Stelling: Wie geen donor wil zijn krijgt ook geen donor van een ander..?
 

Discussies bij Nederlands =( en ik heb deze:

Wie geen donor wil zijn krijgt ook geen donor van een ander.

Ikzelf ben het hier mee eens,
je zou zelf geen donor moeten krijgen als je er toch geen wilt afstaan.
Je mag volgens mij tog alleen een donor afstaan als je er zelf niet veel aan hebt dus waarom zou je dat niet doen dan (ik heb nog niet opgezocht of dat zo is, dat doe ik dadelijk wel).

Heb je goede argumenten hiervoor? Voor of tegen maakt niet uit.
Wat vindt jij?

Groetjes Steefjuhhh

Tegen.

trouwens als jij een ander hard moet hebben Kun je niet eens donor zijn van je eigen hard

uhmm hard? .... Hart

Dat zou dan zijn/haar eigen keuze zijn, daar gaat het om.
Je zou bijvoorbeeld je eigen hart niet willen afstaan als je toch al dood bent, daar heb je niets aan.


P.S. Niet alleen het hart kan als donor dienen, (donor)organen die geschikt zijn voor transplantatie zijn: de lever, longen, hart, nieren, alvleesklier en de dunne darm.

Hm, lastig.
Ik ben zelf wel donor, maar ik heb een aantal vrienden die geen donor zijn vanwege religieuze redenen (mijn lichaam is mij door God geschonken en dat schenk ik niet aan anderen) of het idee "heel" begraven te willen worden. Maar als een van hen een nier nodig zou hebben en ik zou sterven, zouden ze van mij dr eentje mogen hebben.
Ik denk dat mensen die om een goede reden geen donor zijn, geen blaam treft, ik vind dat mensen die te laks zijn om zich er uberhaupt mee bezig te houden onderaan wachtlijsten moeten staan.
Maargoed, je vroeg om argumenten, die kan ik zo niet bedenken behalve; voor wat, hoort wat :)

Argument voor dat je zou kunnen noemen: voor wat hoort wat.
Google verder wat, een tijd geleden was er vrij veel over in het nieuws.

Zoals jij het stelt kan ik er eigenlijk weinig mee. Je moet duidelijker de situatie en regels vermelden. Moet je bijvoorbeeld "alles" doneren? En als jij je huid of je hoornvlies wil doneren, is dat dan "hetzelfde" als iemand die zijn nieren en hart afstaat?

Voorstander, van twee walletjes eten moet niet mogelijk zijn als er mensen sterven. Zolang er een organentekort is mag er best voorrang verleend worden aan donoren, of zelfs een totale weigering. Tevens lijkt een registratiesysteem waarbij iemand donor is tenzij ze anders aangeven (en dit na sterven niet meer veranderbaar is) een goed plan, het elimineert de lamlendigheid als factor.

Inschrijving is overigens kinderlijk eenvoudig via http://www.donorregister.nl/

Ik ben het hier niet mee eens. Er is inderdaad een nijpend tekort aan organen, maar dan zorg je gewoon voor een systeem van 'je bent donor tenzij je dat anders aangeeft', dan heb je sowieso al veel meer donors want de meeste mensen denken er gewoon niet echt over na.

Het blijft tenslotte je eigen lichaam, jij kiest wat je ermee doet. De staat moet zich daar niet in mengen.
Mensen kunnen zelf wel nadenken, en als ze tot de conclusie komen dat ze geen donor willen zijn (inderdaad, wegens religieuze redenen, of gewoon angst of afschuw van het idee zelf,...), dan moeten we ze niet beginnen straffen voor hun mening door hen zo'n donororgaan te ontzeggen als ze het zelf hard nodig hebben. Iedereen gelijk voor de wet: de meest dringende gevallen eerst. Sinds wanneer wordt het hebben van een bepaalde mening met de dood bestraft (want daar kan het op aankomen)? Dat doet me eerder denken aan een ander soort regimes.
Dokters zijn bovendien bij (ceremoniële, en vooral symbolische, maar toch: ) ede verplicht hun patiënt te helpen, ongeacht diens overtuigingen.

Ja ik heb een donor, maar ik wil 'm afstaan :(

Ik weet niet goed wat ik vind. Ik vind dat mensen moeten kunnen kiezen of ze donor willen zijn, organen van donoren willen ontvangen en of ze donor willen zijn voor iemand die zelf geen donor is. Maar mogelijk is dat niet erg ethisch. Net zoals je niet kan zeggen dat je je organen niet wil geven aan een man van 60 die maar blijft roken en drinken.

