[gedicht] iemand zoals jij...
 

De bladeren zweven mee met de wind.
Ze zweven steeds verder mee.
Door de zonnen stalen wordt je verblind.
De mooie heldere zon straalt boven aan de zee.

De golven rollen over het strand.
Op het strand zit ik naast jou.
Met jou hand in mijn hand.
Als ik om hoog kijk zie ik dat jij bent verdwenen.
Ik kijk overal rond.
Maar nee jij bent niet meer verschenen.

Ik loop van het stand weg.
Jij bent bij mij weg gegaan.
Nu sta ik hier met verdriet en pech.
Jij hebt mij hier laten staan.
Ik loop door struiken en bomen.
Verwacht jou ieder moment weer terug.
Maar nee jij zal niet meer naar me toe komen.

Ik ga liggen tegen een boom.
En laat de wereld even achter mij.
Ik schrik wakker in mijn bed en denk was het maar een droom.
Ik kijk omhoog en ik zie dat jij hier bent naast mijn zij.

Even wat dingen die, neem ik aan, niet kloppen:
door de zonnen stalen = door de zonnestralen
om hoog = omhoog
En het klopt ook niet dat je in de tweede strofe naast iemand zit, en dan boven je kijkt en ziet dat ze is verdwenen. Ze zat toch naast je?

Verder bevat dit gedicht de beelden die al zo vaak op deze manier zijn gebruikt dat het voor mij niet meer interessant is: liefde, zon, zee, strand, verlaten worden, en ook dat het aan het eind slechts een nachtmerrie blijkt. Je baseert het gedicht op rijm, maar het ritme is niet zo goed, dus het gedicht loopt niet mooi. In ditsoort dingen is rijm wat mij betreft ondergeschikt aan het ritme. Ik zou dus werken aan je originaliteit en uitwerking (bedenk wat nieuws of een aparte manier van schrijven), ritme, en tsja, veel lezen en schrijven.

ik ben geen beroeps dichter he, ik schrijf neer wat ik voel en in me opkomt ^o), of dat nu cliché is of niet, mij een zorg :).

het is een soort van uitlaat.

:)

Dus je wil ook niet beter worden?

Ja, wij kunnen dan wel kritiek geven, maar dat heeft dan geen nut, toch?

Mag ik dan vragen waarom je ze post als het je een zorg is? :) Want dan vraag ik me af hoe wij dan op jouw posts moeten reageren...

-> PSYCHOLOGIE

Ik word een beetje moe van dit gezeik. Is iedereen tegenwoordig zo vol van zichzelf?

ik doe het inderdaad niet om beter te worden, het is ja meer hobby - ontspanning, ik ben er niet zoveel mee bezig ook.

het helpt alleen soms om dingen op papier te zetten, de manier waarop ze er staan......

ik vraag totaal geen reactie , kritiek mag gepost worden,moet daarom is het ook forum,maar ik moet toch niet reageren op een manier van :''oh bedankt ik zal eraan denken'' als dat totaal zo niet is dat is wat hypocriet. ik zei enkel dat ik geen beroeps dichter ben, met de intensie: ''het is normaal dat er zoveel beginners fouten en andere in staan, zeker als iemand anders wel een richting volgt waarin hij of zij over zo een dingen leert''
:)

dat zal dan wel zeker :rolleyes:

Wat verwacht je dan van je publiek? Dat ze niet reageren?

wat ik verwacht, dat iedereen doet zoals hij doet.

geef kritiek en commentaar zoals het op een forum hoort (zoals ik al heb gezegd) maar verwacht niet altijd de zin(nen) ''zal ik doen,hou ik rekening me....'' .

Ik vind het in dat geval hypocriet om hier gedichten te plaatsen. Als je geen constructieve houding hebt kan je beter je gedichten ergens anders kwijt, in een schriftje bijvoorbeeld. Of op Psychologie.

staan ze al in (schriftje)

neen inderdaad ik ben op dat gebied niet constructief aangelegd.

ik kijk wel op naar mensen die het beter doen dat wel, maar zelf verbeteren, of het gebeurd door te doen, of niet, voor dit soort zaken ga ik bvb geen extra informatie erbij nemen, dat neemt het hele ontspannings gebeuren weg voor mij.

maar dat is dan alweer meer discussie over interpretatie.

bij psychologie, mogen er daar ook gepost worden dan?
fijn om weten.

Graag zelfs, dan hebben wij er ook geen omkijken meer naar.

http://forum.scholieren.com/showthre...readid=1180825

Ja. En ik verwijs hiermee naar de regels.

Ik ben dit beu en ik zet hier een slotje op. Er zijn zat dichters die wel willen leren, laat ons niet onze tijd verspillen aan mensen die zoiets hebben van 'Och blaat maar, mij interesseert het niet, ik doe er niets mee'.