Troubles in Paradise...bang en radeloos
 

Ik ben al bijna 4 jaar samen met mijn lieve schat maar deze morgen ben ik behoorlijk geschrokken. Ik voelde al een paar daagjes dat er iets niet in orde was. Hij was nogal afwezig enz. maar hij beweerde dat alles in orde was.

Deze morgen kreeg ik echter een berichtje dat hij niet goed wist wat er was en dat hij me wel miste maar niet kan of wilde bij me zijn.

Behoorlijk wazig dus en ik was ook behoorlijk geschrokken. Na een telefoontje van half uurtje blijkt dat ik wat te aanhankelijk ben, dat bleek toch een deel van het probleem te zijn maar het is nog allemaal heel verwarrend en hij weet zelf ook niet goed wat er is.

Momenteel heb ik het gevoel dat de wereld onder mijn voeten in stort omdat ik er nog altijd zeker van ben dat dit de man is waar ik de rest van mijn leven wil doorbrengen. Maar ik wil ook sterk zijn om die problemen op te lossen alleen weet ik niet hoe.
Help!!

Hij heeft een ander.

Alles gaat kapot.

Als je geen normale antwoorden kunt geven,antwoord dan niet !!

Hier neem je toch geen genoegen mee? Praat erover, je hebt het recht om te weten wat het probleem is en wat hij van jou verwacht. Dan kun je kijken of je hem dat kunt geven.

Of hij heeft er gewoon geen zin meer in. Maar ik zou inderdaad een fatsoenlijk gesprek eisen, kom nou, hij gaat jou geen week in spanning laten zitten om zoiets. Hij bedenkt maar wat hij wil en vertelt dat.

Hij wilt meer 'vrijheid'. Euhm we zitten s'avonds nogal lang op googletalk/skype stil te zijn. Na 10minuutjes zijn we uitgepraat en dan ja, is het stilte. En dat irriteert hem. En als hij dan offline wilt gaan ofzo dan ben ik een beetje lastig dat hij zo weinig zegt. Maar zo zit ie ook wel in elkaar.
Dus ergens is het mijn 'fout' dat ik hem dwing te blijven terwijl er niks te zeggen is. Dit probleem is al wel vaker aan bod gekomen en ik probeer echt te veranderen maar ik ben zo iemand die nogal aanhankelijk is. Ik ga er nu echt op letten dat niet meer te doen. Maar toch komt het nogal hard aan.

ga naar hem toe en met hem praten. over telefoon is niet fijn..

We wonen 50km van elkaar.

Dan nog. Het lijkt me duidelijk dat je iets te bespreken hebt. Face to face is het beste voor zulke gesprekken.

Kan het zijn dat jullie gewoon op elkaar uitegeken raken?

Misschien is het een idee om niet elke avond met elkaar te msn-en enzo. Zodat als je elkaar wel spreekt je ook echt iets te vertellen hebt.

(y)

Een relatie van 4 jaar lijkt me voldoende om een trip van 50km er voor over te hebben.

Aan de eerste regel van je eerste post zie ik al wat het probleem is......

Als ik dan verder lees, waarom ga je in godsnaam (elke) avond op skype zitten?

Duidelijk een geval van een ingekakte relatie. It's over.

Tja, vier jaar is wel lang... Als hij zich dan gaat ergeren terwijl hij je niet eens vaak ziet.

Ik zou ook redelijk gek worden van een vriendin die elke avond 'moet' praten. Ik heb niet elke avond enorm veel te vertellen, en bovendien vind ik het irritant te telefoneren als ik op dat moment ook ergens anders mee bezig ben.

Beperk je nou gewoon tot telefoontjes wanneer je 'em wat te melden hebt, en spreek gewoon verder af op momenten dat je mekaar kunt zien.

dit ook (y)

Nou ja, het kan ook zijn dat hij gewoon genoeg van je heeft. Lange relaties blijven, de uitzondering daar gelaten, alleen intact bij voldoende kunstmatige sociale druk - kinderen, een eigen huis, trouwen, et cetera.

Mee eens.

Ik weet niet hoevaak jullie elkaar spreken, maar als dat elke dag is minder dan eens wat :)
En hij vindt je aanhankelijk? Waarom? Welke dingen doe je waar hij last van heeft?
Zorg in ieder geval dat je ook je eigen leven hebt naast hem. Als je aanhankelijk bent in de zin van dat je altijd bij hem wilt zijn en alles laat vallen om maar naar hem toe te gaan, dan kun je daaraan werken. Als hij dan een keer belt om af te spreken zeg dan dat je al wat met een vriendin gaat doen. Laat hem eens moeite doen voor contact :)

beetje raar, een relatie is geen spelletje, dus hem zogenaamd afwijzen terwijl je wel wilt, vind ik nogal vreemd.

verder, waarom zou zij moeite gaan doen als hij niet eens weet wat 'ie wilt? zou dat eerst maar eens samen beslissen.

