Hoe ervaren jullie liefde?
 

Ik ben benieuwd hoe jullie liefde ervaren. Want ik ervaar liefde helemaal anders tussen mijn ex en mijn huidige vriend.

Bij ex: Ik had echt dat verliefdheidsgevoel (volgens het boek "Waarom wij liefhebben" van Helen Fisher komt dit door dopamine). Wanneer ik hem niet zag, miste ik hem erg. Anderzijds ergerde ik mij ongelofelijk aan enkele slechte eigenschappen van hem. Misschien dat dit bijdroeg aan dat verliefdheidsgevoel. Want doordat ik me ergerde, had ik meer stress, waardoor ook meer adrenaline en dopamine, waardoor meer verliefd? Er stond ook in dat boek dat als je meer problemen ondervindt (in mijn geval, elkaar weinig kunnen zien), je meer verliefd bent omdat je meer dopamine aanmaakt. Misschien daarom ook dat ik hem zo hard miste wanneer hij er niet was.

Maar nu mijn huidige vriend: Toen ik nog samen was met mijn ex, was ik wel verliefd op mijn huidige vriend. Maar sinds het uit is, voel ik ook geen verliefdheid meer voor mijn vriend. We zijn nu wel al 4 maanden samen en ik hou van hem. Hij is (bijna) perfect. Er is nix waaraan ik me erger. Ik zie hem heel vaak. Zou het daaraan liggen dat ik dat verliefdheidsgevoel niet meer heb? Er zijn geen problemen en alles is perfect, dus wordt er minder dopamine aangemaakt in mijn hersenen? Wanneer ik hem een week niet zie (toen ik ben gaan skiën) miste ik hem ook helemaal niet.
Welja, hier hangt wel een voordeel aan vast. Want meestal verdwijnt verliefdheid na 2 à 3 jaar, waardoor je vriend dan plots helemaal niet meer zo leuk lijkt en daardoor zijn er ook zoveel koppels die na 2 à 3 jaar uit elkaar gaan. Maar aangezien ik dat verliefdheidsgevoel niet heb voor mijn vriend, en hij toch (bijna) perfect is, zal onze relatie allicht heel lang duren :) (als hij mij niet na 2 à 3 jaar dumpt natuurlijk :p )

Ik heb mijn gevoel voor mijn vriend nooit echt geanalyseerd of proberen te verklaren, ik ervaar gewoon het gevoel dat hij en onze relatie me geeft en dat is heerlijk en dan maakt het mij niet uit of dat nou wel of niet met hormonen te maken heeft of wat dan ook.
Het zijn gewoon gevoelens die er zijn om te voelen en te ervaren en daar hoeft van mij geen verklaring achter te zitten. Ik zit nu in een relatie van meer dan 2,5 jaar en voel eigenlijk alles nog: intens houden-van, verliefdheidsaanvallen, misbuien, het 'maatjes'gevoel. Echt alles. En soms meer het ene en dan weer met het andere, maar het meeste nog gewoon alles door elkaar heen :)

Ik studeer psychologie. En de fysiologische en hormonale aspecten van gevoelens en emoties interesseren me wel ;)

Dan zul je dat soort dingen ongetwijfeld anders bekijken ja. Maar ik denk dat er weinig mensen zijn die dat zo doen.

precies hetzelfde,exact.

Behalve dat mijn vriendin geen Theemuts heet.

NIET :p ;) :p ;)

Klote :P

of het gaat uit, of je gaat scheiden en aan het eind ga je toch dood :P

18 jaar en al zo verbitterd, och och :p

Ik weet het niet, ik zie mijn vriendin ook nogal vaak en ik ben toch heel erg verliefd:o

Ik word altijd nogal zenuwachtig van het analyseren van hormonen:o

Dat is zonde! Hoe kun je er dan nog van genieten?

Ik zie/ervaar het in elk geval niet als een hoopje chemische processen.

Maar ik ben het wel met je eens dat echte liefde geen perfectie verdraagt.

Ik ben het met Juno en Al Murphy eens.

Ik moet er echt niet aan denken om op zo'n manier tegen liefde aan te kijken, veel te plastisch en rationeel. Liever dat ik me mee laat slepen door mijn gevoel, tot een bepaalde mate natuurlijk, dan dat ik na het weerzien van mijn vriend denk 'waar blijft mijn dopamine'?

Mis je dat echte verliefdheidsgevoel dan niet?

Dat kan nog prima hoor.... Ik studeer geneeskunde en vind het ook geweldig om dit soort dingen te analyseren. Ook bijvoorbeeld het lichamelijke effect als ik een sigaret of alcohol nuttig, of juist de negatieve effecten als ik ziek ben. Ook wondgenezing is fascinerend, als ik een wondje heb zit ik het steeds te bestuderen en te bedenken welke processen er aan gang zijn.

Bovendien, dat doe je soms niet eens bewust, het gaat gewoon automatisch ;) Als ik zenuwachtig ben voor iets, en dat lichamelijk voel, flitsen er automatich allemaal gedachtes van adrenaline en zenuwen door mijn hoofd en hoe dat allemaal werkt in je lichaam.

Ja het is beetje nerdy en soms is het ook irritant, maar meestal juist boeiend! :D