Saaibaar
 

Saaibaar

Ze slaapt haar wangen donkerblauw en beurs
nu het weer winter is. En staat ze op,
gaat ze in bad en staart er naar haar voeten,
ligt te roezen tot het gootje van het bad
meeroest.

En zat ze in haar eentje tussen bleke
hoge muren die haar warmte slurpten,
dan richtte ze machinaal haar ogen op het scherm
en tikte zich een weg naar mooie mensen,
magiërs die in een ommezien
een toetsenbord haar hart in konden steken
of violen of piano in haar buikstreek streken
om geluid te laten golven
tot het langs haar ogen overstroomde.

Het liefste zou ze veel te vaak verzuchten
hoe ze van ze hield. Maar tovenaren wachten
niet op liefde van een onbeduidend –
zelfs haar platen sloegen protesterend over
als ze er te vaak
naar luisterde.

-----------------------

Ik wil schrijven maar het lukt niet. Frustratie alom. Help..?

Wat een zelfkritiek toch weer. Enfin, je wil vast horen dat het zo slecht niet is. Ik kan je geruststellen, zo slecht is het helemaal niet. Maar laat het de volgende keer toch aan ons over om eerst te zeggen wat we ervan vinden, jouw mening kan de reactie van een ander weer beïnvloeden.
Signaleer ik een typefout in het begin? Ik neem aan dat je daar 'slaapt' bedoelt i.p.v. 'slaap'. Roezen-roest vind ik echt een leuke vondst, hoewel het de eerste keer wel raar is om over roest te lezen in die context.
Ik moet zeggen dat ik de tweede strofe niet zo denderend vind, behalve de laatste twee regels zou je wat mij betreft alles mogen schrappen. Misschien dat je diezelfde boodschap toch op een andere, betere manier kan verwoorden want zoals het er nu staat komt het op mij cliché en geforceerd over. Door het beeld van de laatste twee regels had ik er bijna niks over gezegd omdat het veel goed maakt, maar van het voorgaande kan je iets veel beters maken.
In de derde strofe zou ik, aangezien je een keuze hebt m.b.t het meervoud van tovenaar, kiezen voor 'tovenaars' omdat het naar mijn mening beter loopt. Het weglaat-streepje vind ik ook niet zo super omdat het in dit geval volgens mij een zwaktebod is, je vult het liever niet in en laat het daarom maar weg. Het eind is leuk, maar dat zou ik toch wat beter proberen te verbinden met de rest van het gedicht. Het staat zo los zo.
Tot slot vond ik de titel leuk en het gedicht als geheel boeiend genoeg om een paar keer te lezen. Leuk dat je het toch gepost hebt, als je verdere hulp nodig hebt moet je maar een angstig gezicht opzetten en heel hard gillen! Misschien komt dan de poëziepolitie om je bij te staan.

is het zo niet beter?

of, in de trend van de volgende strofe;

Ze slaapt haar wangen donkerblauw en beurs
nu het weer winter is. En staat ze op,
gaat ze in bad, dan staart ze naar haar voeten,
ligt te roezen tot het gootje van het bad
meeroest.

Nee joh, gewoon laten zoals het is. (Y)

als ik het anders lees ben ik daar ook wel voor.

In tegenstelling tot bij Reynaert, doet de titel me niet zo bijzonder veel. Ik weet niet heel goed wat ik me er nu bij voor moet stellen. Saai en aaibaar of een baar om iets saais op te dragen of de mogelijkheid saai te zijn? Dubbelzinnigheid is leuk, maar ik kan er dit keer niet zo goed wijs uit. Het zou goed kunnen dat het best duidelijk is, maar dan zie ik dat in ieder geval niet. :bloos:

Je eerste strofe vind ik het mooiste, het werkwoord streken dat rijmt op steken en ook nog eens in verband met de strijkinstrumenten genoemd wordt, vind ik ook leuk. De laatste twee regels van de tweede strofe zeggen mij juist minder dan de voorgaande. Verschil van mening.

Het gedachtenstreepje zoals dat volgens mij heet, is hier inderdaad niet erg sterk, het heeft voor mij geen meerwaarde. Maar verder vind ik je gedicht, vooral het begin tot en met een groot gedeelte van de tweede strofe wel erg sterk.

Danke voor de reacties.

Is de eerste strofe te spreektalerig zo?

@ Perikles, ik zou de titel ook niet goed vinden. Het is saai & aaibaar, dat was mijn oordeel over dit gedicht. Dat zou mij als lezer ook niet zoveel zeggen. Ik kan me wel vinden in je kritiek.

Nee. En het is niet dat de titel mij heel veel doet, ik vind hem gewoon leuk omdat hij best bij het gedicht past.