Welke (positieve) opmerking is je bijgebleven?
 

... En dan doel ik op een positief gesprek dat je eens met een vriend(in), opa, oma, vader, moeder, wildvreemde hebt gevoerd.

Een gesprek/opmerking dat een positieve indruk op je heeft gemaakt, je heeft aangespoort tot positieve veranderingen, je aan het denken heeft gezet, je dingen in heeft doen zien of je om wat voor reden dan ook je gewoon is bijgebleven? :)

Het zou leuk zijn als jullie erbij vertellen hoe dat gesprek eventueel tot stand kwam, in welke situatie je je bevond enzovoorts. TS begint later!

Ik werd vroeger - om een voor mij nog altijd onverklaarbare reden - veel gepest om mijn vele moedervlekken. Mijn moeder heeft huidkanker gehad, en ik heb ook een verhoogd risico op kwaadaardige plekken.
Uiteindelijk ging de onzekerheid over mijn moedervlekken zo ontzettend ver dat ik niet meer durfde te zwemmen, en alleen nog maar in t-shirts liep met lange mouwen enzovoorts.
Velen mensen beweerde dat mijn onzekerheid onzin was, maar in zien deed ik het niet. Toen ik mijn vriend leerde kennen vergeleek hij mijn moedervlekken met zijn stotteren: "Dus als ik het goed begrijp neem jij het van mensen aan dat die moedervlekken jouw lijf lelijk maken? En moet ik dus voortaan mijn mond maar houden omdat mensen zich ergeren aan mijn gestotter?:) Nou over m'n lijk hoor, sorry".

Elke keer dat ik nu voor de spiegel sta en diezelfde moedervlekken zie denk ik met een glimlach terug aan de idiote tijd dat ik mijn lichaam probeerde te verstoppen. De opmerking van mijn vriend is voor mij toch wel een doorbraak geweest van mijn zelfvertrouwen, en dat idee koester ik nog steeds elke dag... (y)

Ik doe nu voor de 2e keer het eerste jaar van de HBO-V. Het eerste jar moest ik door omstandgheden stoppen, ik heb toen gekozen voor therapie. Nu voor de 2e keer, heb ik veel faalangst, en ben ik bang dat ik het niet haal.
En toen had ik dus een gesprek met een docente, die mij goed kent en die zei:

"jij kan het wel, er gebeuren alleen steeds van die vervelende dingen"

:)

Wij moesten ooit op school op een briefje met iemands naam 1 positieve opmerking zetten. Ik was niet echt populair en had het idee dat veel mensen een hekel aan mij hadden, dus verwachtte niet veel goeds. Maar mijn briefje kwam terug met 30 unieke mooie positieve eigenschappen waar ik erg blij van werd :)

Wat een fijn topic zeg. :)

Door hard werken is het heel wat beter geworden, maar ik zal altijd met m'n onzekerheid rondlopen. Ik kan nog vaak denken mensen met verschrikkelijk saai of lelijk vinden. Als dat zo is, denk ik aan een paar opmerkingen die de laatste tijd naar me gemaakt zijn. Deze mensen kenden me maar een paar dagen, dus dat maakte het wel speciaal.

- Tijdens het backpacken deze zomer ontmoette ik Louis, een Australische jongen die op een dag gewoon z'n spullen heeft gepakt en de wijde wereld in is getrokken. Ik bewonder hem erg omdat hij niet bang is om risico's te nemen. Op de dag van mijn vertrek naar Londen zei hij tegen mij: 'You've got this sparkle inside and you shouldn't be afraid to let it go. You've got something special.' Dat had nog nooit iemand tegen me gezegd en als ik bang ben om iets nieuws te doen, denk ik daar aan.

