Nodig hebben
 

Hier dwaalt het rond in een ruimte van veren
tussen uitgeademde wolk, waar hoofdpijn
zich huist als het wegebt. Verlangen in standen
van een staat waarin je altijd verkeerd verkeert.

Iets kunnen, maar er niet bij kunnen, zoals
je de hoeken van een hoekmeter niet
met zichzelf kunt bepalen. Niet het fatale

ontbreken van iets, maar de gedachte eraan:
opstaan in een verzameling licht, met een dag
die begint bij je vragende handen.

Ik vind het allemaal mooi gezegd maar ik begrijp niet waar dit eigenlijk over gaat. Over nodig hebben neem ik aan, maar ik zie het beeld niet. In een dichtbundel zou ik afhaken.
Er zal ongetwijfeld iets achter zitten, maar ik snap niet wat.

Niet het fatale

ontbreken van iets, maar de gedachte eraan


ohja dat is een mooie omschrijving van iets missen. Mja als ik diep nadenk kan ik er wel iets van maken, maar ik krijg geen beelden ofja, ik heb meer nodig :o

hehe :p

En ik snap wel wat je bedoelt, het is niet concreet, niet letterlijk, maar zo wil ik het juist. Nodig hebben is ook niet concreet, ik had kunnen zeggen "Nodig hebben is als je iets heel graag wil en denkt dat je niet zonder kunt", maar dat vind ik niet interessant genoeg. In strofe één is het nodig hebben een gevoel dat rondzweeft. Strofe twee is wel redelijk letterlijk, strofe drie eigenlijk ook :).

Ik vind er fijne knappe dingen in zitten zoals ik al van je ken sinds de achtergrond van de achtergrond. En voor mij spreekt er wel een gevoel van nood, misschien zelfs wanhopige nood uit. Of desperatie dan.

Maar kijk eens kritisch naar de 'dromerige' eerste strofe, want ik vind dat je eigenlijk van tamelijk uitgekauwde woorden gebruik maakt om de zweverige sferen op te roepen. Dwalen, veren, wolken, eb. Heb ik trouwens ook vaak last van. Misschien zijn het ook wel gewoon Hele Fijne Woorden. Toch heb ik het gevoel dat het beter kan.

Je hebt gelijk :)
Ik heb besloten de hele eerste strofe te schrappen en er een nieuwe voor in de plaats te schrijven. Mocht het lukken, dan post ik 'm hier.