stom, maar toch
 

ja..

Nouw ja, zoals te lezen in andere topics enzow is het sinds maandagochtend uit met mn vriend.. Van mijn kant, en ik sta ook achter deze beslissing, en ik wil heel graag bevriend blijven met mn ex..

Nja.. hij is vandaag naar een vriendin van hem toe, voor het eerst sinds tijden weer. Hij zou met haar de stad in gaan in Hilversum waar zij woont. Allemaal niets mis mee enzow. Ik heb hem 2 meeltjes gestuurd vandaag, 1 reply op een meeltje van hem, en eentje vanavond omdat ik die zou sturen..

Maar hij heeft ze nog steeds niet gelezen, ik denk dus dat hij nog niet thuis is.. En ja, nu ga ik me van alles in mn hoofd halen. Tis natuurlijk allemaal none of my business nu, maar denk dan dat ie van alles met haar uithaalt ofzo. Nu moet hij dat zelf weten als hij dat zou doen, maar ik weet dat het niet goed voor hem zou zijn, ook helemaal niet 'hem' btw dus tis ook onzin dat ie dat zou doen.

Maar tis ook steeds dat als ik hem dan niet spreek of een tijdje niks van hem hoor (ik neem steeds weer contact met hem op, maar daar vraagt ie ook om en dat wil ie ook) ik bang ben dat ie me ineens zal gaan haten en niet meer zal willen spreken en zien. Omdat hij inziet wat een bitch ik ben dak hem pijn doe of whatever.. Ik ben daardoor nu best down, terwijl het eigenlijk zo onzinnig is..

Moet ik dit alles nu eerlijk tegen hem zeggen en hem bijv. nu gewoon ff bellen voor mn geruststelling of heb ik die 'rechten' niet meer en gewoon pech nu?

Ja, kweet niet.. zo vaag allemaal...

Keej...

kheb em net toch gebeld.. zn mob stond wel aan, maar hij nam niet op.. dus of zn geluid stond uit en hij hoorde het niet of.. hij heeft geen zin in me..

Khad met em afgesproken em altijd op zn mob te bellen, als ie dan me niet wou spreken nam ie gewoon niet op of klikte me weg, zo was de deal..

:(

kvoel me echt een dom wich :S

Ik denk toch dat je moet proberen niet zo onzeker over hem te zijn. Hij houdt van je, hij gaat je echt niet zomaar haten. Ik denk dat je dat zelf ook wel weet, maar misschien ben je zo bang om het kwijt te raken dat je niet meer helder denkt.
Het is net uit tussen jullie dus ik denk opzich niet dat hij al echt aan andere meisjes denkt, zeker omdat het niet zijn keuze was dat het uit ging.
Doe rustig aan en probeer jezelf niet gek te maken. Ik snap dat je je kut voelt maar hier moet je denk ik wel doorheen om hem wat meer los te kunnen laten. Succes.

Je bent niet dom, gun hem ook ff wat tyd, tis net uit zeg je, bij mij woensdag en ik zit in dezelfde situatie als je vriend. ´Tis moeilijk, allemaal nog zo vers... Hetzelfde als wat jij nodig hebt wil hij nu ook... je hoort wel van hem...

Hi, niemand reageert hier op,dus ... dacht ik.. zal ik het maar doen!
Tja, waarom maak je het uit, als je hem toch nog steeds nodig hebt??
En als je vind dat je het om een gegronde reden uitgemaakt hebt, waarom ga je dan nog steeds zo'n dingen in je hoofd halen, wat hij nu allemaal kan zitten doen??
Eigenlijk vind ik,maar wie ben ik? Dat je er nu eigenlijk niet veel zaken meer mee hebt?! Je bent z'n vriendin toch niet meer,dus...
Ik begrijp niet dat je het uitmaakt en hem daarna gaat bellen, en zo van die dingen zit te doen die... eigenlijk niet meer voor jou zijn?!
Damme, kan iemand me nog volgen?? Want ik ben hier rond een potteke aan't draaien?!
In elk geval, ik vind dat je hem nu zijn gang moet laten gaan, hij is tenslotte je "vriend" niet meer!

nja.. ik maak me gwoon ook echt zorgen, ook hierom..

ik had vanochtend een meeltje van hem waarin dit stond:

kheb gehuild

en verder helemaal niks!

Ik weet dat hij ruimte nodig heeft en alles, maar ik maak me echt zorgen om hem. Das ook de reden waarom hij wil dak hem elke dag meel, omdat hij zich anders zorgen om me maakt, nja, das nu van mijn kant zo..

Hij springt heus niet van een brug af, en loopt echt niet in 7 sloten tegelijk. Heus, zet het van je af, ga wat leuks doen of ga ff volledig op in iets.

Nja, zo simpel ligt het allemaal niet.. Ik heb met hem een relatie van 20 maanden gehad, hij is mn eerste echte liefde. Maar ik werd er op het laatst niet meer gelukkig van, daarom heb ik het uitgemaakt. Ik weet nog steeds zeker dat dit de goede reden is, en hij begrijpt het ook. Ik heb nog contact met hem omdat we hebben besloten vrienden te blijven. Gister heeft hij mij gebeld, toen hebben we een uur zitten bellen. Daarvoor heb ik hem 2x gebeld om praktische redenen (hij met ons mee op vakantie, das in een week, dus moest snel worden geregeld/afgezegd enz.) Verder hadden we afgesproken dak hem elke dag zo meelen, omdat het heel slecht met me ging, en hij zich anders zorgen zou maken..