- De laatste paar maanden hebben meerdere mensen gezegd dat ik vrolijk, extravert en lief ben. Dat is zó raar. Ben ook erg veranderd, maar als je een paar jaar constant iets anders hoort en dat je studiegenoten of huisgenoten je dat dan vertellen... dan krijg ik tranen in m'n ogen bijna ^^. Ook iemand die ik jaren niet had gezien zei dat ik veranderd ben, sterker ben. Pfff, dat is toch wel fijn, dan merk je dat dat werken aan jezelf zeker niet voor niets is geweest. :)

Ik heb jarenlang apmer school gedaan vanwege ziekte. Afgelopen 2 jaar heb ik heel erg mijn best gedaan op school met goede resultaten. Mijn lerares zei toen in een mentorgesprek: "pas maar op, straks slaag je nog met de beste cijfers van de school" en daar was ik wel een beetje trots op. Nu ben ik, weer door ziekte, ook al weer 2 maanden niet op school geweest. Toch houd ik moed dat ik dit jaar mijn diploma nog ga halen, gewoon omdat de leraren zo'n vertrouwen in mij hebben.

Van mijn vader:

Ik ben trots op je.. :)

(Ik was door 1500 sollicitanten heen gekomen, en ben aangenomen..
En ik ben van vakkenvuller gestegen naar leidinggevende)

Dat leek mij persoonlijk ook wel, laten we hopen dat nog meer mensen dat vinden. Tijd op Psych wat positiever te maken! :cool:

OT: Toen ik het maanden geleden even niet meer zo zag zitten en ik een goede vriend om advies vroeg zei hij: "Jouw helder blauwe kijkers zijn wijs, je hebt het antwoord zelf altijd al lieve schat. Zoniet, volg je gevoel; daar heb je geen anderen voor nodig".

Enkele jaren geleden was ik een enorme twijfelaar en stiekem ben ik dat nog steeds, toen ik in de winkel een trui stond te passen en twijfelde of ik hem zou nemen zei een wildvreemde man: "Meisje, bij twijfel nooit doen, daar krijg je spijt van" En eigenlijk klopt die uitspraak bij mij altijd. :)

Een vriendin vertelde me ooit toen ik een beetje down was nadat ik had opgetrokken met iemand die heel veel vrienden had en met iedereen overweg kon en iedereen vond haar leuk en zo. Ze zei:
"Maar weet je, haar vrienden zijn lang niet zo close als de jouwe. Die van haar zouden haar vast zo laten vallen. En die van jou blijven altijd bij je. En maak je geen zorgen, ik weet dat het moeilijk is om zo iemand te vergeten. Maar kijk gewoon om je heen, er komt wel weer een andere jongen langs en hij zal van je houden en voor je zorgen en je nog veel mooiere herinneringen geven.
dat laatste stukje ging over iemand anders, overigens

"Je komt er wel, want jij bent een vechtertje"
een van mn behandeld artsen tijdens mijn revalidatie
"ik weet niet hoe ik moet zeggen hoe trots ik op je ben"
mijn vader, na mijn revalidatie :)

:cool: Wat een leuke topics allemaal! ^^ Ik ga er nog even over nadenken want ik weet zeker dat het er best veel zijn en zo, maar I'll give it a try.

Volgens mij heb ik wel meerdere opmerkingen die me zijn bijgebleven, maar de eerste die me te binnen schoot was deze:

Ik was met een docente die ik goed ken aan het praten over de zomervakantie en het nieuwe jaar enz. En ik vertelde eigenlijk aan haar hoe ging het ging en hoeveel ik al had bereikt en toen zei ze tegen me:
'En als je nou die paar kleine dingetjes nog weg kunt krijgen, kun je eindelijk gaan genieten van al het positieve wat jij zo verdient in het leven.'
Enfin, ik schoot dus meteen helemaal vol ;) Echt superlief..

nou er zijn bij mij vrij veel dingen bijgebleven die mensen wel eens tegen me gezegd hebben.. maar het laatste wat me nou ook wel eens helpt is dat ik me de fouten die ik maak moet accepteren en niet in schuldgevoel rond moet blijven lopen, gewoon tegen mezelf zeggen de volgende keer doe ik het goed of ik zorg dat het niet meer gebeurd ik kan er toch niks meer aan doen..
een leraar had dat tegen me gezegd we hadden een fijn gesprek vrij persoonlijk enzo.. en ja hij heeft me toch wel over bepaalde dingen anders laten kijken enzo..