Als ik een beetje tussen de regels doorlees heeft hij allang aangegeven wat hij wil, namelijk niet elke avond verplicht moeten bellen als je toch niks te vertellen hebt, en zeker niet de irritatie daarna als je dan ophangt. Dit klinkt als sleur wat niet onlogisch is na zo'n lange relatie en daar moet je inderdaad samen aan werken, maar je maakt het er niet beter op door als een afhankelijke tuthola boos te worden als hij niet elke dag een uur met je wil praten terwijl je zelf ook niets te zeggen hebt.

Heel erg veel kan je niet doen zolang hij het niet toestaat jammer genoeg. In je eentje knokken voor een relatie werkt nou eenmaal niet.
Ik zou hem een kaartje sturen dat je er voor hem wilt zijn, blij met hem bent en hoopt dat hij het weer helder krijgt in zijn hoofd. Niet teveel hem op de huid gaan zitten qua tekst en het daar ook dan bij laten.
Dring jezelf niet op, want ik heb het idee dat hij nu wil nadenken en ruimte nodig heeft en dat het dan juist de verkeerde kant kan opslaan. Wees er voor hem wanneer hij dat aangeeft te willen en meer kan je volgens mij niet doen....

Denk ik. (Sorry voor mijn misschien waardeloze antwoord, maar het ligt nu wel een beetje bij hem heb ik het idee)

Hehe. (y)

Tenzij die een ander heeft.

met zo'n afstand is het heel makkelijk om een of ander dorps cq stadsdoosje een dauw te geven zonder dat je er ooit achter komt.

Geef hem even wat ruimte, maar spreek samen een dag af wanneer jullie gaan praten. En dan niet over skype, maar echt face to face.

Zit die jongen niet zo op zijn lip en get a life.

Je weet wat ze zeggen: laat ze gaan. Als ze van jou zijn komen ze echt wel terug, en als ze niet terug komen waren ze toch al niet meer van jou.

Dit klinkt allemaal helemaal niet zo wereldschokkend. Geef hem tijd en ruimte en vraag hem daarna een keer wat hij graag anders wil. Zorg dat je zelf leuke dingen doet waardoor je niet eens tijd hebt om hem elke avond te bellen. Richt je niet teveel op hem, want dan duurt je relatie niet veel langer. Maar jullie zijn al lang bij elkaar en dat zal niet voor niks zijn. De crisis klinkt in mijn oren niet zo ernstig dat dit het einde moet betekenen. Maak er niet een te groot drama van.

Ik hoop dat je hier iets mee kunt.

Of zoek een jongen die wel aan je verwachtingen voldoet. Mijn ex zat het ook niet meer zitten, wat door hele andere redenen dan aanhankelijkheid kwam, maar bij elk smsje dat ik hem stuurde vroeg ik me af 'zou 'ie er nu wel blij mee zijn?'. Ik wil mijn vriend gewoon kunnen smsen en bellen wanneer ik daar zin in heb (en qua bellen is dat niet veel, vooral door weinig belminuten.. misschien 1x per week, maar dan nog), en me niet hoeven afvragen, goh, ben ik nu te aanhankelijk bezig. Daar word je zelf alleen maar gek van.

ja, das onoverkomelijk....

(y)

Daar ben ik 't totaal mee eens. In je eentje knokken werkt niet, kaartje of brief ofzo, en dan laten hangen. Als je hem gaat stalken met smsjes etc zal hij je zeker laten zitten..

Ohja, hoe erger je hem gaat lopen vasthouden, hoe meer hij los wil, gewoon omdat hij geen zin heeft in een bloedhond.

Je bent zijn vriendin, niet zijn cipier.

zijn jullie even oud?

want ik ken me voorstellen dat wanneer je vanaf (plusminus) je 15e een (4jarige) relatie hebt, je ook benieuwd bent naar wat de wereld je te bieden heeft zonder die relatie..

bijvoorbeeld dus de vrijheid van het single zijn etc

mochten die gevoelens bij hem aanwezig zijn dan is er eigenlijk niets aan te doen behalve hem los te laten...

mochten jullie meant to be zijn en alles, zullen jullie uiteindelijk wel weer bij elkaar terecht komen

Jullie zijn vier jaar samen, en hij moet zoiets via sms en dan telefoon zeggen???

Hier zit meer achter.

hmmm... ik zat ook elke dag met m'n vriendin op msn, en altijd praten terwijl we niets te praten hadden... nu het uit is kunnen we ineens wel praten.... alleen praten we niet meer elke dag :-)

maar iig erg kut voor je... hopelijk komt het weer goed :-)

Mannen zijn elastiekjes. Gewoon even laten gaan dan komt hij wel terug. Of niet, maar dan bel je na een weekje of hij ooit nog terug komt of niet, dan kan je je daar tenminste op richten.

Het lijkt me geen goed idee hem te dwingen tot een gesprek, probeer afstand te nemen zodat hij zich kan bedenken waarom hij het even niet meer weet. Dan krijg je een beter antwoord dan als je hem nu onder druk zet.

Waarschijnlijk heeft hij even ruimte nodig en staat hij binnen drie dagen op je stoep dat hij je mist en zo geweldig vindt.

'de uitzondering' vind ik een behoorlijk zwartgallige inschattig van de hoeveelheid gezonde relaties van meerdere jaren.

