Illusie.
 

wie ben jij,
als ik mij mag zijn.
en wie zijn wij
als jij mij niet kent.
wie ben ik,
als jij een vreemde bent.
en wie zijn wij
als we nooit samen kunnen zijn
zoals we werkelijk onszelf zijn.
onze wegen,
ver uit elkaar.
onze band,
een illusie
van de herinneringen
die nooit meer herhaald kunnen worden.
omdat we vreemde zijn
tegenover elkaar.

ik doe gewoon nog een poging, feedback? graag! :o

Okay. De vorige vond ik beter.

In dit gedicht gebruik je wél interpunctie; maar geen hoofdletters.
Wil je me uitleggen waarom?

Verder; het spijt me zeer - maar het enige wat ik in dit gedicht zie/vind, is een opsomming geheel met een korte slotsom.

Jammer.