de wereld gaat aan me voorbij
 

de wereld gaat aan me voorbij,
niemand heeft me nodig.
ik maak niemand blij,
ik voel me zo overbodig!

ik voel me dik en lelijk,
alles is verkeerd aan me.
misschien is dat wat onredelijk,
maar ik zie het zelf aan me.

als ik in de spiegel kijk,
kijk ik naar iemand die ik niet mag.
een vaag iets waar ik op lijk,
ik wou dat ik er anders uitzag.

dit is mijn tweede gedicht nog maar, dus is het niet echt fantastisch, maar ik zou het wel leuk vinden om te horen wat jullie ervan vinden.

-> Psychologie?

Goed gedaan, vanuit een depressief meisje geschreven, komt realistisch over. Taalgebruik en zinsbouw lijken sprekend op de verhalen op Psychologie.

Omdat dit er onder staat, ga ik er vanuit dat je reacties op je gedicht wilt. Wanneer je liever reacties op de inhoud wilt (of iig reacties die daar meer op gericht zijn), zeg dat dan even, dan past ie idd beter op psych.