Recentelijk was er in Italie een mevrouw die tijdens een operatie geen bloed toegedient wilde hebben vanwege haar geloof, ze is Jehova. Echter de doktoren vonden dat ze wel bloed nodig had en hebben het tegen haar wens in toe toegediend.

Ze heeft een rechtzaak aangespannen en kreeg 65.000 euro als schade vergoeding.

Bij donatie van organen en dergelijke, mag niet gekeken worden naar ras, leeftijd of religie.

tegen duh. de gezondheidszorg is er voor íedereen en altijd, no matter what.

alleen het idee al dat je voor zou zijn, gadver.

Bedankt voor jullie reacties :cool: ,
nou begin ik zelf ook weer twijfels te krijgen: voor of tegen?

Wat Fiorellina gepost heeft over die 'Jehova vrouw' in Italie, vind ik echt niet kunnen. Als je dat zelf geen donor of dergelijke wilt zouden die doktoren moeten begrijpen.

De gezondheidszorg is er niet voor iedereen. Wat te denken van de honderden mensen die de artsen elk jaar 'nee' als zijnde een doodvonnis moeten verkopen omdat mensen te lui zijn een coducil in te vullen, en erger, dat er dombo's zijn die zogenaamd 'vanwege geloof' of een andere kutreden tegen transplantatie zijn, maar als ze zelf hun lever kapot gezopen hebben opeens van mening veranderen en een orgaan kapen van iemand die wel normaal leefde en daardoor moet sterven.

Ze hadden George Best bijvoorbeeld gewoon een nekschot moeten geven, een donorlever krijgen, en zelfs die weer kapot zuipen, terwijl er per jaar tientallen mensen overlijden die een donorlever nodig hadden.

Men moet regelgeving dusdanig veranderen dat iemand standaard donor is, behalve als men aangeeft dat niet te willen zijn, of dat donorschap wil beperken tot een selectie van organen. Het tegenovergestelde van de huidige situatie dus.

Waarom zou dat moeten volgens jouw dan?
Iedereen mag toch zelf weten wat er met zijn lichaam gebeurd.

Omdat er anders mensen sterven door lamlendigheid.Daarom mogen ze ook een beschikking opstellen waarin ze geen donor doen, en afstand nemen van zelf een donororgaan krijgen als ze dat nodig zouden hebben.

Dus die vrouw maakt een beslissing waarmee ze haar eigen doodsvonnis tekent en die artsen moeten er aan meewerken? Een soort hulp bij zelfmoord?

Ik Nederland is het volgens mij ook zo dat artsen soms beslissingen mogen nemen tegen de wil van de patiënt in, als deze noodzakelijk geacht worden.

Dat is waar. Mijn reactie was meer op de post van FuSe, waarin hij zegt dat er een wetgeving moet komen, waarin iedereen donor is.

Het probleem is dat er een tekort is aan donororganen. Tegenwoordig is iedereen standaard niet-donor; je word pas donor als je dat aangeeft. Nu zijn er veel mensen die gewoon te lui zijn om zo'n codicil in te vullen, of gaan miepen dat ze hun hoornvliezen willen houden (waar geen enkele reden voor is). Als iedereen standaard donor is en je pas een niet-donor bent als je dat aangeeft, dan zullen er een stuk meer donoren komen.

Er zit iets in. Je zeg dat mensen te lui zijn om zo'n papiertje in te vullen. Als het echt willen, zulln ze het heus wel invullen, denk ik. Van mij mag het zo blijven, want nu moet je je gaan af-medelen als niet donor. Terwijl men gewoon geen verplichting mag stelen op je lichaam. Anders moet je je gaan afmelden, omdat ze niet van je lichaam gebruik maken. Beetje raar. Ik ben het wel met je eens dat er waarschijnlijk dan meer donoren komt, maar dat kan je ook op andere manieren doen.

Je zegt dat de mensen die het willen zelf het formulier wel invullen, maar dat geldt ook andersom: de mensen die het echt niet willen, kunnen zich afmelden. Mensen die het allemaal niet veel uitmaakt en die te lui zijn zich aan te melden zijn dan ook beschikbaar en dat zal een groot verschil maken.

Op welke andere manieren denk je dan dat je het tekort zo goed kan oplossen?

Zo kan je het ook zien. Maar je lichaam is iets van je eigen. Jouw eigen bezit. Dan kan men toch niet verplichten je af te melden, anders wordt er wel gebruik van je lichaam gemaakt.

Ik denk niet dat ik het tekort goed kan oplossen, maar er zullen vast wel manieren zijn. Er iets tegenover laten staan? Meer reclame? Donorformulieren toesturen?.

