Vertrouwen weg = einde relatie??
 

Hey, ik heb een vraagje aan jullie.
Als jullie vriend/vriendin je vertrouwen misbruikt (en dan niet door vreemdgaan ofzo, maar door te liegen, en een dusdanige leugen dat je hem/haar niet meer kunt vertrouwen) is dan voor jullie de relatie voorbij? of geven jullie het nog een kans in de hoop dat het vertrouwen terug komt?? en zo ja hoe lang geef je het de tijd voor het vertrouwen weer een beetje terug moet zijn?

Ligt eraan waarover hij gelogen heeft. Ik ken iemand die over een bepaalde situatie eigenlijk tegen iedereen gelogen heeft, dus ook tegen zijn vriendin, maar dat had er grotendeels mee te maken dat hij voor zichzélf niet toe wilde geven dat die situatie helemaaaal niet goed zat. Maar hun relatie is er wel om uitgegaan, zij kon het hem niet vergeven (hij heeft het toen trouwens uitgemaakt, hij werd daar gek van :o).

Terwijl ik dan denk, god, als hij zelfs tegen zijn ouders en beste vrienden niets gezegd heeft, als zo duidelijk is dat hij gewoon ook tegen zichzelf gelogen heeft.. dan zou ik er niet zo'n probleem van maken. Ligt er ook aan waar het over gaat, natuurlijk, maar in deze situatie was het eigenlijk alleen maar voor hemzelf kwalijk.

Hangt van de situatie af. Ik zou in ieder geval heel heel heel heel veel met hem praten en de reden willen weten waarom hij dan gelogen heeft. Daarna zien we samen wel verder...

uhuh, ik snap het.

nou hier is het meer zo van, er is iets gebeurd tussen hem en een meisje toen het uit was tussen ons.
nou oke, geen probleem.
Hij moest dat geheim houden van haar.. nou ook oke.
Ik had hem dus gevraagd of dat hij alleen had gezoent, of er nog meer was gebeurd.. nee alleen gezoent.. meerdere keren gevraagd.

Hoor ik later dus van haar zus dat er wel meer is gebeurd..
Maar hij heeft dus vol in mn gezicht gelogen, en ook al moet je iets geheim houden, als je vriendin je dat recht in je gezicht vraagt dan vind ik wel dat hij dat mag vertellen.. want hij weet dat ie me kan vertrouwen.. of vertel het dan zonder de naam erbij te zeggen.

Ligt eraan hoe groot die leugen is en welke mate dat de relatie zal beïnvloeden.
Ik denk dat het in veel gevallen einde relatie zal betekenen, idem dito met vriendschappen.

het is voor mij heel zwaar iig

weet je wat het punt is, oude contacten van je vriend oprakelen is nooit goed voor je relatie. Gebeurd is gebeurd, en als hij hij dat meisje anaal genomen heeft en daarna orale seks gehad. So what? wat wordt jij er wijzer van? Je kan je wel helemaal gek maken met de contacten die hij in het verleden heeft gehad, maar dat is niet bevordelijk voor je huidige relatie. En daarbij had hij belooft het seksuele contact geheim te houden. Dan kan je wel zeggen dat jouw recht op informatie zwaarder telt, maar voor hem is dat mischien niet zo.



Als mij vriend over iets had gelogen, bv schulden, strafblad, verslavingen zou ik dat wel erg vinden. Bij een vroegere verslaving zou ik het niet uitmaken, bij een ernstig strafblad wel.

Als het vertrouwen weg is, is er ook geen relatie meer. Maar zo extreem als in de titel bedoelde je het niet.
Ligt er aan wat voor leugen en wat de gevolgen daarvan (kunnen) zijn. Ik moet sowieso niks hebben van leugenaars, maar ik kan een leugentje om bestwil wel begrijpen.

Voor mij zou het in dit geval niet echt een punt zijn. Het is iets van toen het niet aan was en het was een belofte waar hij zich aan hield. En wie weet liegt die zus wel... Wat hij ook had gedaan hij had toch fout gezeten. Want als hij jou het had verteld had hij het vertrouwen beschaamd van die ander. Maar de belofte was er voor jouw vragen...

Ik denk dat je eventjes voor jezelf na moet gaan wat goed voelt voor jou om nu te doen.

Als het vertrouwen echt weg is, dan moet je je bedenken of daar aan te werken valt, of dat je denkt dat het echt niet meer terug kan komen. Een eenmalige leugen over het verleden vind ik niet iets dat niet meer te repareren is, maar die keuze ligt natuurlijk bij jou.

