Alzheimers spiegelbeeld
 

Alzheimers spiegelbeeld

's morgens, half acht
het is mooi weer, was een mooi leven,
een koel briesje waart rond je hart.
een regenwolk belemmert de zon de zomer te brengen.

- 's morgens, half acht.
het is mooi weer, deze dinsdag of is het al woensdag?
misschien is het al volgende week of ben ik vergeten de planten water te geven. daar zal ik eens opletten of de krantenjongen ditmaal wel op tijd komt. -

de dagen tollen rond je hoofd,
als waren het vliegen die afgingen
op de laatste mierzoete liefde
die nog aan je lippen kleeft
je klampt je vast aan een schim aan de andere kant
je proeft zowel de verachting
als de liefde jegens haar

je ogen verraden dat je gelukkig bent
al ontkent de rest van je lichaam
met het volste vertrouwen
in je verstand

besluit je dat die ander
niet jijzelf kan zijn
netzomin als die ander jou is
of misschien wel ooit geweest?

om je mistige gedachtes van je af te zetten
bel je de drukkerij om te vragen
wanneer de planten nu eindelijk water krijgen

dan vraag je je af wat je deze dinsdag, woensdag
of volgende week nu ook alweer ging doen?

(bedenk dat een spiegel niet altijd de waarheid vertelt)



-------------------------------------------------------------------------------


ik ben er niet echt tevreden mee....het is te lang, te veel nietszeggende dingen......het idee was leuk, maar de uitwerking bevalt me niet zo.....

Niemand??? :(

Hmm, ik ben het gedeeltelijk met je eens. De regels

besluit je dat die ander
niet jijzelf kan zijn
netzomin als die ander jou is
of misschien wel ooit geweest?

vind ik niet bijzonder sterk en op dat punt had je je ideeën waarschijnlijk beter kunnen uitwerken, terwijl dit een soort wending in het gedicht vormt.

Voor de rest vind ik het echter ontzettend leuk en origineel. :)

Hij is leuk! Probeer er nog wat aan te schaven - ik zie dit meer als een first draft dan als een af gedicht. Bekijk welke woorden noodzakelijk zijn, welke niet, welke zinnen je kan vervangen door andere zinnen of woordcombinaties die ongeveer hetzelfde suggereren.

om je mistige gedachtes van je af te zetten
bel je de drukkerij om te vragen
wanneer de planten nu eindelijk water krijgen

Bijvoorbeeld dit. Het is leuk, maar bedenk of je misschien hetzelfde kunt zeggen met woorden die minder verhalend zijn.

Ja hoor, dat is weer precies het geluid van het intellectualisme, dat hier zo welig tiert.

:rolleyes:

Nou, ik ben het wel eens Anastasia. Je roept mooie beelden op maar gebruikt daar nog niet altijd de juiste middelen voor; je zinsconstructies zijn soms een beetje raar of je gebruikt inderdaad overbodige woorden. Die eerste twee strofes zou je bijvoorbeeld kunnen versmelten tot een strofe, want ze vertellen allebei zo'n beetje het zelfde (met wat aanvullende informatie). Dat vind ik niet nodig.

als waren het vliegen die afgingen
op de laatste mierzoete liefde
die nog aan je lippen kleeft

vind ik tof.

Het is inderdaad zoals je zegt, maar ik weet zeker dat dit wel een goed gedicht kan worden. Gooi het dus niet zomaar weg!