Wiens bezit is je lichaam dan als je dood bent? Het is niet van jou, want 'jou' bestaat niet meer. Is het van je familie? Van je vrienden? Van je partner? Ik vind dat de staat, onder omstandigheden, het recht heeft om inbreuk te maken op de lichamelijke integriteit van lijken. De staat heeft namelijk ook andere belangen te dienen: zo heeft de overheid de plicht zich de gezondheid en het welzijn van haar volk aan te trekken. Als iemand vooraf nou aangeeft dit niet te willen, dan moet daar gehoor aan gegeven worden. Als iemand echter niet aangeeft dit niet te willen, bewust van het feit dat hij donor zal zijn indien hij/zij komt te overlijden, dan vind ik best dat de overheid het dode lichaam mag gebruiken voor het welzijn van anderen.

Mensen die uit geloofsovertuiging weigeren organen te doneren en vervolgens een orgaan geweigerd krijgen als ze deze nodig hebben worden geschonden in hun grondrecht op vrije geloofsbelijdenis. Het is natuurlijk vreselijk hypocriet om een orgaan aan te nemen terwijl je dit zelf weigert, maar het is niet aan ons om daarover te beslissen als iemands beweegredenen worden beschermd door een grondwet. De inconsistentie van het geloof is een hele andere discussie.

Ik heb je post 4 keer moeten lezen, voordat ik het snapte. Wat een woorden zeg. :o :bloos:

Wie zegt dat 'jou' niet meer bestaat? Dan moet je een hele discussie gaan houden over of jou niet meer in diegene zit als die dood is. Daar heeft iedereen een eigen mening over. Als je dood ben, kan je niet beslissen. Je hoort daarvoor te beslissen. Wat nu als diegene dood is en helemaal niet gewild had dat diegene als donor word gebruikt? Je kan het beter bij het bestaande systeem houden. Makkelijker. Het zal waarschijnlijk levens kosten, maar om mensen nu hun eigen lichaam te moeten laten afmelden, gaat wel erg ver.

Ik ben het zeker met je eens dat het hypocriet is als je zelf geen donor bent, het wel aanneemt. Iedereen heet zijn eigen geloof en of je donor word, ligt helemaal aan die persoon en diegenes geloof.

Dat zijn twee andere dingen, me dunkt. De gezondheidszorg is er voor iedereen. De gezondheidszorg heeft echter wel te weinig middelen om iedereen te helpen.
(maar een lijstje opstellen van 'jij verdient het', 'jij verdient het niet', is mijns inziens een beetje.... subjectief, vaag, sommigen zouden zeggen: 'god spelen')

Daardoor moet sterven? Ehm, neej. Dat zijn gewoon mensen die een verkeersongeval ofzo hebben gehad, hoor. Tenzij je het hebt over de illegale organenhandel, wat een heel andere discussie is, en hier niet terzake doet.
Zoals FuSe al zei: recht op vrije geloofsbelijdenis.

Er iets tegenover laten staan, bijvoorbeeld korting op de gezondheidspremies zou op zich wel een goede manier zijn om meer donoren te trekken. Het kost alleen veel je kan er lang niet zoveel mee bereiken als met het standaard-donor principe. En zoals het in sommige landen nu is, mensen die hun nieren ed voor geld verkopen om rond te komen moet het natuurlijk niet worden, ook al zal dat niet snel gebeuren. Donorformulieren worden er nu ook al gestuurd, maar dat helpt niet erg.


Diegene had zich kunnen afmelden, wat 10 minuten tijd kost, over een heel leven. En als hij het echt niet gewild had, had hij dat ook wel gedaan. Zou je er zo op tegen zijn als je niet eens de moeite wil nemen om je af te melden? Dit systeem is misschien makkelijker voor al de niet-donoren, maar veranderen zou beter zijn. De donors blijven gewoon donors, degenen die absoluut geen donor willen zijn hoeven dat ook niet en degenen voor wie het niks uitmaakt (en die nu te lui zijn zich aan te melden) worden ook donor.

Je vond het raar om jezelf af te melden, maar vind je het nog steeds raar als je daarmee levens redt? Die mensen die een donororgaan nodig hebben gaan voor, ook al klinkt het vreemd om je eigen lichaam af te melden, dat doet er dan niet veel toe.

Ik doel daarmee op mensen die ziek worden, last krijgen van orgaanfalen, en sterven doordat er mensen zijn zoals George Best die het het minste verdienen, maar toch eerder aan de beurt komen.

