Ben jij af?
 

Heb jij het idee dat je persoonlijkheid af is? Dus dat je weet wie/hoe je bent en dat je er tevreden mee bent? Of heb je het idee dat je nog veel moet leren (over de wereld en jezelf)? Of vind je dat je nog moet veranderen? Waarom?

Ok, ik hoop dat je de vraag een beetje snapt, het staat er een beetje cryptisch :P

ik denk dat je nooit "af" bent.. je leven lang blijf je leren en veranderen.. misschien niet altijd meer even hard, maar toch..

Moeilijke vraag. Wanneer weet je dat je af bent? Ik heb me wel aanzienlijk ontwikkeld de afgelopen jaren, ik ga nu heel anders - beter- met gevoelens om. Maar ik weet nog niet hoe bepaalde dingen voelen. Een dierbare verliezen, een gebroken hart, een veelomvattende liefde, dat heb ik allemaal nog niet meegemaakt. Ook ben ik nog vaak genoeg onzeker.
Ik denk niet dat ik 'af' ben. Ik moet nog veel meemaken voor ik dat kan zeggen.

Helemaal mee eens. Er valt altijd nog iets te leren en iets te verbeteren.

Ik denk dat je altijd al 'af' bent; je bent op elk punt in je leven goed, volledig. Maar ik denk niet dat je ooit ophoudt met leren. Ik iig niet.

Ik denk ook dat een mens "af" is maar wel verder kan groeien op psychologisch/sociaal vlak. Daarnaast kent het leven vaak ups en downs waardoor op een gegeven moment "ik ben af" zeggen kan veranderen.

Ik weet niet of je ooit 'af' bent.
Wat ik wel weet is dat ik het nog niet ben.

Ik denk wel dat ik af ben. Ik voel me goed zoals ik ben. Er valt wel altijd nog wat aan te vullen.

ik ben nog lang niet af en ik hoop pas af te zijn als ik doodga (Y) je kunt altijd blijven leren :cool:

Voor het grootste gedeelte wel, laten we zeggen 95%. Met een eventuele afwijking van 3% ;). Persoonlijkheid wordt deels genetisch bepaald en deels bepaald door je omgeving (met name je jeugd). De omgeving kan mijn persoonlijkheid nog een klein beetje veranderen. Mijn persoonlijkheid is al in grote lijnen klaar en de meeste andere (kleinere) lijnen zijn ook klaar, maar er kunnen nog een paar kleine lijntjes uitgegumt of getekent worden.
Ik denk dat ik aardig weet wie ik ben en wel positie ik inneem in het 'grote schaakspel' (de wereld). Daarnaast wil ik mijzelf wel steeds beter leren kennen, want dat maakt je als mens sterker en hierdoor kan je in je leven meer bereiken.

Ik denk dat vooruitgang verandering is.
En waarom moet ik vooruitgaan? Omdat ik mijzelf nuttig wil voelen.

Ik denk dat je nooit af wordt. Je wordt gevormd door wat je meemaakt, door hoe je daarmee omgaat, en wat je daarvan leert maar zelfs als je dood bent kan je altijd nog leren

Leuk gezegd! (y)

Ik denk dat mijn persoonlijkheid nooit af zal zijn, mede omdat deze voortdurend gekneed en gevormd wordt door de dingen die ik meemaak, door de dingen die ik doe, door de keuzes die ik maak en door de personen met wie ik om ga.
Om een enkele eigenschap na ben ik echter wel erg tevreden met mijn persoonlijkheid, en weet ik vrijwel zeker dat ik mezelf voldoende/goed genoeg ken.

Uitgeleerd raak ik nooit, dat is een ding dat zeker is! :)

Ik heb de afgelopen jaren enorm veel meegemaakt, en ben ook heel erg veranderd. Meer mezelf zoals dat wel eens door kwam schemeren en nu niet meer op de achtergrond maar gewoon - zoals het hoort - op de voorgrond staat. Je bent nooit af, maar ik loop zeker niet meer op mezelf achter.

ik zal nooit 'af' zijn maar ik word wel steeds beter:) Het enige waar ik echt nog mee zit is dat ik soms onzeker ben en in plaats van me af te vragen wat anderen mij kunnen bieden het altijd naar mezelf toe trek: zo van, wat heb ik anderen te bieden?

Ik ben nog lang niet af. Op een heleboel terreinen moet ik mezelf nog ontwikkelen, met name de sociale kant. Minder verlegen worden en dat is iets waar je meestal in je volwassenheid enigzins overheen kan groeien. Ik ben er nog lang niet overheen gegroeid dus ik hoop dat ik me daar steeds verder in kan ontwikkelen in mijn volwassenheid.

Ik vraag me af of ik die vraag ooit zal kunnen beantwoorden.

Panta rhei. Alles is in beweging en zo ook jijzelf. Hoe jij jezelf ziet, is immers een momentopname en afhankelijk van de situatie op dat moment. Ook al denk je nu dat je jezelf kent, je kunt moeilijk inschatten wat voor uitdagingen je zal moeten aangaan in de toekomst en in welke mate je daarvoor zal moeten veranderen.

Het leven is een grote kettingreactie :)

Ik denk niet dat je ooit écht af kunt zijn :) Want je leert nog altijd dingen en je maakt van alles mee. De dingen die je meemaakt vormen je juist :)

maar wat is af?

ik ben het niet. Iedereen is ooit wel eens ergens klaar mee, in zijn leven, op wat voor level dan ook. Maar of je dat "af" kan noemen, denk ik niet.