Als mijn man over iets ernstigs gelogen zou hebben uit het verleden, dan heeft hij daar een goede reden voor, want hij kan geen dingen voor zich houden en al helemaal niet liegen, dus als hij het dan ineens wél kan, dan is het belangrijk en vindt hij het moeilijk. Ik zou geen vertrouwen in hem verliezen in zo'n geval. Daarvoor moet hij echt meer flikken, en zeker in het heden.

vertrouwen is een positieve eigenschap van een relatie, niet specifiek een voorwaarde

Hmm, ik zou enorm balen omdat ik weet dat ik het niet zal vergeten. Maar ik kan me niet voorstellen dat hij echt tegen me zou liegen, want hij is heel eerlijk, ook over dingen die de meeste jongens liever privé zouden houden denk ik. Maar ja, in jouw geval zou ik niet weten wat ik zou doen, hem wel iig een dik schuldgevoel aanpraten. :p

waar zijn jouw relaties dan op gebaseerd?

Het ligt eraan of ik kan begrijpen waarom hij heeft gelogen.

En wat als hij een leugentje vertelt om jou niet te kwetsen?

Nu weet je dat er wel degelijk meer gebeurd is, en voel je
je waarschijnlijk lulliger daarover dan om het feit dat iemand
liegt om je niet te kwetsen.

Ik heb er wel degelijk een probleem mee om een relatie op gang te houden wanneer ik haar niet meer kan vertrouwen (terecht of onterecht, dat doet er niet toe).

Anderzijds zou zeker niet elke leugen betekenen dat ik haar niet meer kan vertrouwen. Het kan best zijn dat iemand een goede reden heeft om een verhaal voor zichzelf te houden of te minimaliseren of zo. Al was het maar om het niet erger te maken dan het al is/was, of me niet te kwetsen of onnodig ongerust te maken.

Wat mij betreft is het dus allemaal veel blabla, en heel erg afhankelijk van de situatie. Ik verlies niet zo snel mijn vertrouwen in iemand, maar als het eenmaal weg is, zal het niet gemakkelijk meer terugkomen.

ligt er aan waar hij over gelogen heeft. als het over oude relaties, vriendinnetjes, vrineden gaat, zal ik om een uitleg vragen en willen weten waarom hij daar over loog, maar zal ik het waarschijnlijk wel kunnen vergeven. als het om ernstige dingen gaat, of om dingen die speelden in de periode dat hij al met mij ging. dan zou ik denk ik er wel een punt achter zetten. want dan kijkt hij er blijkbaar toch anders tegen aan dan ik.

verder wat iemand anders idd al heeft gezegd: schulden, strafblad oid. is een ander verhaal.

nou het is meer een kwestie van, we hebben 14 maanden wat gehad, en toen is het 4 maanden uit geweest, maar in die 4 maanden konden we elkaar moeilijk loslaten en hebben het uiteindelijk opnieuw geprobeerd.. dus ik vind dat dat de situatie veranderd

nou oke, omdat jullie allemaal op die leugen in gaan.
hij heeft al een keer eerder mijn vertrouwen helemaal naar de tering geholpen, en dat heeft toen weer op moeten bouwen.. en tuurlijk is het pijnlijk dat hij het uberhaupt gedaan heeft.. absoluut..

maar ik vind het veel erger dat als ik gewoon vraag: is er niet meer gebeurd? dat hij met een stalen gezicht nee zegt. Maar later wel toe geeft als ik hem met feiten en bewijzen confronteer.. verder heeft hij beloofd eerlijk tegen me te zijn omdat hij zelf ook een hekel heeft aan liegen.. en hij had me beloofd eerlijk te zeggen wat er gebeurd is tussen hem en een ander als ik er eerder naar vroeg.. dan ga ik me afvragen waar ie nog meer over liegt

het veranderd de situatie wel natuurlijk, maar het was wel uit dus eh ja dan mag je dit soort dingen doen.

ik weet het, maar eroer liegen? wat ik al zei: zeg het dan zonder specifieke naam ofzo

ja oke mee eens, zo van ik heb seksueel contact gehad maar daar wilik niet verder over uitwijden.

Ik vind niet dat daarvoor je relatie moet uitmaken. Het is heel lullig, dat is waar. Maar waarschijnlijk deed hij dat omdat het niet nodig is dat je dat wist. Hij wilde je niet kwetsen misschien. Het was uit, dus het mocht. 4 maanden is best lang. Ik kan me heus wel voorstellen dat hij dan ook toegeeft aan andere verleidingen, ookal wil hij stiekem jou nog, hij had je niet.

