zwaan
 

zwaan

ze kijkt door de ramen
van dit lieflijk gevang
en ziet door de regen
haar altijd poseren

en ik probeer te begrijpen
dat zij gelooft in haar
die ijzeren lantaarn
zo roerloos; een zwaan

ik tuur door de ramen
en zie haar ook staan
dit prachtige zwaanbeeld
dat nooit zal vergaan

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

achter een heuvel staat een lantaarnpaal, hij steekt er net met z'n kop bovenuit. Als zij dit ziet vanuit de huiskamer denkt ze een zwaan te zien..
verwonderd vraagt ze zich nog steeds af hoe het beest zo stil kan staan.....

ik vind dit echt weer een heel mooi gedicht zoals we inmiddels van jou mogen verwachten ;) Een dromerige sfeer creeer je mijns inziens, die toch zo duidelijk maar mystiek is.. goed gedaan, mooi ritme.

Genesis

ja:)!!

Liefs,

Ik heb weleens het woord Magisch gebruikt als commentaar. Ik vrees dat ik nu niet origineel zal zijn als ik het weer zeg:

Magisch!

:)