En dat ik dan denk over dat meisje, das niet uit jaloezie.. maar ja, angst dat ie dat doet terwijl ik weet dat ie niks voor haar voelt en dat ie zich daar alleen maar kutter van zou gaan voelen

keej..

hij belde me net trug.. zn geluid stond nog uit, hij was nog steeds bij dat meisje..

Sja, kvoelde toch een steek jaloezie, maar ja, das lekkere pech voor mij, he's not mine anymore..

kutzooi

Zie het in: het is over .. alles vorbei, the end, finito.

Je moet je richten op jezelf, werken aan jezelf en je problemen. Leer eerst op eigen benen te staan en zet alles op een ritje.

Voor jezelf.

Meid, geef jezelf ook wat tijd om het te verwerken.. 20 mnd is niet nix.. ik zou het ook niet zo snel te boven komen.. ook al zou IK het uitmaken.. Je bent toch een stukje van elkaar geworden.. dus dat heeft allemaal z'n tijd nodig.. veel sterkte

PS: er zal wel beterschap komen

bweh.. kraak nu half in paniek.. ik bedenk me net..

kheb 4 goede vriendinnen, allen zijn nu geslaagd, ik moet nog een jaar.. maar volgend schooljaar gaan 3 van de 4 voor maanden naar het buitenland, de een naar Spanje, de ander Engeland, de ander Zwitserland.. eentje blijft, maar diegene kan me het minst goed steunen, is meer een pretmaak vriendin zeg maar.. tis dan owk uit met mn vriend, dus wat dat betreft komt er ook een soort 'gat' en mn ouders gaan dan pas echt definitief uit elkaar..

jeej.. kheb echt zin in volgend jaar..

Maar ja, je hebt gelijk.. Ik moet aan mn problemen gaan werken.. Zorgen dat ik dan op mn eigen benen sta, en wie weet maakt het het wel makkelijker, omdat ik dan geen andere keus heb eigenlijk.. Op naar zelfstandigheid :S

dankje voor je lieve reactie :) beurt me wel iets op...

@Dusjcrib:
Met dat doemdenken kom je ook niet verder. Het leven is zoals het is, maak er het beste van.

Er zijn vast wel mensen die je steunen, desnoods iemand van internet waar je om de zoveel tijd mee kunt praten .. maakt niet uit wie of wat.

En anders ontmoet je toch ook wel nieuwe mensen in dat schooljaar?

Als je es met iemand wil praten.. je mag me steeds mailen, ik ben wel iemand met een luisterend (lezend) oor.

mijn mail: angel_marijke@hotmail.com

neej, dat weet ik ook wel..

enneuh, de mensen uit volgend schooljaar ken ik al, zat afgelopen jaar ook bij hen in de klas. Ik kan met 2 meisjes uit die klas wel opschieten, maar verder... niet heel erg eigenlijk..

hmm.....ik heb vaak dat ik me tijdens een relatie teveel op m'n vriendje concentreer......
Als het dan uit is val ik ook in zo'n "gat", voel ik me ontzettend verlaten en alleen. Het is nu a 2 maanden uit en ik heb dat gevoel nog steeds, ik word er gek van.
Ik ga dit jaar met m'n studie beginnen, en ik heb besloten dat ik daar gewoon een nieuw leven op ga bouwen, nieuwe mensen ontmoeten, etc.
Op zich ben ik er wel bang voor, omdat ik dan misschien weer in m'n oude patroontje ga terugvallen....
Maar zoiets moet jij ook gaan doen :)
Als je naar een volgende klas gaat kom je natuurlijk veel minder mensen tegen dan met een studie, maar je kunt proberen het op die manier te zien, voor jezelf iets nieuws opbouwen.
sterkte :)
liefs

NJa, ik ontmoet dus geen nieuwe mensen, want ik zit al 2 jaar bij deze mensen in de klas.. kheb wel mensen in de klas met wie ik op school omga enzo, en heel af en toe buiten school, maar een nieuwe vriendschap maak ik niet zo makkelijk. Iemand moet heel veel moeite doen mijn vertrouwen te winnen, het duurt ook heel erg lang dak echt bij iemand kan huilen, kheb maar bij 1 van mn vriendinnen ooit gehuild..

Ik ken verder nog wel mensen van een ander forum bij wie ik kan huilen en met wie ik kan praten maar die wonen allemaal ver weg en kvind dat toch ook eng. Kheb gewoon helemaal geen nieuwe vrienden gemaakt omdak dr geen behoefte aan had, omdat het me zoveel moeite kost enzow...

Maar ja, dat zal ik nu dan toch maar moeten gaan doen misschien. Er zijn wel mensen met wie er iets aan het groeien is maar de ene is een goede vriend van mn vriend en de andere is de manager van de band van mn vriend.. das ja, die zijn zo niet objectief op dat onderwerp en alles..

Mja.. kzie wel, it'll be all right, I guess..