Tori Amos
 

Tori Amos, cool.

Tori Amos in duet met Maynard James Keenan

Tori Amos covert Slayer's Raining blood

Maar nu: welke cd moet ik kopen?

little earthquakes, duidelijk.

ja.
ik vind from the choirgirl hotel ook fantastisch, maar niet om mee te beginnen.

little earthquakes (Y)

little earthquakes idd

little earthquakes

en crucify single... supermooi


of gewoon de best of, maar little earthquakes is gewoon de allermooiste

Altijd die eeuwige Little Earthquakes.
Goede cd, tuurlijk. Mooie nummers ook. Precious things staat erop..
Hmm... misschien is het inderdaad wel een goede cd om mee te beginnen.
Maar eigenlijk raad ik Boys for Pele aan. :) (Y)

ook waar.

Het idee dat je als er cd's zijn die beter zijn 'om mee te beginnen' heb ik altijd onzin gevonden, dus daarover maak ik me niet druk.

Ok, dan moet je Boys for Pele kopen. :)

(Maar dat is dus o.h.a. wel een cd waar men even aan moet wennen. Little Earthquakes ligt wat makkelijker in het gehoor wat mij betreft, en bevat bovendien veel van haar 'toppers'.)

o.h.a.?

Over het algemeen, lieve Juice ;)

Ah, dank je.

Maar goed, ik snap dus niet waarom je dan zou moeten beginnen met een cd die wat gemakkelijker in het gehoor ligt. Alsof je als het de eerste keer niet toegankelijk is meteen de artiest afzweert.

dat doe ik soms wel hoor
eigenlijk geef ik alleen artiesten die ik al ken en wet dat ze beter kunnen een tweede kans

(helaas hielp het niet bij gewen stefani)

het lijkt mij dat wanneer je een cd luistert die goed in het gehoor ligt, je eerder bereid bent er meer van te luisteren dan wanneer het meer ontoegankelijk is. Deze 'moeilijkere' albums moeten vaak, bij mij dan, groeien voordat ik ze echt kan waarderen. Natuurlijk werkt dit bij iedereen anders.

'Ontoegankelijk' is niet meteen 'niet goed in het gehoor liggend'. Als je begint met een slechte cd kan dit er natuurlijk voor zorgen dat je geen andere CD's van de artiest wil kopen, maar met ontoegankelijkheid heb ik geen problemen. Een groot deel van mijn favoriete muziek is ontoegankelijk.

laat ik het dan 'makkelijk in het gehoor' noemen; zonder al te veel moeilijke tempowisselingen en met een hitgevoeligheid. En een CD 'slecht' noemen is natuurlijk ook relatief. Ik denk zelf dat een heleboel andere mensen wél een probleem hebben met ontoegankelijkheid; kijk naar de top-40.

Maar ik ga hier nogal ontopic geloofk, dus luister maar gewoon naar Minke;)

Ik vind From the Choirgirl Hotel een veel leukere en betere cd om mee te beginnen, al zal dat vooral door mn liefde voor het nummer raspberry swirl en playboy mommy komen.

Little Earthquakes: ja.
Boys for Pele: ja.
Under The Pink: saai.
From The Choirgirl Hotel: wel aardig.
To Venus and Back: idem.
Scarlet's Walk: mwah, cheesy.
Strange Little Girls: ja.
The Beekeeper: gadverdamme.

Dit herinnert me eraan dat ik mijn zuster nog een ontvreemde cd moet teruggeven.

Dat altijd ;)



En verder ben ik het met jou eens wat betreft 'cd's om mee te beginnen', maar als Juice dat niet nodig vindt, moet ie vooral voor Boys for Pele gaan (Y) Daar staat ook Muhammed, my friend op, het nummer dat ze dus ook samen met Maynard Keenan zong. Op The Beekeeper staat een duet met Damien Rice, The power of orange knickers. Helaas kunnen ze allebei veel beter dan dat.

Oh ja, en mijn lijstje:

Little earthquakes: goed.
Under the pink: wel ok, overschat wat mij betreft.
Boys for Pele: subliem.
From the Choirgirl Hotel: erg goed.
To Venus and back: stiekem een erg goed album, maar ik luister hem bijna nooit :confused:
Scarlet's walk: ligt makkelijk in het gehoor, beetje té makkelijk, maar er staat wel een aantal erg goede nummers op (I can't see New York).
Strange little girls: Coveralbum, zie verder To Venus and back.
Tales of a librarian: Beetje jammer, deze ' best-of', want de allerbeste staan er niet op.
Scarlet's Treasures (bonus-cd bij dvd Welcome to sunny Florida): Mwah.
The Beekeeper: nogal saai, staat wel een aantal aardige nummers op.

Die dingen gaan inderdaad voor mij niet op, want ik vind Tori Amos nu al geweldig en ik heb absoluut geen problemen met ontoegankelijke muziek.

Was vroeger die-hard fan. Tegenwoordig draai ik eigenlijk alleen nog maar Boys For Pele, het enige album van haar waar ik echt geen genoeg van kan krijgen.