"en dan duikt alleen het liefste meisje van de klas onder de tafel. OOh hij noemt me lief! Ja jij ja". Dat zei een leraar in de klas toen ie van plan was met iets door de klas te gaan gooien en alleen ik onder de tafel dook :D . Het was ook de vertrouwenspersoon met wie ik vaker gesprekjes had en die me verder heeft geholpen.

Ik kreeg vandaag een e-mail van een klasgenootje waarmee ik samen gisteren een project heb afgerond. Ze vertelde me dat ze de samenwerking echt heel fijn vond. En daarnaast zei ze dat ik inderdaad gelijk had, en dat ze (daarom) vond dat ik veel mensenkennis had. Met die opmerkingen maakte ze me even heel blij.

We zaten laatst met een klein groepje vrienden tot laat in de nacht/vroeg in de ochtend te praten, waaronder hij.
Hij is de laatste tijd toch wel speciaal voor mij geworden en heeft die avond laten merken dat ik ook speciaal ben voor hem.

Hij zei dat hij altijd een hekel aan me had gehad door hoe hij dacht dat ik mn ex had veranderd, maar dat hij er na een gesprek twee jaar geleden achter kwam dat ik daar niets mee te maken had. En dat we sindsdien toch wel een speciale band hebben.
En dat hij wel begreep waarom mijn ex nog zo raar doet tegen mij, omdat ik 'bijzonder was, zo vind je er niet veel.'

En toen we het hadden over echte vrienden zei hij 'misschien klinkt het stom, maar ik hou echt van jullie'.

ja dat raakte me wel, we waren met zn 4en even zo close en dat deed me beseffen dat ik helemaal niet zo alleen ben als ik soms denk. Er zijn mensen die onvoorwaardelijk om me geven, ook al zie ik ze niet altijd even vaak.

Het is misschien wat lang geleden, maar ik weet nog heel goed dat mijn mentor in de derde klas van de middelbare school zomaar uit het niets eens zei dat ik leuke kleren aan had. Daar ben ik de rest van de dag vrolijk van geweest. :bloos:
Mijn vriend zegt elke dag lieve dingen, mijn ouders laten sinds ik op kamers zit op een andere manier merken dat ze het fijn vinden als ik er ben en de meeste mensen zeggen op een hele omslachtige manier positieve dingen. :D Maar wel liev&sagt.

"Sommige mensen maken de wereld mooier, gewoon omdat ze er zijn. Jij!" Door een lieve vriend, enkele jaren geleden. <3

Ik vond het net terug in mijn dagboek... En alleen het lezen al gaf me bijna hetzelfde overweldigende gevoel als toen. Heerlijk! :)

"Dat jij je diploma haalt dit jaar staat vast, we moeten alleen even zorgen dat je je niet over de kop werkt". Dat zei de coördinator van mijn school tegen me. Ik krijg de tijd om het spul in te halen. Mag mijn mondeling letterkunde een periode later maken, zou eventueel zelfs na de examens kunnen, maar dat wil ik liever niet. Verder mag ik de in te halen proefwerken spreiden. oooja, het gaat helemaal lukken :D .

Eigenlijk onthou ik dat soort dingen nooit zo goed, dus ik kan me nu niks herinneren. :o

Ik zal proberen de eerst volgende opmerking te onthouden. :p

Tis je geraden, anders komt dat topic natuurlijk nooit vol hea. :eek:

Enfin ik ga wel weer verder voor school :p

"Jij?? HBO doen?? heb je je cijfers al eens bekeken?? hahahaha" in een volle klas.
een vervelend klein mannetje met een veel te uitgesproken mening. Het was geloof ik de eerste keer dat ik oprecht dacht: ik zal jou eens wat laten zien. tot over een paar jaar op de diploma uitreiking.

en het kleine rotventje vroeg op de uitreiking: én wat ga je doen volgend jaar? en toen kon ik hem mooi recht aankijken en zeggen dat ik lekker hbo ging doen met die cijfers van mij.
en toegepaste psychologie it is.

van mijn oma: Jij geeft je liefde gelijk een vlinder.

Ik vond dat een hele mooie en lieve uitspraak van haar.

