dorpsgenoten
 

echt lang geleden dat ik weer wat geplaatst heb hier! maar lees altijd nog wel graag de werkjes hier. al veranderd de boel wel een hoop....ik schrijf nog wel eens, maar plaats het nooit (niet gedurfd, en omdat ik ook niet de alleractiefste ben in topics reageren hier) maar ik wilde toch even weten wat jullie hiervan vinden en wat hier verbeterd aan kan worden:

dorpgenoten

We vertellen de sprookjes
Blikkend op de wolken die de regen
Vertranen aan ons pas gewassen haren

Ik en jij ook, we willen houten huizen
Met warme vloeren , voor de avond
En gitaristen rockend op de vensterbank

en de smaken uit de grote stad
wat zal ons geld er anders klinken

we drinken eeuwig blikjes en af
en toe champagne van Moët & Chandon

en de zon en de geur en de liefde
de wind waait dan ook anders dan
nu hij boos is, daar is er überhaupt geen

wind. Want alleen als kind fiets je
humeurig door de ellenlange bomenrijen
langs nog treurigere boerderijen

ja dan reizen we werelden te over
alle kleuren gaan we tellen, wat er echt toe doet
hebben we begroet met tot nooit weer ziens

we vertellen elkaar de sprookjes
we heerlijken zo altijd door over daar
waar je de lucht nog blauwer blazen kan

Je schrijft hele mooie zinnen. alleen bij sommige zinnen /strofes snap ik niet precies wat je er mee wilt zeggen bv:

Ik en jij ook, we willen houten huizen
Met warme vloeren , voor de avond
En gitaristen rockend op de vensterbank

Als ik het goed heb verlang / droom je over het dorpsleven
Maar soms komt dat er niet goed uit.

om niet heel het gedicht uit te leggen maar om toch even duidelijk te maken dat
"Als ik het goed heb verlang / droom je over het dorpsleven "
niet klopt..

het gaat dus over twee dorpsgenoten, en ja met verlangen/dromen..

Hmmm, ik weet niet of het aan mijn concentratie ligt of aan jouw gedicht, maar ik kan mijn hoofd er niet helemaal bijhouden. Misschien komt het doordat het zoveel strofes zijn en het gedicht daardoor zo lang lijkt. Ik heb dan ook de neiging om strofes aan elkaar te plakken die volgens mij ook bij elkaar horen, waar ik geen witregel tussen hoef.

En nu heb ik het goed gelezen. Ik vind wel dat je mooi schrijft, en het gedicht heeft sfeer, je allitereert en assoneert en rijmt mooi, maar je gebruikt wel veel tussenwoorden. Daar verdrinkt de rest een beetje in:
'en de zon en de geur en de liefde
de wind waait dan ook anders dan
nu hij boos is, daar is er überhaupt geen'
er zijn zo weinig woorden in die strofe die me echt wat vertellen, niet veel concrete woorden. Oh, en ik vind 'uberhaupt' een beetje jammer.

Maar ik hou wel van de sfeer en dingen als 'wat zal ons geld er anders klinken'.

Dorpsgenoten of dorpgenoten?

@ Elfe; dorpsgenoten is het dus....tikfoutje in de titel, excuses daarvoor

@ porcelain; bedankt, ik kan er iig wel wat mee dat je vind dat het gedicht nogal lang lijkt door de strofes, nu had ik zelf al wat aan elkaar geplakt maar heb er nu weer naar gekeken. En dan dit stukje:

we drinken eeuwig blikjes en af
en toe champagne van Moët & Chandon
de zon, de geur, de liefde,
en de wind waait ook zeker anders dan
nu hij boos is, daar is er geen

wind. Want alleen als kind fiets je
humeurig door de ellenlange bomenrijen
langs nog treurigere boerderijen
ja, we reizen werelden te over
alle kleuren gaan we tellen, wat er echt toe doet
hebben we begroet met tot nooit weer ziens

is dit beter?

Nee, ik vond juist de kracht van die twee stukjes van twee zinnen heel goed. Kort en krachtig!

