Negatieve zelfbeelden.
 

Laat ik even voorop stellen dat dit geheel niet mijn probleem is, maar dat het verschijnsel mijn interesse gewekt heeft.

Het valt me op dat het menselijk is negatieve eigenschappen van jezelf op te blazen tot grote zaken, waarbij we voorbij gaan aan wat we wel kunnen en wel bereikt hebben.
Nu is mij verteld dat dit te maken heeft met een negatief zelfbeeld.

Wat kun je doen aan een negatief zelfbeeld bij een ander.
en wat kun je doen aan een negatief zelfbeeld bij jezelf?

ik denk dat het enige wat eraan gedaan kan worden teruggaan naar de realiteit is. benadrukken dat de negatieve punten helemaal niet zo erg zijn. maar als iemand echt flink in de put zit en een erg verstoord zelfbeeld heeft is het moeilijk om uit die negatieve spiraal te komen...
is het hier bijvoorbeeld ooit iemand gelukt om iemand anders (of zichzelf zelfs) te overtuigen van het feit dat diegene helemaal niet dik, dom of lelijk is?

Wat kun je doen aan een negatief zelfbeeld bij een ander.

Simpele complimenten kunnen van grote waarde zijn merk ik. Mits ze oprecht gegeven worden.

en wat kun je doen aan een negatief zelfbeeld bij jezelf?

Trainen (y)

Je moet proberen te geloven, en dan ook echt geloven, dat anderen jou niet zien zoals je jezelf ziet. Ook al vind je jezelf stom, anderen vinden dat niet. Bij jezelf ben je altijd veel kritischer en je legt de lat dan gewoon te hoog. Maar bij anderen zie je dat niet, die accepteer je ook zoals ze zijn.

Kun je met een negatief zelfbeeld geloven dat een ander jou wel okay vindt?

nope

Alleen als die ander het heel vaak laat merken. Dan ga je het op een gegeven moment wel geloven, hoewel er dan alsnog veel twijfelmomenten zijn.

Wat kun je doen aan een negatief zelfbeeld bij een ander: wat -zen-Chris zegt, complimenten geven die echt gemeend zijn. Het werkt niet meteen, maar op den duur ga je ze wel geloven.

Wat kun je doen aan een negatief zelfbeeld bij jezelf:
zoveel mogelijk proberen te relativeren en de positieve eigenschappen van jezelf proberen te benadrukken. Het is erg lastig om zélf iets aan je negatief zelfbeeld te doen, je gelooft anderen niet zo snel als zij iets positiefs over je zeggen. Het moet echt groeien, het besef dat jij wel oké bent en jezelf niet hoeft weg te cijferen omwille van de ander. Complimenten en positieve feedback kunnen daar goed aan bijdragen.

Echt geloven. Ik weet het niet. Als je iig accepteert dat anderen jou anders zien dan hoe jij jezelf ziet wel. Maar dan moet je niet verder door gaan denken over het waarom diegene jou okay vindt, want zodra je dat doet komen je negatieve gedachten weer op. En het zijn natuurlijk ook momenten meer. De ene keer voel je je heel onzeker en heb je het gevoel dat je heel stom bent en de andere keer is dat veel minder.

Wat Tink* zegt klopt helemaal. Complimenten moet je leren accepteren. Het heeft heel lang geduurd voordat ik 'dank je wel' kon zeggen, ZONDER iets negatiefs ertegenin te gooien. Ik heb nog steeds heel erg die neiging, maar ik kan het onderdrukken. Het is eigenlijk langzaam gegaan tot 'ok, ik geloof dat je vindt dat ik er goed uitzie' tot gewoon het complimentje aannemen.

Een negatief zelfbeeld kun je nooit helemaal 'wegwerken'. Je zult er altijd wel mee rondlopen, maar je kunt wel leren er veel beter mee om te gaan. Ik heb heel lang mezelf eigenlijk moeten observeren door te kijken in welke situaties ik precies zo denk (oh kijk, ze lachen me uit, ze vinden me lelijk, ik doe weer wat fout en kan ook niets goed doen etc), hoe ik me dan gedraag en welke bewijzen ik eigenlijk heb dat mensen zo over me denken.

Bij mij was het dus erg belangrijk dat automatische denkproces te doorbreken. Na een tijdje wordt het een automatische piloot en heb je het niet eens altijd meer in de gaten! Dat gaat zeker niet zomaar en het is iets dat ik lang heb moeten herhalen totdat het in mijn systeem zat. Nu kan ik rationeel denken wanneer ik weer even echt in zo'n bui zit. Want in zo'n bui zie ik alleen wat ik wil zien; het slechte van mezelf en de reacties van anderen. Dan zie ik de goede dingen gewoon niet meer. Dat kan ik nu redelijk omdraaien, of ik trek me gewoon eventjes terug. Mensen weten dat ook wel van mij en dat is ook best belangrijk.

Volgens mij ga je dan algauw denken dat de ander jou gewoon nog niet goed genoeg kent? Dat je nog wel door de mand zal vallen. "Diegene heeft gewoon een verkeerd/gekleurd beeld van me, als hij/zij wist hoe ik ECHT was.." Zo werkt het bij mij althans. Als je echt gelooft dat een ander jou okay vindt, druist dat in tegen het beeld dat je hebt van jezelf. Je probeert in elk geval alles zó te verdraaien dat jij stom bent, anders klopt je negatieve zelfbeeld niet meer. :p Dat is het lastige van eruit komen denk ik, en waarom je complimenten in zo'n 'staat' inderdaad heel moeilijk kunt accepteren.

Hoe je anderen kunt helpen:
Zoals al gezegd is, oprechte complimenten geven en ik denk dat het daarbij ook belangrijk is dat je echt punten noemt die speciaal zijn voor die persoon zegmaar. Dus een keer iets anders dan "Wat zie je er leuk uit vandaag" bij wijze van spreken.

Wat je er zelf aan kunt doen:
Complimenten leren accepteren en geloven inderdaad. Voor mij was dat altijd heel lastig, ik werd soms zelfs boos op mijn vriend als hij me een compliment gaf, omdat het voor mij dan voelde alsof hij me keihard voor stond te liegen. Ik kon me gewoon niet voorstellen dat iemand zo naar mij keek.

Nja ik ben er nu na twee jaar ook redelijk in geslaagd om mijn automatische denkpatroon aan te passen. Wat mij ook helpt, is dingen waarvan ik denk dat ik ze altijd fout doe, wat minder te doen of er in ieder geval minder nadruk op te leggen, door dingen te gaan doen die meestal wel lukken of waarvan ik weet dat mensen ze wel waarderen.

Ik vraag me wel af, hoe het komt dat sommige mensen een heel positief zelfbeeld (lijken te) hebben en anderen juist helemaal niet. Zou dit alleen van je omgeving afhangen?