Mijn leven zit in verhalen
 

Toegedekt met een zware deken
Die mij mijn leven heeft ontnomen
Nooit heeft het zo erg geleken
Altijd is de zon nog opgekomen

Van binnen zit er de kracht
Levensvreugde is er ten overvloed
Het is mijn lichaam waarop ik wacht
Dat nooit kan doen wat het moet

Van binnen zal ik leven, elke dag
Mijn leven zit in verhalen
Van dingen die ik niet beleven mag
En dingen die ik nooit zal halen


Ik weet dat er geen echt einde aan zit...het einde dat er aan zat was zo super slecht dat ik dat niet wil posten...misschien heeft iemand een idee voor een einde?

Is dit geen einde? Ik vond dit eigenlijk een einde, welliswaar open, maar je weet niet hoe het afloopt... dit is een einde... je leeft in jezelf zegt maar. (zou je mij het einde willen mailen wat je eerst had?). Ik vind dat je de situatie mooi verwoord neerzet, het rijmschema is goed... eigenlijk weinig aan op te merken...

Als je toch een einde wil... Iets in de richting van een oplossing, hoe het later gaat, dat je uiteindelijk toch buiten begint/kan leven?

Zoals ik al zei, 't einde was slecht, 't past er iig totaal niet bij.
Verder tnx.

Ik vind het einde wel mooi:), t hele gedicht:)....

"Het is mijn lichaam waarop ik wacht
Dat nooit kan doen wat het moet "

Hier loopt het ritme niet goed>> komma plaatsen, of de tweede zin iets veranderen met extra woorden???

Voor de rest mooi....

Liefs,

wauw.. heel erg mooi echt, en zeker wel goed einde zo hoor!

Ik vind het vaak als mensen gaan rijmen dat je dit zo merkt, dat ze echt rijmende woorden hebben gezocht en hun zinnen daaraan aangepast, maar dat vind ik bij jou dus helemaal niet, alsof het allemaal toevallig rijmt!

heel mooi!!!

tnx allemaal...

iamre18: daar was ik ook al niet tevreden over...dit is al een verbeterde versie...meer kon ik er (helaas) niet van maken... 'k zal het nog eens proberen. tnx

ik vindt het gedicht enorm mooi lopen,....

heb geen opmerkingen...goed zo!! :)

mag zeker gezegd worden ;)