Niks mis mee om die mensen af te straffen door een een prioriteit in de wachtlijst aan te brengen. Een paar maanden aan de nierdialyse en moet je zien hoe snel bezwaren kunnen smelten. (y)

Ook hoeft vanwege die paar idioten die nu toevallig tegen alles en iedereen zijn het donorregister niet onvoldoende te blijven. Mensen per definitie als donor markeren tenzij ze anders aangeven is een goed plan. Als iemand daarna jarenlang te lamlendig is om dat op te zeggen terwijl ze er een vaag bezwaar tegen hadden, nou, dat is dan vette pech, ze hebben er jaren de tijd voor gehad, en wat is er nu op deze aardbol dat je jaren verkeerd kunt doen, en daarna alsnog rechtzetten, behalve stemmen op het CDA dan? ;)

Als het tekort aan organen zou groeien zou ik als laatste maatregel invoeren:

mensen die zelf donor zijn krijgen voorrang als zij een orgaan nodig hebben.

Maar ik vind dit wel radicaal hoor. Dan moet het wel heel erg zijn, want mensen die dit vanuit hun religie niet mogen/kunnen worden dan de dupe. En ik weet ook niet of dit de organenhandel in de hand werkt?

'Het zal waarschijnlijk levens kosten, maar om mensen nou de moeite te laten nemen om een papiertje in te vullen, gaat wel erg ver.'

Dit is eigenlijk waar het op neer komt, snap je dat dit natuurlijk een idiote statement is?

dat is inderdaad een zelfde argument als iedereen zorg onthouden die zichzelf dingen aandoet (roken, snijden of wat dan ook). en dergelijke argumenten horen er niet te zijn. ook voorrangsregelingen vind ik alles behalve verantwoord. we maken geen onderscheid op ras, geloof of overtuiging, ook als die overtuiging "ik heb geen zin om het formulier in te vullen" is.

ik ben het en principe eens met schuldig tenzij het tegendeel. hoewel het een moeilijk punt blijft. uitgebreide voorlichting zal dan ook zéker nodig zijn (en op zn minst op je 18e een uitschrijfformulier ontvangen). het biedt wel een simpele, waarschijnlijk goed werkende oplossing voor een organen tekort. daarom lijkt het me in ieder geval het overwegen waard.

mag ik vragen waar dat gebeurd?

Bij mensen die om 'geloofsredenen' geen donor willen worden vanwege vreemde ideeën over 'intact blijven'. Als ze zelf ziek worden smelt die overtuiging als sneeuw voor de zon en krijgen ze een donororgaan.

Idem voor mensen die het 'teveel moeite' vinden om zich te registreren.

Andere invalshoek: organen zijn een kostbaar en schaars bezit, wanneer de vraag hoog is en het aanbod laag stijgt de waarde. In hoeverre kan organendonor commercieel zijn in de westerse wereld? En als je wel donor wilt zijn zou er dan sprake mogen zijn van 'onderlinge ruil' en stimuleren die enorme bedragen mensen om zich aan te melden om donor te worden?

Alsof een religie waar sommige mensen niet eens heel erg veel voor doen een betere reden is om een niet-donor te worden dan een reden die niet met religie te maken heeft...

Voor de duidelijkheid: ik wil geen donor zijn, ik heb me dus ook geregistreerd als niet-donor. Hier heb ik zo mijn redenen voor en ik wil op zich best wel als ik nog leef dingen willen doneren (zoals een nier of een stuk lever) aan mensen die ik ken en die het nodig hebben. Ik wil niet dat als ik dood ben mijn lichaam wordt opgedeeld voor andere mensen of gebruikt wordt voor wetenschappelijk onderzoek. Ik wil gewoon begraven worden zoals ik heb geleefd, en niet in stukjes. Ook wil ik geen organen van dode mensen in me hebben, van levende mensen (nier/lever) is het weer iets anders.

Ik vind niet dat het principe 'iedereen donor, mits als niet-donor geregistreerd' ingevoerd kan worden. Iedereen is de baas over zijn eigen lichaam, ook als je dood bent. De regering/artsen kunnen dan niet opeens besluiten je maar open te snijden omdat je toch niet meer kunt protesteren als dode. Wel vind ik dat er echt veel meer gepromoot moet worden voor donorschap, en het ook makkelijker toegankelijker moeten maken. (ik weet dat je je op een website kunt registreren, maar dan moet je het nog wel uitprinten en opsturen). Bijvoorbeeld door die dingen verschillende keren uit te delen: paspoort verlenging, rijbewijsverlening, verkiezingen en dan ook gelijk de gelegenheid geven om ze in te leveren zonder ze te hoeven opsturen. Veel mensen die ik ken zouden best donor willen zijn, maar vinden het te veel moeite zich te registreren (ach, dat komt later wel... (maar later kan je al hersendood zijn en familie wil dan geen organen meer doneren)).