Ik heb zelf een keer iets soortgelijks gedaan, maar minder 'erg'. Ik zou het nu iig niet meer doen, maar kan me wel voorstellen dus. Ik had gezoend met iemnad, die daarna mijn vriend zou worden, maar dat wist ik toen natuurlijk nog niet. En de dag daarna heb ik met een goede vriend van mij gezoend. Ik heb mijn toenmalige vriend verteld dat ik dat gedaan heb, maar altijd ontkend dat dat de dag daarna had gedaan. Andere mensen - waarvan ik dacht dat ze het niet wisten, er niet bij waren en niet van de exacte datum en tijdstip op de hoogte waren- hebben het hem verteld. Nog ontkende ik, omdat ik nou eenmaal al had gelogen. Ik dacht dat ik beter kon volhouden omdat het niet nodig was dat hij het wist. We hadden nog niks, dus niks verkeerd gedaan. Zou hem veel meer kwetsen met later toegeven.
Dat was ook zo. Dus ik kan me ook voorstellen dat je nu meer gekwetst bent, maar ik denk dat er een 'goede' bedoeling achter zat.

Alsof een vrouw daar genoemen mee neemt :D

Ik heb het ook vaak gehad met mijn ex dat ik hem duidelijk vroeg om eerlijk te zijn (hij verzweeg soms dat ie met een meisje weg ging omdat ik daar onzeker en jaloers op reageerde :o) en dat hij het nog niet deed, zogezegd om me niet ongerust te maken of om heibel te vermijden. Zelf toen ik er geen probleem van maakt, bleef hij dingen bewust achterhouden, en achteraf bleek de zaak ook niet zo kosher te zijn... Dus wat mij betreft is het vertrouwen dan geschaad en komt het voor mij niet meer goed. Als je duidelijk vraagt om de waarheid, moet hij die geven, zonder excuses.

nee natuurlijk niet, je hoeft niet alles met elkaar te delen, je mag best geheimen voor elkaar hebben

nee, maar dan had ik wel geweten wie het was, maar dat wist hij dan niet :)

ja tuurlijk mag dat..

en @luchtballon: 4 maanden is lang, klopt, maar laat ik het simpel zeggen. voor de behoefte hoefde hij het niet te doen.

ach ja, het was uit. Dus boeiend... Hij hoeft daarvoor toch geen verantwoording af te leggen?
En als hij het geheim moest houden, dan was dat vast ook niet fijn voor hem. Hij moest of liegen tegen jou, of tegen die ander. Niet echt een win-win situatie.
Uit goede bedoeling verzweeg hij dat dus gewoon, simpelweg omdat die informatie ook irrelevant is voor jou, en blijkbaar belangrijk voor haar om het geheim te houden.

Het is gebeurd, en het was toen uit. Nu zijn jullie weer bijelkaar en moet je dat loslaten. Vertrouw je hem niet, is het meestal einde relatie. Er is niets irritanter dan een partner hebben die je niet vertrouwt. Niet voor hem en ook niet niet voor jou.

Ik zou van dit specifieke geval niet wakker liggen. Ik zou het vervelend vinden, maar meer niet. Maar je geeft ook een beetje aan dat er wel meer gebeurd is in het verleden, dan is het natuurlijk wel een optelsom. Het is aan jou om die som te maken, kunnen wij niet voor je doen.

Als één van de partijen geen vertrouwen meer heeft, of dat nu terecht is of niet, maakt dat een relatie wel een stuk zwaarder voor beide partijen. Allebei hard werken om er nog iets van te maken dan.

Nja ik snap het wel, het gaat niet om dat ie het gedaan heeft, maar om de leugen erover. Toen het bij ons uit was, hebben we ook allebei met anderen geklooid, nou ja, prima, het was uit en we hadden toen niet het idee dat het wat zou worden. Maar als hij achteraf erover gelogen zou hebben, dan zou ik dat ook niet echt leuk vinden. Ik zou me vooral afvragen waaróm hij dat zou doen en ik zou het hem niet in dank afnemen dat hij mij niet in vertrouwen neemt, ookal had hij haar beloofd dat hij niets zou zeggen. Ik vind vertrouwen tussen ons belangrijker dan eventuele loyaliteit aan een meisje waar ooit mee geflikflooid is...

Maar goed, ik zou om een uitleg aan hem vragen en er waarschijnlijk nu ook weer niet zó'n punt van maken, denk ik. Maar ik kan me het niet goed voorstellen, want ik geloof niet dat er bij ons ooit over zoiets gelogen zou worden.

haha, ik geloof dat je me begrijpt

je kunt toch een relatie met iemand hebben zonder vertrouwen te hebben. dat noemt men dan eventueel een slechte relatie, maar desalniettemin is het een relatie. het is dus geen voorwaarde, maar een eigenschap. wat dan wel "voorwaarden" zijn weet ik ook niet, gewoon dat je de wil hebt om elkaar af en toe te willen spreken of zien.

da's ergens wel waar, ik bedoel op het moment dat je een relatie begint zul je diegene ook nog niet echt kunnen vertrouwen..

Ik heb geen enkele relatie zonder vertrouwen. Het is voor mij zeker een voorwaarde. Ik wil weten waar ik aan begin.