Mijn vriendje zei me voordat we iets kregen eens een keer op een zonnige ochtend (toen ik zei dat ik chagirjnig was): "Jij chagrijnig? Jij staat hier elke morgen op het schoolplein rond te huppelen alsof de wereld een speeltuin is!"

Ik moest er vandaag aan terugdenken omdat ik vandaag in een dipje zat en ik moest er meteen weer om lachen.

Ga nu studeren voor wat je waard bent lieverd en ik wil geen wanklanken meer horen over hoe slecht je het wel niet hebt als student en in Leuven!!!! Ga GVD maar eens 40 uur per week bij Essent werken, want dan smeek je werkelijk om weer een keer plaats te mogen nemen in de collegebanken… met andere woorden: GENIET ERVAN ZO LANG ALS HET KAN!!

Vriendlief toen ik mijn studie niet meer zag zitten...

ik heb ook ontzettend veel moeder vlekken. mijn moeder had ook huidkanker, en ook ik heb een verhoogde kans op huid kanker. (jeej volgende week weer dermatoloog :P) jaren lang ben ik onzeker geweest. geen rokjes aan durven, geen bikini aan. tot ik mijn eerste vriendje kreeg, en het ter sprake kwam dat ikz o van mijn lichaam walgde. en toen hij me vroeg waarom, was het enige antwoord wat ik hem kon geven "mijn moedervlekken".
en toen begon hij al mijn moedervlekken kusjes te geven en daarna volgden de woorden "ik hou van elk deel van jouw lichaam". toen was ik wel over mijn onzekerheid heen..


paar weken geleden had ik het met mijn decaan over mijn onzekerheid om volgend jaar uit huis te gaan. ik ben dan nog maar net 17. vind mezelf nog wel erg jong enzo. maar hij zei "je bent erg jong, je komt nog maar net kijken. maar door de jaren heen, ben je ook waanzinnig sterk geworden. je komt er wel"
ik zie het nog steeds niet helemaal zitten. maar het heeft me wel het gevoel gegeven dat ik zoweizo wel op mijn pootjes terecht kom.

Een paar dagen geleden van mijn moeder: 'Het is goed van je, dat je de stap heb durven maken. Je kan het wel. '

Ik ben blij dat ik het verteld heb. Ik ben af en toe een beetje te koppig om geen hulp aan te nemen met schoolwerk.

Het beste gesprek ooit had ik met mijn moeder. Toen ik in het ziekenhuis lag omdat mijn linker teelbal werd weggehaald zei mijn moeder: "als jij dood ga, ga ik innerlijk dood." Hierin zat zoveel liefde dat ik toen zat te janken.

De tweede opmerking was toen Moniek( meisje waar ik al bijna een jaar verliefd op ben) die 2 weken gelden tegen mij zei dat ze van mij hield. Toen knalde ik bijna van geluk.

"[...] Waardering voor de kleinste dingen, liefde voor zoveel dingen, uniek in elk opzicht, en je staat altijd voor anderen klaar; Hoe fout deze personen ook zijn... Dat maakt je bijzonder. Keep 'on going, jij bent goud!"

Vorige maand, door een oude klasgenoot per e-mail. <3

Van mijn moeder:

Accepteer wat je niet kunt veranderen en verander wat je niet kunt accepteren!

Groetjes Denise

ik wacht nog steeds op zo'n opmerking of gesprek :| kan me niet herinneren dat mijn vader ooit heeft gezegd dat ie van me houdt. mijn moeder vind altijd alles wat ik doe goed, dus dat heeft geen waarde, en verder heb ik absoluut niks bereikt... we zien wel

Het kan toch ook in de kleine dingetjes zitten? Ze zullen toch heus wel is gezegd hebben: 'Goed zo!' of iets dergelijks. Dan kan voor sommige ook al een compliment zijn.

Gister van een vriendinnetje:
' Met jouw erbij is het veel fijner. '

Heel leuk om te horen. :bloos:

'Jij bent heel vergevingsgezind, maar niet op een domme manier. Dat is echt iets moois en dat heb ik bij niemand anders gezien.'

