[gedicht] de storm
 

De wind is van ongekende kracht,
alles staat te schudden op z’n fundamenten,
vooral caravans en tenten,
worden verwoesd door deze onbekende macht

Hij raast voorbij als een dolle man
zoekend wat hij kan verslinden,
niemand kan hem aan banden binden,
de natuur is hier getuige van.

Die staat dan helemaal op z’n kop,
gaat gebukt onder de striemende slagen,
die Jan de Wind aan hem over gaat dragen,
en zelf niet naar de schade behoeft te vragen.

Zelfs de bomen en de gebouwen,
worden verscheurd door deze woesteling,
is ongerept en ontziet geen ding
en voor geen cent te vertrouwen

De wind beukt op de golven der zee,
die waterdragers worden torenhoog,
en brengt angst in menig zeemansoog,
want hij maakt liever geen schipbreuk mee.

Men weet niet van waar hij komt,
en waar hij heen gaat,
in een woeste vaart alles verslaat,
menig mens of dier in angsten kromt.

Zo kan het ook weleens in ons leven gaan
als stormen van pijn , angst of verdriet
éen onderdeel vormen van ons levenslied,
wat richt dit vaak veel schade aan.

Soms is deze niet te overzien,
en kan men soms pas na jaren ,
de moed bij elkaar vergaren.
en de realiteit onder ogen zien.

Storm zuivert vaak de lucht van ons bestaan,
zowel in de natuur , als ook bij de mens,
en wat ik een ieder toewens ,
is dat we liefdevol met elkaar omgaan.

Niet meer dan één topic per dag per persoon, hoogstens drie per week. En gelieve je daar ook echt aan te houden! Het is niet leuk dat andermans gedichten weggespoeld worden doordat je een inspiratievolle bui had! Het is natuurlijk wel toegestaan meerdere gedichten in 1 topic te plaatsen.

aja :) thx . kzal ze in 1 topic zetten dan vanaf nu.

... zo is de regel inderdaad. Morgen mag je weer verder posten.