vriendschappen?
 

Wanneer vind jij iemand aardig? Wanneer word je met iemand bevriend?
Dus welke factoren zijn hierbij belangrijk: uiterlijk (kleding, gewicht, enz) en/of innerlijk?

En voor pesters... :bloos:
Wanneer ga je iemand pesten? Als je iemand lelijk/dik/onaardig vind en/of als iemand heel onzeker is?

meestal zullen dat de mensen zijn die op dezelfde plek als jou zijn (school of cafe bijvoorbeeld) en waarvan je denkt dat ze het dichtst bij je staan qua in- en uiterlijk. helaas voor je ben ik geen pester, dus daarmee kan ik je niet helpen. een vuistregel is denk ik dat je iemand pest die al gepest wordt. moet wel iemand zijn die het erg vindt ook denk ik.

Makkelijk, ik ga alleen voor innerlijk eigk.

Dingen die ik waardeer, wijsheid, oprechtheid, skills, karakter, respect (niet alleen voor mij maar ook voor andere mensen).

Dingen die ik afstoot, onwetendheid, achterbaksheid, nutteloosheid, respectloosheid.

Alleen iemand die respect heeft voor zichzelf kan respect hebben voor anderen.

Ik pest alleen mensen die erom vragen. Mensen die onwetend achterbaks nutteloos en respectloos zijn beschouw ik als shit.

Verplaatst naar L&R, veel plezier verder. :)

Voor het opbouwen van een vriendschap vind ik innerlijk belangrijk. Factoren die meespelen zijn intelligentie, gevoel voor humor en gestoordheid. Als je dom, humorloos en normaal bent maak je bij mij geen kans.

Ik pest niet. Ik kan mensen wel afsnauwen als ik weet dat ze expres het bloed onder de nagels van mij en anderen vandaan halen.

Het moet gewoon klikken. Humor moet overeenkomen, er moet zeker enige vorm van intelligentie bestaan en je moet in zekere mate extravert zijn. Uiterlijk zal me een worst wezen,

En ik pest niet. Dat is niet tof :nono:

Oke! Dus eigenlijk maakt uiterlijk (gewicht...) niks uit, volgens jullie...

jullie noemen idd ook wel belangrijke punten.

Uiterlijk bepaalt in zekere zin wel of ik met iemand ga praten o.i.d. Als iemand eruit ziet als een enorme sufkut of juist een gigantische doos, dan is de kans groot dat er met die persoon geen klik is. Daar vergis ik me natuurlijk wel eens in, maar als er toch een klik bleek te zijn, is dat later wel goed gekomen.

Inderdaad, als iemand eruit ziet als een doos/corpsbal zal ik wat minder gauw verwachten dat ik bevriend met diegene raak, en als iemand eruit ziet als een sufkut juist wél omdat ik zelf een sufkut ben.

Maar dat is natuurlijk láng niet het belangrijkste. Dat is vooral een overeenstemming in (of: waardering voor elkaars) bezigheden, meningen, smaak, etc. plus een niet-geforceerd gesprek met elkaar kunnen voeren. En een hoop toevalligheden, want ik raak natuurlijk niet bevriend met iemand die ik (bijna) nooit tegen kom.

Ik vind iemand aardig als de persoon ook aardig is, daavoor hoef ik niet met iemand overweg te kunnen maar ik zie alsnog in dat die persoon aardig is. Voor mij heeft uiterlijk er helemaal niets mee te maken. naja, een beetje. Mensen die hun uiterlijk gebruiken om aandacht te scoren vind ik al heel snel zielig. Maar ook die kunnen aardig zijn en daar kom ik alleen achter door met de persoon te praten of in mijn gestoorde geval, door te ruiken

Echte vriendschap onstaat als er een band van vertrouwen ontstaat en als ik mezelf kan zijn bij iemand. Zo'n band komt niet uit het niets maar ik weet niet waar wel vandaan :s

Zelf heb ik nooit gepest maar ik ben wel gepest, later vertelde die persoon me dat hij me pestte om zelf niet gepest te worden. Hij wist zelf niet waarom hij mij gekozen had. Maar verder zou ik echt niet weten wanneer iemand gaat pesten

Uiterlijk maakt wel een beetje uit. Maar das dan vooral uitstraling, en dat heeft niet heel veel met gewicht te maken (zeker als je nog jong bent en niet gigantisch ondergewicht hebt.). Dus je hoeft niet bang te zijn dat je daalijk geen vrienden meer kunt maken omdat je dan een normaal gewicht hebt.

wanneer raak ik met iemand bevriend? Nou ze moeten bij voorkeur geen persoonlijkheidsstoornis hebben, dat werkt echt niet in een vriendschap. wat dan wel, is voornamelijk verstand, humor en sociale betrokkenheid, dat vind ik het belangrijkste in vriendschappen. Mijn vriendinnen zijn qua smaak en kleding en studie en interesse compleet anders, maar we denken sociaal wel redelijk hetzelfde en ze hebben allemaal een gezonde dosis verstand en humor.

en "pesten" doe ik al lang niet meer. Ik kan wel een wrok tegen iemand koesteren als deze mij onjuist bejegend heeft of gewoon mijn bedrogen/een hak gezet/of zwart gemaakt heeft.

