Lelie in een veld vol distels
 

aan R.

Lelie in een veld vol distels


Dansende zielen, elkander verleidend
Bekorend, bekerend
Naar liefdes lentelust
Teder treedt zij thans zeer nader
verwarmt mijn hart in alle rust
En ik weet; het moet zo zijn

Ze is zo mooi, zo waarachtig schoon
Lelie in een veld vol distels
blijf bij mij, een eeuwigheid
of langer als je wenst..

Wanneer haar ogen de mijne strelen
weet ik weer waarom ik leef
Verandert Zij in levensdoel
En de oprechte woorden “ ik hou van jou”
vormen enkel een ijle schaduw
Van wat ik voor haar voel

liefdes lentelust (het is geen Engels)

bedankt ;)

Aan de ene kant vind ik het wel leuk, aan de andere kant doet het me nogal ouderwets aan, en daar hou ik niet van. Ik ben nu eigenlijk te lui om uitgebreider te reageren.

smaak..:) Het is mijn persoonlijke stijl, zo ongeveer..maar misschien komt het verschil in smaak en stijl ook doordat mijn invloeden oudere wortels hebben dan die van anderen hier :) Wellicht.

Of misschien komt het gewoon doordat je niet zo goed schrijft.

Dat is een oordeel berust op jouw variant op subjectiviteit.