem werd. We gleden gewoon zo perfect over de vloer en ik voelde me zo ongelofelijk gelukkig.

Vakantie in Frankrijk toen ik 14 was, ergens in mei. We zouden in een caravan gaan, maar het werd een chalet (omdat de eigenaar van de camping te lui was om de caravan schoon te maken :D ) dat was al een leuke verrassing, want in het huisje zat een cd-speler. Dus ik draaide de hele dag Urban Hymns van The Verve en ondertussen las ik the Green Mile van Stephen King. Dat was echt zo heerlijk. Nu voel ik telkens weer die sfeer, ruik ik de geur van de lente weer en proef ik alles wat ik toen proefde wanneer ik die cd op zet. Ik voel weer hoe ik in dat boek zat. Dat was echt pure ontspanning, héérlijk.

En mijn trouwdag voelt goed. Spannend maar heerlijk :)

toen ik voor het eerst bij ''that special someone'' in slaap viel op de bank. armen om je heen en die geborgenheid. niets liever.

Mijn fijnste herinnering... mijn fijnste herinnering....

Lastig lastig hoor! Ik kan veel fijne herinneringen opnoemen, maar de fijnste? Ik kan eigenlijk niet zo goed kiezen. Maar dat is eigenlijk dan ook wel weer een goed teken volgens mij :)

Ik denk dat ik echt enorm veel hele fijne herinneringen heb, vooral van de afgelopen paar jaar. Ik vind het wel leuk er een paar te beschrijven.

Een hele fijne herinnerig was dat mijn klasgenootjes uit Finland mij, en mijn twee duitse huisgenootjes verrasten met 'St.Lucia' een scandinavische traditie. 's Morgens om een uur of half zeven werd ik plotseling wakker door mensen die stonden te zingen. Ik vroeg me verbaasd af of ik jarig was, of een huisgenootje soms jarig was.. maar toen ik langzaamaan wakker werd wist ik toch zeker dat dat niet zo was. Ik keek op, en zag mijn zweedse huisgenootje en mijn finse klasgenootjes staan in witte kleding helemaal uitgedost. Een meisje had allemaal versgebakken broodjes meegenomen, een ander meisje had heerlijke cakes gebakken en met zn allen hebben we toen voor de school begon zitten ontbijten. Het bleek dat ze dit helemaal gepland hadden, iedereen zo supervroeg heel zachtjes ons huis was ingelaten omdat ze de 'buitenlanders' wilden laten zien wat St. Lucia is.

De eerste keer kerst nadat mijn ouders uit elkaar waren waarbij ik me daar niet weer verdrietig over heb gevoeld. Ik was samen met mijn vriend en we hebben samen gekookt en gegeten en elkaar cadeautjes gegeven, maar het was enorm speciaal. Zoals we het zeggen heeft hij me mijn kerst terug gegegeven en dat was tot dan toe niemand nog gelukt, ook mijzelf niet.

Oh, en de bruiloft van mijn vader met zijn nieuwe vrouw. Het was zo mooi om mijn vader eindelijk weer helemaal gelukkig te zien. Dat zal ik nooit vergeten.

Zo kan ik oneindig doorgaan ;)

- allebei mn diplomauitreikingen, omdat er één leraar was die mij in de klas voor schut had gezet: had gezegd dat ik de havo nooit zou halen met mn punten blabla. nou diplomauitreiking één kon ik hem mededelen dat ik mooi die havo ging doen en bij diplomauitreiking twee kon ik hem met een hele grote grijns inwrijven dat ik mooi psychologie ging doen :)

- oew en een gevoel dat veel langer duurt en dat is vanaf toen ik realiseerde dat andere mensen echt niet zo belangrijk zijn voor mij als ikzelf. het realiseren dat ik moet doen wat voor mij goed voelt, en dat ik eerlijk kan zijn tegen iedereen over mijzelf want ik heb potverdorie weinig om me voor te schamen (ik zeg weinig ipv niets omdat t net schandalig carnaval is geweest ;) )

- ow en het realiseren dat je familie voor altijd is en vrienden niet. ik heb me altijd afgezet tegen mijn ouders en om familie gaf ik vrij weinig maar nu mijn tante voor de derde keer leukemie heeft zijn we een stuk hechter als familie en als ik zie hoe we een mega-team hebben die bij alles voor haar en haar man klaarstaat krijg ik t heel warm en een brok in mijn keel want dat is wat familie doet.