Ik vond dit echt een heel mooi compliment :)

Dat is niet lief, dat is normaal als vriend zijnde. :)

dan natuurlijk wel in positieve zin ;)

dan ken je mijn papa niet :D

mn vrienden zijn wel redelijk complimenteus, maar dat is niet wat ik wil horen... o wat ben ik zielig! ;)

Mijn schoonmoeder zei ooit eens tegen mij: In dit huis zijn we allemaal 2dehands. Toen had ik iig geen angst meer...

"je moet jézelf eens serieus gaan nemen".

Degene op wie ik verliefd was/ben zei dat ie me mooi vond en datie toch wel verliefd op me was geweest, en toen ja, ik weet niet of ik toen opgelucht of teleurgesteld was... :rolleyes: Na 2 jaar kan dat nog niet echt tot me doordringen.
Want ik dacht altijd datie me heel erg lelijk en stom vond.

"Jij kan heel diep nadenken." :)

(Mentor van m'n middelbare school)

'ja maar het klinkt misschien stom maar ik ben ons heus niet vergeten hoor, ook al lijkt het misschien zo. Als ik je gekwetst heb spijt me dat, ik denk dat dat makkelijker voor me was.'

van mn ex, eindelijk een keer gepraat. En had ik toch gelijk :o

Gisteren zat ik met mijn vriend en zijn ouders aan tafel, en ook een kennis van zijn ouders was daarbij aanwezig. En zijn vader was met die kennis ingesprek, en opeens zei hij; 'Ik vind dat je er een hele mooie schoondochter bij krijgt'. :bloos: Toen werd ik wel een klein beetje erg verlegen.

"Toen het zo slecht met je ging, was ik best wel een beetje trots dat je mij uitkoos om je te helpen, en ik doe het met liefde opnieuw voor je, ookal ben je nu heel ver bij me weg, ik ben altijd dichtbij"

Een paar opmerkingen van studiegenoten met wie ik veel omga. Ze zeiden herhaaldelijk dat ik hen altijd aan het lachen maakte en dat ik grappig was en dat ze het daardoor leuk vonden om met me om te gaan. Ik vind het geweldig als ik mensen aan het lachen kan maken. Niet iedereen kan dat, volgens mij, dus als iemand zegt dat ik het wel kan, vind ik dat een hele 'eer'. :)

" Je hebt normale reacties op abnormale dingen die met je gebeurt zijn, niet abnormale reacties op dingen die je het gevoel geven dat ze normaal waren"

:|

Mijn mentrix gisteren:
"Hoe je het doet, weten wij nog steeds niet. Als je het doet, dan doe je het goed. En als je dit haalt, ben je toch minstens een speeche op de diploma-uitreiking waard. Verbazingwekkend, het lukt je echt wel kel"

We hadden een gesprek om even mijn planning voor de komende 6 weken door te nemen, omdat ik met alles vastzit aan deadlines op school. Omdat we ook 'gewoon' heel goed met elkaar op kunnen schieten, hebben we ruim 1,5 uur zitten praten over van alles en nog wat. En uiteindelijk sloot ze dus af met bovenstaande woorden, al irriteerde ze zich blauw aan mijn perfectionisme. :o
Het maakt het gewoon makkelijker om je schooljaar door hard werken nog eventjes te halen, als je weet dat er mensen achter je staan. Simpel als het is!

Ik ben echt wel trots op je, op al die dingen die je doet, ook al laat ik dat niet zo merken en komt dat er nooit zo uit.

Mijn vader tijdens de begrafenis van m'n oma. :)

het is zo knap hoe jij met dingen omgaat, je bent zo lief met andermans gevoelens.

de rest was minder leuk :P

overlaatst heeft een vriend zo helemaal out of the blue tege mij gezegd da ik een goeie vriendin ben en da vonnek écht tof om te hore :)

vandaag kreeg ik op therapie een complimenje over mijn nieuwe jas. En ik accepteerde het gewoon, en dat gebeurt bij mij niet vaak.

Vandaag op mijn stage zei de klassenassistent tegen mijn mentor dat ze bofte met zo'n stagiaire, en dat ik het echt in de vingers heb. En mijn mentor beaamde dat.