Voor de rest, ik vind dat er erg mooie stukken inzitten, zoals:

en de smaken uit de grote stad
wat zal ons geld er anders klinken

we drinken eeuwig blikjes en af
en toe champagne van Moët & Chandon

vooral omdat het dus apart staat. Naar het einde toe vind ik het hele gedicht wat afzwakken. Misschien is het ook wel iets te lang, maar ik houd persoonlijk ook niet van lange gedichten.

Ik vind vooral dit gaaf:
En gitaristen rockend op de vensterbank

Al met al vind ik je begin sterk, maar naar het einde vind ik het minder worden. Daar kun je me minder boeien, misschien omdat het mij minder zegt dan de andere strofes.

Maakt niet uit; ik wilde het alleen even weten. ;)

Ik vind de verbetering niet beter omdat ik zo juist meer verdrink in de woorden.

Zoals ik al schreef vind ik dat je mooie zinnen maakt, maar als compleet gedicht komt het op mij wat te verwarrend over. Misschien kan je het gedicht wat simpeler en korter maken, dan komen je mooie zinnen wat meer tot hun recht.

en dit dan?:

we vertellen de sprookjes
blikkend op de wolken die de regen
vertranen aan ons pas gewassen haren

ik en jij ook, we willen houten huizen
met warme vloeren , voor de avond
en gitaristen rockend in de vensterbank

de smaken uit de grote stad
wat zal ons geld er anders klinken

we drinken eeuwig blikjes en af
en toe champagne van Moët & Chandon
de zon, de geur, de liefde, er is geen

wind. Want alleen als kind fiets je
humeurig door de ellenlange bomenrijen
langs nog treurigere boerderijen

ja, we reizen werelden te over;
alle kleuren gaan we tellen, en wat er echt toe doet
hebben we begroet met tot nooit weer ziens

Jaa, beter! Misschien is het wel de laatste strofe die het hem deed, want ik vond het eerst helemaal geen mooie aflsuiting van je gedicht.

O en ik had gezegd dat ik bij PREMtime kwam, maar ze hebben het hele item ertussen uit geknipt :boos:. Misschien volgende week :(.

Indd beter. Ik hoop meer gedichten van je te zien ;)

Ik betrap me erop dat ik het een stuk beter vind, alleen al omdat ie in 1 keer op mijn scherm past nu;). Waar een mens door beinvloed kan worden.

De aan elkaar geplakte versie vind ik trouwens ook fijn, ik ben nogal van het aan elkaar plakken. Ik snap wel wat liefsvanhier zegt over de kracht die dan een beetje verloren gaat, maar ik vind het juist sterk als je in zo'n sloot woorden toch dingen kunt benadrukken. En dat kun je best (y).

Je nieuwste versie is inderdaad beter, maar dit stukje vind ik een beetje jammer. Dat van die champagne vond ik zó leuk en sfeervol, maar door die zin er meteen na te zetten, doe je een beetje afbreuk aan dat effect. Jammer dat deze opmerking zo slecht verzoenbaar is met de positie van die (tweede) 'wind'.

Je gedicht is goed. Toen ik het de eerste keer las, dacht ik: ze probeert te veel zaken in één gedicht te stoppen. Maar nu de schikking beter is, ga ik daar niet meer mee akkoord. Zo is er tenminste geen opvulling.
Ook het thema is leuk (y)

We drinken eeuwig blikjes en af
en toe champagne van Moët & Chandon.

En de zon; de geur; de liefde; er is geen
wind. Want alleen als kind fiets je
humeurig door ellenlange bomenrijen
langs nog treurigere boerderijen

zo..afgewerkt.:

dorpsgenoten

We vertellen de sprookjes,
blikkend op de wolken die de regen
vertranen aan ons pas gewassen haren

Ik, en jij ook, we willen houten huizen
met warme vloeren , voor de avond
en gitaristen rockend in de vensterbank

De smaken uit de grote stad,
Wat zal ons geld er anders klinken

We drinken eeuwig blikjes en af
en toe champagne van Moët & Chandon.

En de zon; de geur; de liefde; er is geen
wind. Want alleen als kind fiets je
humeurig door ellenlange bomenrijen
langs nog treurigere boerderijen

ja, we reizen werelden te over;
alle kleuren gaan we tellen. En wat er echt toe doet
hebben we begroet met tot nooit weer ziens