Het gaat goed,maar toch...bang voor terugval....
 

Hmm erg lang geleden dat ik hier een topic heb gepost :)
Aan de ene kant niet nodig,want ik voel me momenteel redelijk "goed"
Nou ja....het kan altijd beter,maar goed.
Maar waar ik nu een beetje mee zit,in september begin ik weer op een andere school,de derde,ben er hiervoor al 2 keer mee gestopt omdat het gewoon niet ging,voelde me zo rot.
En nu ben ik gewoon bang dat ik straks weer een terugval krijg,dat ik er weer mee stop,en dat ik dan echt m'n toekomst vergooi,want als ik dit niet red,ja dan weet ik het ook niet meer :S
Denk dat ik nu ook nog eens faalangst begin te krijgen,want ik zit er al steeds aan te denken dat ik wel MOET slagen,anders heb ik geen toekomst meer.
Misschien wat overdreven,maar zo zie ik het,ik heb al zoveel verpest,dit moet gewoon goed gaan.
En heel veel mensen zeggen dat ook,en dat legt helemaal veel druk op m'n schouders.
Ik denk dat die druk teveel gaat worden,ik word nu al helemaal gek van al die druk,je moet,je moet!
Wat nou als ik het niet kan?
Wat nou als ik weer terugval,er weer mee wil stoppen,want daar ben ik echt bang voor :(

Hmm.....ik weet niet wat ik met dit bericht wil bereiken,moet het gewoon even kwijt,ben gewoon zo bang om terug te vallen,om me weer zo klote te voelen,dat ik me al bijna weer klote voel gewoon door de angst :S
Och,ik stel me gewoon aan,verder gaat alles gewoon goed,zeker vergeleken met de berichten die ik hier lees,maar toch...het zit me niet lekker.
School begint pas over 2 maanden,en ik maak me er nu al zorgen om.
Ja,het zal ook komen door de druk die m'n moeder op me legt,ik ben een loser volgens haar,en ik heb heel m'n toekomst al vergooit,dus als ik het nu verpest haat ze me echt volgens mij....
Maar ja,sorry voor haar,ik kan niet de perfecte dochter zijn die ze wou,ik ben alles behalve perfect....
Ik weet zelf ook wel dat ik alles verkloot heb,goed dat is gebeurd,probeer nu de draad op te pakken,denk dat ik daar bang voor ben.

Dat je 't nog een keer wilt proberen, vind ikzelf eigenlijk al heel knap/moedig. 't Is een moeilijke stap...

Ik wou dat ik iets kon zeggen waardoor je niet naar die mensen zou luisteren, ook al is 't je moeder. Ik weet dat 't moeilijk is, maar ik heb zelf, door elke keer naar haar te luisteren hoe nutteloos en dom ik wel niet ben drie jaar verknald...
Je hebt je toekomst niet vergooid. Je bent pas 17, je bent nog jong. Wat je ook doet, geloof niet dat je die loser bent. Probeer postitief te blijven denken...

Heel veel succes...

zie mijn sig...

Hoi Celesta,

Ik kan me voorstellen dat je bang bent, veelal omdat dit voor je gevoel min of meer de 'laatste kans' is toch nog een opleiding te voltooien; en ik begrijp ook best wel dat er daardoor een bepaalde druk op je schouders rust.

Anderzijds moet je er niet zoveel over nadenken. Ik weet zeker dat je slim genoeg bent die opleiding te voltooien; het is gewoon een kwestie van volhouden.

Dit is je kans om dingen weer goed te maken, wees blij :)

Het is zeker moeilijk,iedereen denkt dat het zo vanzelfsprekend gaat,gewoon ff naar school,daar is toch niks moeilijks aan.
Maar voor mij wel.
Ik heb het al 2 keer opgegeven,wie zegt dat het nu wel gaat lukken.

Ja,ik heb nu ook een paar jaar verknald omdat ik o.a teveel naar haar luisterde.
Ik deed havo,zat in de 3e klas toen ik het opgaf,had nu m'n diploma kunnen hebben,maar wat heb ik nu?
Ik ben 17,ik ga nu pas mavo examenjaar doen,niks mis met de mavo hoor,maar als je nu al je havo diploma zou kunnen hebben baal je er wel ff van.
Ik ben 18,en dan heb ik pas m'n mavo (als ik al slaag,en het niet opgeef) nou dan wil ik denk ik nog havo doen,weer 2 jaar erbij,en dan nog een vervolgopleiding,dus ik moet het helemaal met een omweg doen,wat ik zonde vind van m'n tijd.
Niet dat ik mezelf slim vind hoor,want dat vind ik niet,maar ik kan het wel als ik mezelf er echt voor inzet.
Maar dat lukt me nooit door al die opmerkingen die me de grond in stampen van iedereen,vooral m'n moeder.
Maar goed,ik ga m'n best doen,en ik zie verder wel.
Thanks!

Ik weet het,maar als ik dan ga nadenken wat er was gebeurd als ik het eerst niet op had gegeven,dan had ik nu m'n havo gehad als het goed is,dan had ik nu al verder kunnen studeren.

En aan de ene kant weet ik wel dat ik het kan,maar aan de andere kant...door die opmerkingen twijfel ik steeds weer aan mezelf,en daar gaat het mis.
Oke,ik ben nou niet bepaald slim,ik moet het van het harde werken hebben,en daar ligt het probleem....dat ging steeds niet,omdat ik o.a me heel klote voelde,en vond dat het toch geen nut had.
Nu weet ik dat dit een van m'n laatste kansen is om alles weer een beetje goed te maken,dan wel met een omweg,maar toch.
Dus misschien is dat de motivatie die ik nodig heb om door te zetten,en lukt het nu dus wel.
Ik hoop het tenminste...

Als je denkt de HAVO te kunnen halen, zal je MAVO toch nog wel lukken? Je moet gewoon proberen te relativeren; je niet teveel aantrekken van anderen.

Ik ga ervan uit dat ik de havo kan omdat ik op de havo gezeten heb een aantal jaar,misschien kan ik het wel niet,maar waarom was ik dan niet meteen overgeplaatst naar de mavo?
Trouwens,met hard werken kunnen mensen ver komen hoor,dan kan zelfs ik de havo doen ja

Ik twijfel niet aan jouw kunnen hoor :) Je moet je gewoon niet teveel zorgen maken; dat jaartje MAVO stelt, qua lesstof en werk, echt weinig voor :)

Weet ik ook wel,heb vorig jaar toch zo'n zelfde opleiding gevolgd,dat ging goed,alleen door de thuissituatie en op school zelf niet zo :S
Maar verder had ik er geen moeite mee.
En ik heb nu frans laten vallen :) (en duits er voor in de plaats gekregen) dat ging alleen niet goed.
Ach,ik maak me niet echt zorgen om de opleiding zelf enzo,maar ben meer bang voor een terugval,dat ik er weer mee stop :o
Maar zal allemaal wel goed gaan.
*Denkt voor een keertje maar eens positief :D *