Mijn vrienden mogen wel een persoonlijkheidsstoornis hebben. Zo zie je maar weer, er bestaan voor iedereen wel vrienden :cool:

Ik maak vrienden als het goed is voor mijn netwerk.

Het maakt mij niet uit of mensen dik of dun of mooi of lelijk zijn. Kledingstijl zegt al vaak veel over de persoon.

Nutteloosheid..misschien kunt u dit nader toelichten.

Ik raak bevriend met iemand als ik daar mee kan kletsen, en als het contact makkelijk verloopt. Als je mekaar nooit \/opzoekt/belt etc is een vriendschap lastig. Het moet niet iemand zijn die erg corpsbal achtig is, dat trek ik niet. Maar iemand mag er best sufkutterig of gothic ofzo uitzien.
Ik dacht trouwens dat ik nooit rlxt om zou kunnen gaan met iemand die bij een christelijke vereniging zit, maar dat valt super mee en ze zijn net zo normaal als niet christelijken.
Tijdens de lesdag heb ik inderdaad gehoord dat het misverstand bestond dat men dacht dat ik lessen zou nemen bij VVC. Ik heb toen duidelijk gemaakt dat dit niet zo is.
Ik trek depri mensen en mensen met minderwaardigheidscomplexen/ zware onzerkerheden niet. En of iemand dik of dun is, boeit me dus echt nie, want mijn vrienden heb ik niet om hun uiterlijk maar om karakter. Bij een vriendje ligt dat anders, maarja dat is dan ook veel lichamelijker;)

uiterlijk maakt bij mij daar niets uit. Zelfs met corpsballen kan ik wel lachen, en dit terwijl ik er lange tijd uitzag en ik gebruik hun woorden; als een hardrocker.:p
Maarja het moet gewoon klikken, lol kunnen hebben en ik moet mezelf kunnen zijn, net zo goed als dat anderen dat moeten kunnen. :)

bijna iedereen is (bij tijd en wijle) onwetend of achterbaks :confused:

het kan mij eigenlijk niks schelen, ik raak bevriend met mensen als ik fijne gesprekken met ze heb en als ik om ze kan lachen. Oh en mensen die zichzelf altijd bijzonder serieus nemen zijn tamelijk vermoeiend.

pesten nee, dat doen we niet,
Maar ik wijs wel iemand op zijn of haar gedrag
als ze respectloos zijn ,

Ik noem maar heel weinig mensen echte vrienden eigenlijk maar als er stiltes kunnen zijn zonder dat 1 van de 2 zich er ongemakkelijk door voelt, dan zit het goed. :p

Ik kan vooral niet om met mensen die constant serieus zijn of net constant onnozel doen, met mensen die geen mening hebben en je altijd maar naar de mond praten of net mensen die altijd het tegengestelde willen beweren om tegendraads te doen en discussieren om hun gelijk te halen en niet om meningen of ideeen uit te wisselen. Verder heb ik een afkeer van mensen met een hoge dunk en mensen met een gebrek aan empathie en hersenen.

Uiterlijk speelt een kleine rol zoals al gezegd is. Als er 10 mensen op een rij staan en ik moet er 3 uitkiezen om een dag mee op te trekken, dan zal ik er ook die mensen uitkiezen waarvan ik op het eerste zicht denk dat we ongeveer op dezelfde golflengte zitten in plaats van mensen waarvan ik op het eerste zicht denk dat we totaal tegengesteld zijn. Dat heeft dus totaal niks met mooi of niet mooi of zo te maken.

Ik ken trouwens heel veel verschillende 'soorten' mensen: punk, barbie, hanenkam, dread, skinhead (als in kaal), tattoo, piercing, braziliaan, mexicaan, belg, nederlander, jongen, meisje, hetero, bi, homo, links, rechts, ... en het zijn allemaal leuke mensen. (y)

Gewoon gezellig samen hebben en toevallig elkaar ontmoeten