Wist je dat er best veel mensen zijn die bij elkaar blijven omdat ze dat willen?

Ja, maar dat is maximaal 10% van alle relaties.

Is dat vanuit je eigen optimistische geest boven komen borrelen of heb je daar onderzoekscijfers en linkjes van?

Mijn eigen optimistische geest. :)

Maar het is niet zo heel gek. Je hebt huwelijken, daar loopt ongeveer de helft van uit op een scheiding. Vervolgens heb je alle andere relaties, 80% of meer daarvan lijkt me toch wel te eindigen voor één van de twee dood is.

Dan zou ik het eerder een boomerang noemen. ;)

Dat is eigenlijk nog best wel veel.

Heej blackeyed,

ik zit hier al die reacties te lezen en ik ben het met de meeste echt NIET eens. Dat je nu vier jaar een relatie met elkaar hebt moet toch wel zeggen dat jullie goed bij elkaar passen. geen één relatie is perfect, net als die van jullie niet. hij heeft jou duidelijk gemaakt waaraan hij zich irriteerd en hier zul je dan ook aan moeten werken, hoe moeilijk dat mischien dan ook voor jou is. niet elke avond met elkaar msn-en of skypen is daarvoor dan ook misschien een oplossing, je verlangt na 2 dagen namelijk meer naar elkaar dan na 1dag en je zult elkaar dan ook meer te vertellen hebben.
ik denk zeker niet dat dit het einde van je relatie is (tenzij er mer problemen zijn). hier hoort iedereen nmlk alleen de negatieve dingen over jullie relatie, maar er zullen toch ook een hoop positieve dingen zijn aan jullie relatie als jullie al 4jaar samen zijn.!
ik zou wel tegen je vriend zeggen dat hij het voortaan gelijk meot zeggen als er iets is, want zolang jij er niks van weet kan jij het ook neit veranderen.

iig Succes ermee, en ik denk dat je relatie echt niet zomaar over is.! maar werk wel aan die aanhankelijkheid.

Ja, ik denk ook niet dat het zo veel is, maar ja, daarom zeg ik ook 'maximaal'.

ik weet niet hoe oud hij is,
maar ik kan het me goed voorstellen dat je na 4 jaar een relatie vanaf jonge leeftijd een beetje het gevoel krijgt dat je nog wel meer wilt "ontdekken", tuurlijk zal hij dit ontkennen, maar toch speelt dit sowieso een rol mee.

Ja, maar je had het niet over de reden waarom huwelijken en relatie stuk gaan, maar over de reden waarom mensen bij elkaar blijven. Ik denk dat mensen vaker bij elkaar blijven omdat ze het willen dan omdat ze er door druk van buitenaf toe worden gedwongen.

Ow en kleintj, relaties kunnen na vier jaar best uit gaan omdat mensen niet bij elkaar passen en een k*trelatie hebben en er werkelijk niets leuks is. Hoewel ik dat niet denk van deze relatie en ik je optimisme op dit gebied aantrekkelijk vind, ben ik het zwaar met je oneens.

Waarom denk je dat? Mensen zijn heel sociale dieren.

Hey!

Het hoeft niet zomaar afgelopen te zijn hoor. Het kan zijn dat je te veel accoord gaat met wat hij doet en dat hij daardoor nog meer vrijheid wilt. Je moet niet gaan protesteren, laat hem wat meer los als hij dat wilt, hij zal morgen weer bij je op de stoep staan dat is mijn ervaring. Als je telefoneert met hem, kan je zeggen je wilt wat meer vrijheid neem die vrijheid dat maakt hem ook bang. Nu weet hij van je dat je het niet leuk vindt en dat je terug komt. Als hij weet dat je het kunt en niet zo erg vindt, ontstaat er of een natuurlijkere balans in jullie contact, waardoor jij minder aanhankelijk en de kans is groot dat hij ook wat meer aanhankelijk naar jou wordt ( kortom betere balans ). Hij test je momenteel gewoon om te kijken of je nog van hem houdt je moet gewoon niet meegaan in testen van mensen als ze vrij willen zijn, dan doen ze dat. Als ze een avond voor zichzelf willen dan doen ze dat toch prima. Je hoeft niet te zeggen tegen hem ik kom wat minder op msn, je moet het gewoon doen probeer je in te houden probeer 1x in de 3 dagen bijv. online te komen en zeg dat je gewoon wat drukker bent, je hoeft niet te liegen natuurlijk maar hij hoeft niet alles te weten. Probeer dus wat meer je eigen plan te gaan trekken dat trekt hem vast wel weer aan athans dat weet ik bijna zeker.

Groetjes,

Inderdaad, zelfs als ze een relatie hebben. Ik denk dat de maatschappij tegenwoordig zo in elkaar zit dat weggaan een goede en sociaal geaccepteerde oplossing is als je het niet meer met elkaar kan vinden. Ik kan me persoonlijk niet voorstellen dat ik bij iemand bleef alleen om de kinderen, als ik het zelf echt niet meer zou willen.

Het kan zijn dat mensen om meerdere redenen bij elkaar blijven, maar als je niet meer wil, kan niets je dwingen lijkt me.