Gemak dient de mens.
 

Veel is voor mij wel te doen.
Ik fiets elke dag door mijn
hoofd en ik weet vaak hoe laat
het is, gewoon door het te vragen.

Mijn Engels is ver ontwikkeld,
‘their’ en ‘they’re’ hield ik al jong
uit elkaar, maar dat is misschien
het resultaat van mijn lege zakken en
gebrek aan eigen ervaring.

Wanneer men mij typeert als
stil of ingetogen, laat ik het maar zo.
Zij weten immers niet hoe hard
ik met mezelf discussieer en
lach en praat, en hoe vaak ik mezelf
voorbij fiets in mijn hoofd.

Moeite heb ik nergens mee,
maar de mens is een ander
verhaal.

Het voelt niet af, en ik weet niet eens of ik het wel een leuk gedicht vind, of dat het een van mijn vele mislukkingen is.

[edit] 'als zijde' heb ik veranderd in 'als'

Het is niet echt een gedicht dat blijft hangen.

"als zijnde" is dat niet fout? Ik weet niet meer waarom maar volgens mij is dat iets dubbels. Zoiets staat me bij in ieder geval. Misschien dat iemand het weet?

Ik geloof dat 'als zijnde' eigenlijk hetzelfde is (zo zou je het als het ware kunnen vertalen) als 'als terwijl je bent'. Dan zijn 'als' en 'terwijl' dus dubbel.

Hm, ik weet dat eigenlijk niet, over 'als zijnde'.

Eigenlijk geloof ik dat ik het meer een verhaal vind dan een gedicht. Gedichtvorm helpt wel tegen cliche-heid, hier een nietcliche verhaal van maken is denk ik moeilijk.

Hm, het blijft inderdaad niet echt hangen. Ik vind het they're their stukje niet uitgewerkt genoeg.

Als zijnde is een beetje spreektalerig, naar mijn weten. Dat het ook echt die-hard fout wordt gerekend door de Nederlandse Taalunie is mij niet bekend.

Als zijnde is enigszins dubbelop. Maar dat hoeft niet fout te zijn. In sommige contexten (lees: poëzie) kan het goed staan.