Over mijn broer
 

Ik ben nog niet zo heel tevreden over dit gedicht maar ik weet niet wat er mist of weggelaten moet worden.

Niet altijd even lief voor mij
En soms niet eens wat spijt
Een heel klein beetje lui ben jij
En vaak niet voorbereid

Veel puberaal gedrag
Maakt de sfeer soms wel kapot
Geruzie elke dag
En dan voel ik me best rot

Toch ben je heel erg aardig
Je blijft mijn grote broer
Ik keur je best wel waardig
Ik vind je best wel stoer

Wanneer jij speelt op je gitaar
Ben ik je troste zusje
Je bent best populair blijkbaar
Te oud al voor een kusje

We hebben wel eens ruzie
Maar dat hoort er bij
Het is slechts een illusie
Van wat jij bent voor mij

Het wordt een beetje saai om te lezen door je vaste rijmschema. Dat zou je kunnen oplossen door heel bijzondere, nieuwe dingen te vertellen maar dat doe je nergens. Het is allemaal al eens eerder gezegd. Misschien denk je dit wel echt over je broer - maar waarom zouden wij dat moeten lezen? Je kan proberen het interessant te maken door ófwel van de realiteit af te wijken óf die realiteit zo weer te geven dat het de lezer verrast. Maar ik denk dat het in eerste instantie makkelijker voor je is om van een vast rijmschema af te stappen en te proberen wat meer met de taal te spelen. Let ook op dat je niet teveel cliché-zinnen gebruikt. Die kan je bijvoorbeeld herkennen door te proberen je gedicht als lezer te lezen (d.w.z. niet als degene die het geschreven heeft) - heb je dingen uit het gedicht al vaker ergens anders gelezen? Trap je open deuren in? Haal dat dan weg of probeer het om te vormen tot iets originelers. Veel succes met je volgende pogingen!