- nog een keer het gevoel dat ik genoeg heb aan mijzelf want serieus wat heb ik me tijden lang kut gevoeld doordat ik dacht dat ik niet goed genoeg was voor anderen. en geloof me, ik bén goed genoeg :)

en elke dag een keer het liedje van harrie jekkers - ik hou van mij luisteren :)

We vinden het niet erg om er een aantal (of gewoon één) te lezen hoor.:p;)

Ik weet nog goed dat ik de eerste keer echt vastgehouden werd door mijn vriend. We waren al zo lang om elkaar heen aan het draaien en doen, en we hadden ook wel geknuffeld, maar dit was anders. We waren samen weggeweest en hij stond bij de bus en ik wachtte tot hij weg ging. En hij hield me vast, heel stevig en lang. Denk dat we daar minutenlang gestaan hebben. Ja, of het voelde zo, dat kan ook :)
Ik had mijn hoofd op zijn schouder gelegd en ondanks dat het winter was had ik het niet koud. Ik kon zijn lekkere luchtje helemaal ruiken.
Het was zo speciaal omdat het verder ging dan 'ik vind je leuk, aantrekkelijk of wat dan ook' maar het was gewoon ook op gevoelsbasis voor mij heel erg intiem, voelde me heel erg beschermd door hem.

Mijn trouwdag is één grote fijne herinnering, net als wat Andijvie zei. Zoveel lieve mensen om je heen die allemaal blij voor je zijn.
Wat ik me nog heel sterk daarvan herinner is dat we aan het eind van de avond op de dansvloer stonden en dat iemand ons nummer had aangevraagd voor ons. We stonden te dansen, maar ik hing lekker tegen hem aan en had helemaal niet door wat er om me heen gebeurde. Totdat hij zei: 'Lief, kijk eens om je heen. ' Hadden al onze vrienden een kring om ons heen gevormd, inclusief aanstekers. Erg fijne herinnering.

En dat ik naar mijn moeder ging toen ik me ronduit kut voelde. Ze lag al in bed, maar ik moest het even allemaal even kwijt. En ik praatte met haar en uiteindelijk ging ik maar bij haar liggen. En
toen lag ik met mijn hoofd op haar borstkast terwijl ze met haar handen door mijn haar ging en me troostte. Daar lag ik dan, toen een jaar of 20 maar ik voelde me weer even een klein kind beschermd door mama.
Gelukkig heb ik dit soort momenten vaak bij mijn moeder maar dit moment herinner ik me nog heel erg goed.

En dat ik me op stage rot voelde. De bewoners hadden zich tegen me gekeerd omdat ik streng had moeten optreden, werd helemaal dood gezwegen. Totdat ik een gesprek had met mijn stagebegeleider. Hij vertelde me dat hij trots op me was, in mij een goede hulpverlener stond en dat hij altijd vierkant achter me zou staan. Dan wordt je toch even een stuk steviger in je schoenen gezet zeg maar :)
Deze man is ondertussen een zeer gewaardeerde vriend geworden voor wie ik erg veel respect heb.

Een fijne herinnering is toen ik zomaar zonder reden met mijn zus waterijsjes ging uitdelen in Groningen. Omdat mijn zus en ik nogal tegenpolen zijn en daardoor regelmatig in de clinch liggen is juist deze leuke herinnering zo fijn.


Maar dat zijn slechts wat voorbeelden. Denk dat als ik er over na blijf denken wel bezig blijf :)

[edit] Even een tikfoutje eruit omdat je geurtjes niet voelt maar ruikt ;) [/edit]

Nala, ik word blij van je post:)

Ik heb vooral fijne herinneringen aan de vakanties in Frankrijk vroeger met allebei mijn ouders en mijn broertje.
En toen het vroeger zomer was, dat mijn vader mij en mijn broertje uit school haalde en dat dan mijn moeder in de tuin aan het werken was. Het was mooi:)

:)

Hier kan ik me helemaal in herkennen (behalve de zus dan).

De zomer van 2004. Toen heb ik veel toffe dingen gedaan.
Alle meetings met lieve, bijzondere mensen waaruit meer gegroeid is. Vriendschap, liefde
De dag dat ik me besefte dat schrijven mijn passie is
Vorige zomer. Toen gingen mijn vriendje en ik midden in de nacht zwemmen in het meer en dat was gewoon fijn enzo.