Dat geldt voor mij ook, denk ik. Ik kan me niet voorstellen dat ik een relatie zou volhouden als er compleet geen vertrouwen is. Ik kan me uberhaupt niet voorstellen dat zo'n situatie ooit zal bestaan in mijn geval.

Ligt eraan natuurlijk, als je gewoon het contact al een relatie noemt, dan moet dat vertrouwen nog groeien, maar ik ben meer iemand van eerst hele goede vrienden en dan verder :) En pas als we verder gaan, noem ik het een relatie.

Dat heb ik ook :)

Ik kende mijn vriend net een maand toen we wat kregen.. en t is niet dat we nou onwijs veel met elkaar omgingen.. de dinsdag voor we wat kregen (dat was een zaterdag) leerde ik hem as echt goed kennen op msn..

Dus op het moment dat ik wat met hem kreeg vertrouwde ik hem ook niet voor de volle 100% maar goed, dat bedoelde ik dus.. dt groeit vanzelf

Ik snap precies wat je bedoelt, mijn vriend heeft dat ook gedaan. Het ging niet over vreemdgaan, maar wel zoiets (zeg maar een soort van 'virtueel vreemdgaan').
Ook hij heeft een paar keer recht in mn gezicht daarover gelogen toen ik hem er naar vroeg hoe ver dat ging.

Ik vond het ook echt het allermoeilijkst dat hij blijkbaar met een stalen gezicht tegen me kan liegen, niet wat hij nou gedaan had.
Ik vroeg me af hoe ik hem ooit weer kon vertrouwen. Dat ik met hem verder wilde stond wel vast, we waren net gaan samenwonen en ik wilde niet gelijk opgeven.

Langzaam groeide het vertrouwen wel weer, hoewel hij daar erg zn best voor heeft moeten doen (en ik uiteraard ook).

Af en toe speelt het nog weer door mn hoofd (en kan ik mezelf ook echt helemaal gek maken daarmee (n) ), en dat zal misschien ook wel zo blijven (dit is inmiddels alweer anderhalf jaar geleden).

idd, het gaat er niet echt om dat het gebeurd is, maar dat ie kennelijk knetterhard in mn gezicht kan liegen, zonder dat ik iets merkte.
Dat vind ik een eng idee, zo van waar heeft ie dan nog meer over gelogen? en als ie zegt dat dat het enge is, liegt ie dan ook nog?

en dat is het punt juist, ik krijg van hem niet de indruk dat ie echt moeite doet om mn vertrouwen terug te winnen

Ik geloof wel in mensen tweede derde 4e whadever kansen geven, het gaat erom dat de persoon trouw aan je is en zich oprecht verontschuldigd..

Als iemand zijn fouten erkend is die meteen vergeven...

Alleen zijn er ook onvergevijke daden naar mijn mening, (in een relatie).

Verraad
Ontrouw

jup, daar heb je gelijk in

Ben ik het mee eens..

Mijn vriend heeft mijn vertrouwen in hem, en in onze relatie, ook eens beschaamd, zoals ze dat zeggen. Hij was gestopt met roken en ik moest er zelf achter komen dat hij weer begonnen was. Voor mij best een schok, ik vertrouwde hem 100% en had geen idee wat hij nog meer voor me achterhield.
Nu heb ik er soms nog steeds wel last van, zeker als hij een opmerking maakt, of als we even in een dip zitten en hij liever naar zn vrienden gaat dan bij mij zijn.

Ik heb mijn vriend vergeven, maar het heeft me wel enorm veel pijn gedaan. Heb ook geen idee hoelang ik het de tijd moet geven. Het is dit voorjaar / deze zomer gebeurt, maar denk daarna ook nog vele malen (zulke dingen ruik je nl). Mja, soms til ik er niet te zwaar aan. Ik doe wss ook dingen die hij niet leuk zal vinden.

tering, het is roken.... :|

als je daar al zo'n schok van krijgt, vraag ik me serieus af hoe je dan omgaat met dingen in het leven die er echt toe doen.....

Kleine issues kunnen grote issues worden als ze maar van groot genoeg belang (lijken) te zijn. Magoed, je wil ook niet met n asbak kussen.. En je wil ook niet dat n geliefde zn gezondheid verkloot.
Aan de andere kant.. Deze issues hebben meer met een persoons karakter te maken dan met vertrouwen.. Is je vriend een leugenaar omdat hij verslaafd is aan roken en je er niet over inlicht?

Als iemand net recht in je gezicht heeft gelogen, dan zijn 'oprechte excuses' ook niet van zoveel waarde meer..

Ja dat is en blijft een klotetstreek..

Maar als een excuus 100% oprecht is is het zowiezo al wat toch? Ik denk zelf als het niet om iets onvergevelijks ofzo gaat vergeef ik snel.. Als die persoon zelf inziet wat die deed.

we zitten op 1 lijn