Want tegen de tijd dat er niks meer te leren en verbeteren is, zal je lang en breed dood zijn....

Nee, ik denk dat een mens nooit af is. Het leven is een lang leerproces.

Dit ja.

Als je jezelf als 'af' beschouwt, kan je niets meer bijleren, kan je niet meer veranderen en aangzien je dat je hele leven doet ben je nooit af.

In potentie zijn we, volgens mijn visie, helemaal af. We zijn volledig, klaar. Er is niets dat we "moeten" doen om "beter" te zijn dan wie we op dit moment zijn. Ons hele leven lang zijn we op zoek naar een meer verhevenere versie van onszelf, om er misschien ooit..misschien wel nooit achter te komen dat we een illusie opzoeken. Ik idem dito ;).

Ik probeer te streven naar acceptatie van wat er is, om zo meer te worden wie ik in potentie ben. Als ik mijn angsten en maskers af durf te gooien, dan ben ik niet alleen "af" van binnen, maar ook van buiten. Dat is mijn streven.

Ik denk na verschillende reacties toch ook dat ik niet af ben. Je zal altijd gevormd blijven worden door de situatie. En noem jezelf in sommige omstandigheden nog eens 'af'. Je stopt met veranderen als je hart niet meer klopt. Op je verbranding of vertering af dan.

Dat. En dat is ook wat ik hoop, anders worden de komende tig jaar wel erg saai. :o

Nouuu dat weet ik eigenlijk nog zo net niet. Want je mening over mensen/jezelf kan ook veranderen.

Ok, ik kom hier later op terug. :lampje:

Ik weet wie en hoe ik ben, hoe mijn persoonlijkheid in elkaar steekt. Ik denk dat je me weinig dingen over mezelf kan vertellen die ik niet van mezelf weet. En ik ben zeker tevreden met mezelf, zowel de sterke als zwakke punten. Maar tegelijkertijd denk ik dat er altijd nog wel aanvullingen kunnen zijn, liever wel ja. Want ik wil me blijven ontwikkelen. Maar mijn basis is er.

Mijn persoonlijkheid is niet af en het is de vraag of het ooit af zal zijn. Ik heb een persoonlijkheidsstoornis, dus dat gaat een beetje moeilijk :s

Ik denk niet dat ik ooit af zal zijn. Ik ben nog steeds naar mezelf aan het zoeken in deze wereld, ik probeer nog steeds overal tussen te passen etc.

Het is alleen de buitenkant die je kan veranderen, van binnen veranderen mensen niet.

Nee mijn stijl is nog lang niet af. Doel voor mezelf: Een wise-ass met een grote mond die veel voor elkaar krijgt. :D

ik hoop eigenlijk dat ik nog niet af ben, anders heeft het weinig nut nog mn best te doen...

Ik denk het niet, ik heb mezelf de afgelopen paar maanden erg zien veranderen, maar ik denk niet dat dit zo blijft. Ik kan nu nog een heel blij meisje zijn af en toe, maar ik mag niet hopen dat ik dat over 20/30 jaar nog heb eigenlijk.

Nee. Of ja; ik denk niet dat je ooit echt af bent, alle punten van je persoonlijkheid zijn nog een open einde, ze veranderen iedere dag een klein beetje. Ik ervaar het nu niet zo dat er nog dingen ontbreken aan mijn persoon, sommige dingen zie ik liever anders, maar ik voel me niet onaf. Ook voel ik me niet af. Ik denk dat 't is dat ik vrede heb met die open eindes op dit moment, en morgen zien we wel weer verder hoe 't loopt en hoe ik verander. Ik voel momenteel echt een énorme vrede over mijn persoon, zoiets heb ik nog nooit gevoeld. Dat voelt wel als een stap in die richting van 'af', maar ik verwacht niet dat ik me ooit af zal voelen, en dat is positief :)

ik hoop dat ik nog niet af ben.

Ik wil bijvoorbeeld dat ik afkom van mijn vluchtgedrag, of de neiging om dingen eindeloos uit te stellen. Ofwel: mijn ontwijkende persoonlijkheid...

Dat raakt natuurlijk kant nog wal. *wijst naar d'r vorige post*

Voor jou raakt dit kant noch wal. Voor een ander is dat misschien de waarheid. Ik denk dat het alleen al een verschil is in de manier waarop jij en waarop Wolter tegen het begrip 'af' aankijkt.

Nou ja, hij stelt dat als iemand zichzelf als 'af' beschouwt, deze niets meer bij kan leren. Ik beschouw mezelf als af, maar ik leer alleen maar bij. Daarmee is zijn stelling al ontkracht. Of we een andere definitie van 'af' hanteren, doet er hierbij niet toe - hij doet zijn stelling namelijk over iemand ánders' definitie, niet over de zijne.

En daarnaast betekent af niet direct dat er niets meer veranderen kan. je kunt ook veranderen in het af-zijn.

Oh, ik kan echt niet uitdrukken wat ik zeggen wil, ik ga er nog wat meer over nadenken. ^^

Precies, dat bedoelde ik ook. Ik ben nu wel af, maar morgen ben ik weer anders af. Je kan in af-zijn veranderen :) Maar goed, ik noem het dus een 'open einde', want ik voel me niet af en ook niet onaf. Ik voel me als het midden van een boek :)

ik ben meer zo'n bundel met korte verhalen ;)