Die mensen zijn voor hun ziekte toch nog niet in de gelegenheid geweest hun organen te doneren (echt doneren, niet de registratie). Op het moment dat ze het zelf nodig hebben en een nieuw orgaan krijgen, veranderen ze inderdaad misschien wel van mening en veranderen ze hun registratie naar wel-donor. Dit helpt weer een beetje als ze later dood gaan.
Ik zie het probleem daarin niet echt. Er zijn echt niet zoveel mensen die zich geregistreerd hebben die niet-donor zijn. Het probleem ligt bij alle mensen die zich uberhaupt niet geregistreerd hebben, om welke reden dan ook.

volgens mij bedoel je het idee van opstanding. dan kan het zo zijn dat je wel met een orgaan van een ander, maar niet zónder een orgaan op kunt staan. of die theorie/verklaring lijkt me aannemelijk voor het probleem dat je aankaart.
ik denk dat er ook religieuzen zijn die ook niet met organen van anderen willen leven (als dat jehovahs geen bloed geven/geen bloed nemen). dat kan het idee van lichamelijke uniekheid zijn, bijv. het idee van voorziening, iets anders, wie zal het zeggen.

er zijn mensen die bloed geven en geen bloed ontvangen, er zijn mensen die geen bloed geven en wel bloed ontvangen. "voor wat hoort wat" kan niet. dan kunnen we medici voorrang geven omdat ze zoveel bijdragen aan de medische wereld, of jongere mensen, of bekende/belangrijke mensen - onderscheid maken gaat niet.

Dat vind ik echt maf - op het moment dat het orgaan uit het lichaam wordt gehaald, is de donor nog in leven, hoor, hij sterft pas na de operatie. Je hebt niet opeens dode dingen in je lichaam.

Het gaat mij uiteraard om de registratie. Als mensen geen donor zijn kunnen ze vast ook wel even wachten met ontvangen.
Mensen sterven onnodig. Ziedaar de probleemstelling.

Ja.

Ik ben het niet eens met de stelling.

Er zijn mensen die ziek worden geboren en totaal niet geschikt zouden zijn als donor. Zij worden er ontzettend bij geholpen indien zij een orgaan krijgen gedoneerd.

Ik ben wel van mening dat mensen die gezond leven voorrang krijgen. Een kettingroker zou in mijn mening geen recht hebben op een paar nieuwe longen.

Tot nu laat ik de beslissing over mijn donor over aan mijn nabestaanden. Dit zal voor mij persoonlijk veranderen binnen een aantal jaren als ik er zeker van ben dat ik alles voor donor ter beschikking wil stellen.

Je weet dat je dit ook op je donorformulier kunt aangeven? Dat je bijv. alleen je hart en longen doneert en niet je huid/hoornvlies enzo.

Even om misverstanden uit de weg te helpen:
'een donor' is een persoon die bereid is om 1 of meer organen af te staan na zijn/haar dood.

Dat iemand die geen bloedtransfusie wil, die ook niet krijgt, is de gebruikelijke gang van zaken. Een behandeling wordt alleen uitgevoerd als de patiënt hier vooraf mee instemt, behalve als de patiënt bewusteloos is en acuut behandeld moet worden natuurlijk. Je kunt niet bijvoorbeeld zomaar allerlei operaties gaan uitvoeren op iemand die dat, om welke reden dan ook, zelf niet wil, ook al is dat wel (in de ogen van de arts) de beste kans om het leven van diegene te verlengen.

Mensen die donorlongen krijgen, moeten vooraf ten minste 6 maanden niet gerookt hebben. Ook na de transplantatie is het de bedoeling dat ze niet roken. Hebben ze na de operatie moeite om nog steeds niet te roken, dan kunnen ze daar begeleiding bij krijgen. Mensen die een donorlever krijgen, moeten vooraf ten minste 6 maanden geen alcohol gebruikt hebben. Ook na de transplantatie is het de bedoeling dat ze geen alcohol drinken. Hebben ze na de operatie moeite om dit vol te houden, dan kunnen ze daar begeleiding mee krijgen.
Natuurlijk gaat dit wel eens mis, maar het is zeker niet zo dat een meerderheid van de patiënten een getransplanteerd orgaan zelf maar weer kapotmaakt; de meesten zijn er heel zuinig op.