Je blonde haren zweven gewichtloos
Op de wind van de ochtendstond
Zo schoon en onschuldig
Als een duif die op de schutting stond

Je ogen verdrinken diep
In een schaamteloze pracht
Doch elke blik die je werpt
Een definitie van 'kracht'

Je diepe woorden, als bladeren gewichtloos
Maar doeltreffend naar hun lot
Toch opeens je handen opgeheven
Maar niet afdoende voor een schot

Je blonde haren zweven gewichtloos
Op de wind van de ochtendstond
Doch even vergiftigd en dood
Als een riool die in zee uitmondt..

(c) Genesis

:) *stil*

(Ik kan niet een punt van commentaar bedenken)

:) Same here.

is absoluut geweldig...meer valt er niet eens over te zeggen :)

tanks voor de reacties, maarreuhh.. he-le-maal geen kritiek? :o

stelletje slijmballen :p

Genesis

Oei je weet het wel te brengen

Met de nodige souplesse en een tactvolle wijze weet je zelfs mij te raken ;-)

Waanzinnig.
Het stuk wat mij het meeste aanspreekt is dit:

Je diepe woorden, als bladeren gewichtloos
Maar doeltreffend naar hun lot
Toch opeens je handen opgeheven
Maar niet afdoende voor een schot

Dat diepe gevoel dat je er in legt, vind ik subliem
Werkelijk, dit is een van je beste!

liefs Snow

Allereerst: ik vind hem ook mooi!!;):)>>>hoe je de inhoud hebt weten weer te geven, echt goed...
Enige kritiek:
De herhaling in de 1e strofe....op zich niet storend, maar maakt het naar mij idee iets minder....

Ik vind die laatste strofe als deels herhaling weer heel mooi!

liefss,
Mariamne

thanks voor je reactie.. Je bedoeld 'morgenstond - stond' of niet? Dat vond ik persoonlijk ook niet de mooiste oplossing.. Heb je een idee hoe je zoiets beter zou kunnen doen?

iedereen thanks voor de reacties :o

Genesis